Üniversite öğrencilerinin kişilik özelliklerinin romantik ilişkileri üzerine etkisi

Abstract

Amaç:Bu çalışma üniversite öğrencilerinin kişilik özelliklerinin, romantik ilişkilerinde yaşadıkları /algıladıkları istismar üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve yöntem: Çalışma tanımlayıcı ve ilişki arayıcı tipte bir çalışma olarak gerçekleştirilmiştir. Marmara Üniversitesi Hukuk Fakültesi, Eczacılık Fakültesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi Hemşirelik ve Ebelik Bölümü ile Sinema ve Televizyon Bölümü öğrencileri (714) örneklemi oluşturmuştur. Öğrencilere veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Temel Kişilik Özellikleri Ölçeği (TKÖÖ) ve Romantik İlişkiyi Derlendirme Ölçeği (RİDÖ) uygulanmıştır. Veriler SPSS 11.5 programında ''Mann Whitney U testi'', ''Kruskal Wallis testi'' ve ''Spearmans Korelasyon Testi'' ile değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların romantik ilişkiyi değerlendirme ölçeği puan ortalaması 102,41±33,79 olarak, dışadönüklük puan ortalaması 28,60±5,97, sorumluluk puan ortalaması 28,30±5,91, geçimlilik/ uyumluluk puan ortalaması 33,73±4,29, nörotizm puan ortalaması 26,09±6,48, gelişime açıklık puan ortalaması 21,91±3,83 ve olumsuz değerlik puan ortalaması 9,82±3,36 olarak bulunmuştur.Romantik ilişkide algılanan istismar ile dışa dönüklük (r= -0,038, p=0,307) ve gelişime açıklık (r= 0,001, p=0,982) alt boyutları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Romantik ilişkide algılanan istismar ile sorumluluk (r= -0,196, p=0,000), geçimlilik/ uyumluluk (r= -0,168, p=0,000) alt boyutlarında negatif yönde düşük düzeyde; nörotizm (r= 0,168, p=0,000) ve olumsuz değerlik (r= 0,255, p=0,000) alt boyutları arasında pozitif yönde düşük düzeyde anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Sonuç: Sonuç olarak kişilik özellikleri ile romantik ilişkilerde algılanan istismar arasında bir ilişki olduğu bu bağlamda öğrenciler için istismar davranışları, risk faktörleri ve istismarın sonuçlarıyla ilgili eğitim programları hazırlanması gerektiği söylenebilir. Anahtar Sözcükler: kişilik özellikleri, romantik ilişkiler, romantik ilişki istismarı, flört şiddeti, partner istismarı.

Purpose: This study was conducted to determine the effects of personality traits of university students on the abuse which is perceived in their romantic relationships. Materials and Method: The study was descriptive and analytical. The students of Marmara University Faculty of Law, Faculty of Pharmacy, Department Nursing and Department of Midwifery of Faculty of Health Sciences, Department of Cinema and Television comprised the sample. Measuring instruments administered the students. The measuring instruments consisted of a personal information form, the Basic Personality Traits Instrument (BPTI) and Romantic Relationship Assessment Inventory. The data were analyzed with the SPSS 11.5 programme, using the `Mann Whitney U Test `, ''Kruskal Wallis Test '', ''Spearmans Correlation Test''. Results: Romantic Relationship Assessment Inventory point average was 102,41±33,79; extraversion point average was28,60±5,97; conscientiousness point average was 28,30±5,91; agreeableness point average was 33,73±4,29; neuroticism point average was 26,09±6,48; openness to experience point average was 21,91±3,83; negative valence point average was 9,82±3,36. There was no significant relation between the sub-dimensions of extraversion (r= -0,038, p=0,307), openness to experience (r= 0,001, p=0,982) and the abuse. While a low level negative significant relation was obtained between sub-dimensions of conscientiousness (r= -0,196, p=0,000), agreeableness (r= -0,168, p=0,000), a low level positive significant relation was found between sub-dimensions of neuroticism (r= 0,168, p=0,000), negative valence (r= 0,255, p=0,000) and abuse. Conclusion: In conclusion there is a relation between personality traits and the abuse. It can be said that the education programmes about abusive behaviour, its risk factors and consequences of abuse must be prepared. Keywords: personality traits, romantic relationships, abuse of romantic relationships, dating violence, partner abuse.