Kliniğimizde 1987-1995 yıllarında izlenen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi
dc.contributor.advisor | Tanyer, Gülten | |
dc.contributor.author | Cansu, Levent | |
dc.date.accessioned | 2020-12-10T12:26:32Z | |
dc.date.available | 2020-12-10T12:26:32Z | |
dc.date.submitted | 1996 | |
dc.date.issued | 2018-08-06 | |
dc.identifier.uri | https://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/286133 | |
dc.description.abstract | 82 ÖZET Kliniğimize yatırılarak takip ve tedavisi yapılan zehirlenme olguları ile ilgili sonuçlan değerlendirmek ve literatürle karşılaştırmalar yapmak amacı ile gerçekleştirilen bu çalışmada, S. B. Ankara Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Kliniğinde 1987-1995 yıllan arasında zehirlenme tanısıyla izlenen 437 olgu değerlendirildi. Zehirlenme olgulan arasmda cinsiyet farkı saptanmadı. Zehirlenme en çok (% 70) 1-4 yaş arasmda görülmekteydi. Olgulann % 66.6'sının ilaçlara bağlı zehirlenmeler olduğu tespit edildi. İkinci sırada besin zehirlenmeleri geliyordu. Zehirlenmeye en sık neden olan ilacın salisilatlar olduğu tespit edildi (% 32). Besin zehirlenmeleri içinde ise en sık saptadığımız etken kayısı çekirdeği zehirlenmesi oldu (% 52. 1). Zehirlenme etkenlerine göre üçüncü sırayı alan kimyasal maddeler içinde en sık görülenler pestisitler ve çamaşır suyu idi. Yaş gruplarına göre değerlendirdiğimizde; 0-12 ay yaş grubunda en sık ilaç ve ikinci olarak kimyasal madde (temizlik malzemeleri) ile zehirlenmeler görülmektedir. 1-4 yıl, 5-9 yıl ve 10-14 yıl yaş gruplarında ise83 ilaçlarla zehirlenme yine birinci sırayı alırken ikinci sırayı besin zehirlenmeleri almıştır. Zehirlenmelerin; 0-12 ay yaş grubunda en sık ilaç ve ikinci olarak kimyasal maddeler ile gerçekleştiği; 1-4 yıl, 5-9 yıl ve 10-14 yıl yaş gruplarında ise ilaçlarla zehirlenme yine birinci sırayı alırken ikinci sırayı besin zehirlenmelerinin aldığı görülmektedir. Zehirlenmelerin en fazla yaz aylarında görüldüğü; hastanede izlenme süresinin % 78.2 olguda 5 gün ya da daha az olduğu ve toplam 437 olgudan dördünün (% 1) eksitus olduğu tespit edildi. Zehirlenmelerin en aza indirilmesi için aile ve toplumun eğitilmesi, reçetesiz ilaç satılmaması, tarım ilaçlarının etiketsiz olarak evlerde bulundurulmaması gereklidir. Zehirlenmeye bağh komplikasyonlarm önlenmesi için de, sağlık hizmetlerinin yeterli bakım imkanlarına sahip olması gereklidir. Retrospektif olarak yapılan bu çalışma üe zehirlenme gibi önemli bir konuya bir kez daha dikkat çekilmek istenmiştir. | |
dc.description.abstract | en_US | |
dc.language | Turkish | |
dc.language.iso | tr | |
dc.rights | info:eu-repo/semantics/embargoedAccess | |
dc.rights | Attribution 4.0 United States | tr_TR |
dc.rights.uri | https://creativecommons.org/licenses/by/4.0/ | |
dc.subject | Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları | tr_TR |
dc.subject | Child Health and Diseases | en_US |
dc.title | Kliniğimizde 1987-1995 yıllarında izlenen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi | |
dc.type | doctoralThesis | |
dc.date.updated | 2018-08-06 | |
dc.contributor.department | Diğer | |
dc.subject.ytm | Poisonings | |
dc.identifier.yokid | 49349 | |
dc.publisher.institute | Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi | |
dc.publisher.university | DİĞER (KURUMLAR, HASTANELER VB.) | |
dc.type.sub | medicineThesis | |
dc.identifier.thesisid | 49349 | |
dc.description.pages | 92 | |
dc.publisher.discipline | Diğer |