Metakarpal kemik fraktürlerinin tanısında ultrasonografinin yeri

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı acil servise el travması ile gelen hastalarda metakarp fraktürlerini tanımada USG'nin yeterliliğini değerlendirmektir. Bu sayede acil servislerde gereksiz direk grafi çekilmesinin önüne geçilebileceğini düşünmekteyiz. Materyal metod: 1 Ocak 2015- 31 Mayıs 2015 tarihleri arasında hastanemiz Acil Tıp Kliniğine el travması ile başvuran ve metakarp fraktürü şüphesi olan 96 hasta çalışmamıza dahil edildi. Tek bir uygulayıcı doktor tarafından, hastalar metakarp fraktürü açısından USG ile longitudinal ve transvers düzlemde değerlendirildi. Daha sonra hastalara ön-arka ve oblik el grafisi çekildi. Bu grafi tek bir Acil Tıp Uzmanı tarafından yorumlandı. Grafiyi yorumlayan araştırmacı USG sonuçlarını ve hastayı görmedi. Acil Tıp Uzmanı tarafından yorumlanan el grafisi altın standart tanı aracı olarak kabul edildi. Bulgular: Hastalarımızın 76'sı (%79.2) erkek, 20'si (%20.8) kadındı. Olguların %69.4'ünde sağ el travması saptanırken, %30.6'sında sol el travması görüldü. Hastalarımızın el travmalarının oluş mekanizmaları sıklık sırasına göre; çarpma (%35.7), düşme (%30.6), yumruk atma (%28.6), sıkışma (%5.1) şeklindeydi. X-Ray görüntüleme sonuçlarına göre 96 hastanın 40'ında metakarp fraktürü tespit edildi. USG ile bu fraktürlerin 37'si görüntülenebildi. X-Ray görüntüleme sonucuna göre fraktür saptanmayan 58 olgudan sadece birinde USG yanlış pozitif sonuç verdi. Bu bulgular ışığında metakarpal kemik fraktürlerinin teşhisinde USG yönteminin sensitivite (duyarlılık) değeri %92.5; spesifite (seçicilik) değeri %98.28; pozitif tahmin değeri %97.37, negatif tahmin değeri ise %95 olarak saptandı. X-Ray görüntüleme sonuçlarına göre en sık fraktür 5. metakarpta (%67.5) ve distal (%57.9) bölgede tespit edildi. USG ile yanlış negatif sonuç veren üç vakada fraktür 5. metakarp distal bölgedeydi. Yanlış pozitif sonuç alınan tek vakada ise fraktür 5. metakarp proksimal bölgede saptandı. Sonuç: Bu bulgular ışığında taşınabilir olması, tekrarlanabilir olması, iyonize radyasyon içermemesi ve gebelerde, çocuklarda güvenle kullanılabilir olması gibi avantajları göz önüne alındığında USG'nin metakarp fraktürlerinin tanısında etkin ve güvenilir bir şekilde acil servislerde kullanılabileceğini ve gereksiz grafi çekilmesinin önüne geçebileceğini düşünmekteyiz.

Introduction: The aim of this study was to evaluate the efficiency of USG in identifying metacarpal bone fractures in patients admited to the emergency department with hand injury. We suggest that using USG in the diagnosis of these fractures can prevent the unnecessary radiography in the emergency department. Material and Methods: The study was conducted between January 1st, 2015 and May 31st 2015. A total number of ninety-six patients who were admitted to our Emergency Department with hand trauma and had suspected metacarpal fractures were included in the study. The patients were examined for metacarpal fracture by USG, in longitudinal and transverse plane by a single emergency physician. Then anteroposterior and oblique radiographs of hands of the patients were obtained. These radiographs were interpreted by a single emergency medicine specialist. The researcher who interpreted the results of X-rays did not examine the patient and did not have access to ultrasound exam results. Hand radiographs reviewed by emergency physicians were considered to be the gold standard diagnostic tool. Results: Seventy-six (79.2%) of our patients were male and 20 (20.8%) were female. Right hand injury was observed in 69.4%, and left hand in 30.6% of the cases. We found that the most common mechanisms of hand injury were trauma (35.7%), falls (30.6%), punch (28.6%), and compression (5.1%), respectively. Metacarpal fracture was detected in 40 of the 96 patients, depending on X-ray imaging results. Thirty-seven of these fractures were visualized by ultrasound. USG yielded a false positive result in only one of the 58 cases in whom fracture was not detected by X-ray imaging. Depending on these findings, we found that sensitivity of USG in the diagnosis of metacarpal bone fractures was 92.5%, specificity was 98.28%, a positive predictive value was 97.37%, and negative predictive value was 95%, when compared to X-Ray imaging. The most common locations of fractures were fifth metacarpus (67.5%) and distal region (57.9%) according to X-Ray findings. In the three cases that USG yielded false negative results, fractures were in the distal of the fifth metacarpus. In the one case that USG yielded false positive result, fracture was seen in the proximal of the fifth metacarpus by USG. Conclusions: In light of these findings and given the characteristics of USG such as being transportable, repeatable, and being safely available in pregnant women and children, not using ionizing radiation; we suggest that USG can be used safely and effectively in the diagnosis of metacarpal fractures in the emergency services and unnecessary X-rays can be avoided.