Giardia intestinalis tanısında direkt mikroskobik inceleme, akridin oranj boyama, trikrom boyama ve ELISA yöntemlerinin karşılaştırılması

Abstract

ÖZET İnsan gastrointestinal sisteminin üst kısımlarına yerleşerek değişik sindirim bozukluklarına yolaçan G. Intestinalis, flajeller bir protozoadır. WHO'nun gerçekleştirdiği çalışma sonucunda, bütün dünyada yaygın olarak görülen parazit ile, tahmini 200 milyon kişinin enfekte olduğu saptanmıştır. Özellikle gelişmekte olan ülkelerde ve çocukluk yaş grubunda önemli bir gastroenterit etkeni olan protozoa, kronik olgularda malabsorbsiyon ve anemi gibi ciddi tablolara neden olmaktadır. G. intestinalis tanısı günümüzde yaygın olarak direkt mikroskobik inceleme ile konulmaktadır. Ancak ucuz ve pratik olması yamnda kısa sürede sonuca ulaşılan bir yöntem olan direkt mikroskobik incelemenin tek dışkı örneği incelendiğinde sensitivitesinin % 50-70 olduğu gösterilmiştir. İntermitan veya az sayıda kist anlımı nedeni ile düşük olabilen sensitivite, incelenen örnek sayısı arttırılarak % 90'a çıkartabilmektedir. G. intestinalis tanısında hızlı ve basit bir yönteme duyulan ihtiyaç gaitada G. intestinalis antijenlerini saptamaya yönelik ELISA testlerinin geliştirilmesine yol açmıştır. Çalışmamızda direkt mikroskobik incelemede G. intestinalis kisti ve /veya trofozoidi görülen 95 ve G. intestinalis görülmeyen 85 dışkı örneği akridin oranj boyama, trikrom boyama ve ELISA ile incelenmiş; testlerin birbirlerine üstünlükleri irdelenmiştir. Mikroskobik inceleme yöntemlerinden en az birisinde G. intestinalis görülen 97 olgu hasta, her üç mikroskobik inceleme yöntemi üe G. intestinalis 71saptanmayan 83 olgu kontrol grubu olarak kabul edilmiştir. Çalışma sonunda direkt mikroskobik inceleme, akridin oranj, trikrom ve ELISA testlerinin sensitiviteleri sırası ile %97.94, % 91.75, % 96.91 ve % 90.72 bulunmuştur. Mikroskobik incelemeler ile ELISA arasındaki uyumluluk % 94.44 olarak saptanmıştır..Direkt mikroskobik incelemede görülen organizma sayısı ile ELISA yönteminde ölçülen optik dansite arasındaki bağıntı istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur ( r = 0.765, p<0.01 ). Ancak kullandığımız ELISA testinin G. intestinalis trofozoidlerini ve az miktardaki Giardia kistlerini saptamada yetersiz olduğu belirlenmiştir. Çalışmamız sonucunda her dört yöntemin de G. intestinalis tanısında yüksek sensitivhe ve spesifîteye sahip olduğu saptanmıştır. Direkt mikroskobik inceleme kolay uygulanan, ucuz bir yöntem olması; az ekipmana ihtiyaç duyup kısa sürede sonuç vermesi ve tecrübeli bir laboratuvar çalışamnca değerlendirildiğinde sensitivitesinin yüksek olması nedenleri ile tercih edilecek yöntem olarak belirlenmiştir. Göreceli olarak pahalı bir test olan ve yalnızca G. Intestinalis'i saptarken dışkıdaki diğer patojenler hakkında bilgi vermeyen ELISA yöntemi, rutin laboratuvar çalışmasından çok geniş populasyonlarda G. intestinalis taraması yapılacak epidemiyolojik çalışmalarda anlamlıdır. ELISA mikroskobik inceleme ile klinik bulguların uyumlu olmadığı durumlarda da, invaziv tetkiklerden önce kullanılabilecek alternatif bir yöntemdir. 72