Deneysel sodyum-selenit kataraktlı ratlarda amilorid tedavisinin kataraktı önleyici etkisi ile lens sodyum, potasyum ve kalsiyum düzeylerine etkisinin incelenmesi

Abstract

ÖZET Çevresel nedenlerle ve fotokimyasal olarak hümör aközde serbest oksijen radikallerinin oluşumu, katarakt patogenezinde en önemli risk faktörüdür. Lenste ve diğer oküler dokularda bulunan antioksidan savunma sistemleri lensi serbest oksijen radikallerinin toksik etkilerine karşı koruyarak bir denge oluştururlar. Çeşitli sebeplerle bu denge bozulduğunda lenste peroksidatif hasar başlar ve katarakt oluşumuna neden olur. Yüksek doz Na-selenit, yavru radarda toksik etki göstererek 3-4 gün gibi kısa bir süre içinde nükleer katarakt gelişimine neden olur. Kataraktın, yüksek doz selenyumun oksidan etkisine bağlı olarak hücre membranlarında Na'-Ca`2 antiportunun ve Ca' -ATPaz pompasının inhibe olması sonucunda 3-4 kat artan Ca ' un, proteolitik enzimleri aktive etmesiyle oluştuğu gösterilmiştir. Na-selenit katarakt modeli kullanılarak bir çok antioksidan maddenin kataraktı önleyici etkisi araştırılmıştır. Çalışmamızda Na-selenit kataraktı oluşturulan ratlarda bir NaT-(V2 değişimi blokeri olan amiloridin, kataraktı önleyici etkisi olup olmadığını araştırdık. Bu amaçla kontrol, Na-selenit, Na-selenit + amilorid gruplarındaki tatların lenslerinde Ca+2, Na', K' düzeylerini inceledik. Na-selenit grubu ile karşılaştırıldığında amilorid tedavisi sonrası rat lenslerinde katarakt oluşumu anlamlı bir düzeyde azaltıldı ve engellendi. Ca+2 düzeyleri ise anlamlı olarak düşük bulundu.