Anterior kolon – posterior hemitransvers tip asetabulum kırıklarında modifiye stoppa yaklaşımı kullanılarak uygulanan farklı fiksasyonların biyomekanik özelliklerinin araştırılması

Abstract

Günümüzde asetabulum kırıkları tüm erişkin yaş gruplarında artan sıklıkla görülmektedir. Anterior kolon - posterior hemitransvers tip kırıklar, sıklıkla 60 yaş üzeri hastalarda görülen ve tedavisi zor olan kompleks bir asetabulum kırığıdır. Bu çalışmamızdaki amacımız, yapay kemik modelleri üzerinde yaratılan kırık modellerine farklı fiksasyon yöntemleri uygulanarak, dinamik ve statik yüklenmeler ile bu fiksasyon yöntemlerinin rijiditeleri ve kırık deplasman miktarlarını biyomekanik açıdan karşılaştırmaktır.Çalışmamızda, her grupta 6 adet yapay kemik modeli üzerinde anterior kolon- posterior hemitransvers tip asetabulum kırığı yaratılarak 3 farklı fiksasyon yöntemi ile kırık fiksasyonunu sağladık. Dinamik ve statik aksiyel yüklenme testlerinde fiksasyonların rijiditeleri ve kırık hattındaki deplasman miktarları ölçüldü. Çalışmanın sonucunda, 2. Grupta kullanılan suprapektineal plak üzerinden posterior kolon vidası ve infrapektineal plak uygulamasının dinamik testlerde, CL değerinde 3. Grup ile karşılaştırıldığında (p=0.037), EL değerinde 1. ve 3. Gruplarla karşılaştırıldığında deplasman miktarları istatistiksel olarak anlamlı derecede az bulunmuştur (sırasıyla p=0.037 ve p=0.016). Statik testlerde, 2. Grupta DL değerindeki deplasman miktarları 3. Grup ile karşılaştırıldığında (p=0.004) ve FL değerindeki deplasman miktarları 1. Grup ile karşılaştırıldığında (p=0.025) istatistiksel olarak anlamlı düzeyde az bulunmuştur. Fiksasyon uygulanan gruplar birbirleriyle karşılaştırıldığında ortalama rijitlik değerleri içerisinde en yüksek rijiditeye 2. Grubun (158,52 N/mm.) sahip olduğu fakat bu değerin istatistiksel olarak anlamlı fark içermediği gözlenmiştir.Bu sonuçla; en güvenilir fiksasyon yöntemi olarak, anterior kolon - posterior hemitransvers tip asetabulum kırıklarının cerrahi tedavisinde modifiye Stoppa yaklaşımı kullanılarak suprapektineal plak üzerinden posterior kolon vidası ve infrapektineal plak uygulamasının kullanılmasını öneriyoruz.

Currently, acetabulum fractures are seen with an increasing incidence in all adult age groups. Anterior column posterior hemitransvers type asetabuler fractures are seen frequently over 60 year-old adults and the surgical treatment of these fractures are very difficult for trauma surgeons. In this study we aimed to create a fracture models on the artificial bone and performed different fixation methods for these fractures. The stiffnesses and the amount of fracture displacements of these fixation groups were compared biomechanically under the static and dynamic axial loading conditions.In our study, we created six anterior column posterior hemitransvers fracture models on artificial bone in each groups and fixed all groups with three different fixation methods. Under the dynamic and static axial loading conditions, we measured the results of fixation stiffnesses and the amount of fracture displacements. According to the study results, posterior column lag screws over the suprapectineal plate and infrapectineal plate fixation method in Group 2 showed the highest stiffness (158.52 N/mm.) among the fixation groups but this value was not statistically significant. In dynamic loading tests, displacement amounts of CL point in Group 2 were significantly lower than Group 3 (p=0.037) and displacement amounts of EL point in Group 2 were significantly lower than Group 1 and 3 (respectively p=0.037 and p=0.016). In static loading tests, displacement amounts of DL point in Group 2 were significantly lower than Group 3 (p=0.004) and displacement amounts of FL point in Group 2 were significantly lower than Group 1 (p=0.025). As a result of this study, we advise to use the posterior column lag screws over the suprapectineal plate and infrapectineal plate fixation method by using the modified Stoppa approach for the surgical treatment of the anterior column posterior hemitransvers type acetabuler fracture as the most reliable fixation method.