Toplam antioksidan kapasiteyi ölçen yöntemlerin karşılaştırılması

Abstract

Biyolojik sistemlerde çeşitli nedenlerle aşırı miktarlarda üretilen serbest radikaller ile bu radikallerin detoksifikasyonundan sorumlu antioksidanlar arasında hassas bir denge mevcuttur. Bu denge oksidatif stres oluşturacak şekilde oksidanlar yönüne kayabilir. Oksidatif stres pek çok hastalığın etyopatogenezinde önemli rol oynar. Bu noktada hem biyolojik materyallerdeki endojen hem gıdalardaki ekzojen antioksidan aktivitenin değerlendirilmesi önemlidir.Bugüne kadar pek çok farklı teknikle in vitro ve in vivo antioksidan ölçüm yöntemleri geliştirilmiştir ve uygulanmaktadır. Bu çalışmada antioksidan kapasiteyi direkt ölçen dört fotometrik yöntem, ferrik iyonu indirgeyici güç (FRAP), total antioksidan durum (TAS), total antioksidan yanıt (TAR), total tiyol (TTL) analitik performans karakteristikleri ve aralarındaki ilişki analiz edilerek değerlendirilmiştir.Elde edilen verilere göre FRAP yöntemi her ne kadar tiyol bileşiklerini ölçmede yetersiz kalsa da yöntemin basit, ucuz olduğu ve özel ekipmanlar gerektirmediği görüldü. TAR yönteminin tekrarlanabilirliğinin diğer üç yönteme göre daha düşük olduğu, ürik asidi ölçmede yetersiz kaldığı ancak diğer yöntemlere göre daha yüksek lineariteye sahip olduğu görüldü. Hemoliz interferansından en az etkilenen TAS yönteminin ise basit ve uygulamasının kolay olmasından dolayı birçok araştırma laboratuvarında kullanılabileceği kanaatine varıldı. TTL yönteminin ise gözlenebilirlik sınırının en düşük, sensitivitesinin yüksek ve tekrarlanabilirliğinin oldukça iyi olduğu izlendi.Sonuç olarak, antioksidan kapasiteyi değerlendirmek için birçok yöntem kullanılmaktadır. Her birinin tekniği farklı ilkelere dayanır. Total antioksidan kapasiteyi değerlendirirken sonuçlar genellikle benzer eğilimleri yansıtsa da nadir olarak farklı sonuçlara yol açabilirler. Bir bileşiğin antioksidan aktivitesini tayin etmek için standart bir metod yoktur bu nedenle antioksidan kapasitenin değerlendirilmesinde farklı yöntemlerin kullanılması ve sonuçların birlikte değerlendirilmesi daha uygun olacaktır.

In biological systems there is a sensitive balance between free radicals produced in excessive amounts by various reasons and antioxidants that are responsible for detoxification of these radicals. This balance may shift to oxidant side with forming oxidative stress. Oxidative stress plays an important role in the ethiopathogenesis of several diseases. Therefore, it is important to assess exogenous and endogenous antioxidant activities in the food and biological materials.So far, in vitro and in vivo antioxidant measurement methods using several different techniques have been developed and implemented. In this study, four photometric methods directly measuring the antioxidant capacity; ferric ion reducing power (FRAP), total antioxidant status (TAS), total antioxidant response (TAR), total thiol (TTL), have been evaluated by analyzing the analytical performance characteristics and the relationships between them.According to data obtained, FRAP method was inadequate for measuring the thiol compounds, although it was observed as a simple and cheap method that did not require any special equipment. It was found that repeatability of TAR method was worse than the other three methods and it was inadequate to measure the uric acid but it had a higher linearity than the other methods. TAS method was the least affected by the hemolysis interference. It was concluded that the TAS method could be used in research laboratories due to its simple and easy application. TTL method with the lowest limit of detection and high sensitivity and repeatability was found to be quite efficient.In conclusion, many methods are in use to assess the antioxidant capacity. Each technique is based on different principles. Evaluating the total antioxidant capacity, the results can often lead to similar trends and rarely reflect the different results. There is no standard method to determine the antioxidant activity of a compound. Therefore, the use of different methods and assessing the results together will be more convenient for evaluating the antioxidant capacity.