Kolloidal nodül içinde gelişen papiller tiroid karsinomlarında tümöral ve nontümöral alanların moleküler özelliklerinin karşılaştırılması

Abstract

Tiroid kanserleri gelişmiş ülkelerde tüm kanserlerin yaklaşık % 1 ini oluşturur .Tiroidin malign lezyonları benign lezyonlara göre daha nadirdir ancak yine de endokrin sistemin en sık görülen malignensileridir. Tiroid kanserlerinin en sık görülenleri folliküler hücre kökenli olanlarıdır ve yaklaşık % 85 ini oluşturular, parafoliküler C hücrelerinden köken alan Medüller karsinom ise yaklaşık % 3 ünü oluşturur.En sık görülen tiroid malignensisi ise PAPİLLER KARSİNOM dur.Papiller karsinomun iyi tanımlanmış morfolojik özellikleri mevcuttur.Ancak bazen tiroidektomi materyallerinde , özellikle foliküler paterndeki lezyonlarda bu tariflenen morfolojik özellikler tam olarak oturmamış olduğundan tanıda sıkıntı yaşanmaktadır.Bu durumda immünohistokimyasal yöntemler PAX-PPARgamma, CK19, HBME-1, Galektin-3, Ret, Cited-1, fibronektin gibi) ve giderek artan miktarda da moleküler teknikler kullanılmaktadır.Moleküler olarak RET PTK gen rearanjmanı , BRAF ve RAS nokta mutasyonları en sık araştırılan somatik mutasyonlardır.Yapılan çalışmalar göstermiştir ki Papiller karsinomların yaklaşık % 40-50 sinde bu genetik değişiklklerden biri mevcuttur. PTK bazen koloidal bir nodülün içerisinde gelişebilmektedir.Bu durum bu lezyonun İİAS tanınmasında sıkıntıya yol açmaktadır.Yapılan aspirasyon genelde kolloidal alana denk gelmekte ve USG olarak bu nodüller şüpheli olsa bile aspirasyon sonucu BENİGN olarak rapor edilmektedir.Ayrıca tiroidektomi materyalinde tümör çapının; nodülün tamamının çapı mı yoksa sadece PAPİLLER KARSİNOMUN nükleer özelliklerini içeren odağın çapının mı verilmesi konusun tartışmaya yol açmaktadır.Bu çalışmanın amacı 16 adet kolloidal nodül içerisinde gelişen PTK un genetik alt yapısı ( PAX8-PPAR GAMA, RET PTK gen rearanjmanı, , NRAS ve HRAS kodon 61 nokta mutasyonları) ile kolloidal nodülün diğer alanlarının moleküler özelliklerinin karşılaştırılmasıdır.

Thyroid carcinomas comprise 1% of all human carcinomas in developed countries. Although malignant tumors of thyroid are less common than benign lesions, they are known as most frequently encountered malignant tumors of endocrine origin . Tumors of follicular cell origin are the most frequently seen and form 85% of thyroid carcinomas, whereas tumors of parafollicular C cell origin, namely medullary carcinoma represent approximately 3% of all thyroid carcinomas. The most common thyroid malignancy is papillary thyroid carcinoma (PTC). PTC has well defined characteristic morphological features. However, some diagnostic difficulties emerge in the thyroidectomy specimens due to insufficiency of the criteria especially regarding to carcinomas with follicular pattern. Therefore, in order to overcome this diagnostic pitfall, use of immunohistochemical (PAX-PPARgamma, CK19, HBME-1, Galektin-3, Ret, Cited-1, fibronectin, etc) and ever-expanding molecular techniques become routine. Nowadays,PAX8-PPAR GAMA RET/PTC gene rearrangements and point mutations in BRAF and RAS oncogenes are the most famous and studied somatic mutations. Studies have shown that 40-50% of PTCs bear one of these genetic changes. PTC rarely develops in a benign colloidal nodule, resulting in diagnostic pitfall in the fine needle aspiration cytology specimens. In other words, aspirations generally hit the colloidal part of nodule and miss the malignant area; consequently nodules are diagnosed as benign in spite of suspicious findings on ultrasound. Furthermore, controversies arise in determination of the correct diameter of tumor (total size of nodule or size of PTC area in nodule) in thyroidectomy specimens. In this study, we aimed to compare genetic background (PAX8-PPAR GAMA and RET PTK 1-3 GEN REARANGEMENT , , NRAS and HRAS kodon 61 point mutations) in the PTC and colloidal areas within 16 PTC arising in colloidal nodule.