Refraktif akomodatif ezotropyalarda duyusal ve motor tedavi sonuçları

Abstract

Amaç: Refraktif akomodatif ezotropyası olan hastaların klinik özelliklerini, duyusal ve motor tedavi sonuçlarını değerlendirmek, tam ve kısmi hipermetropik düzeltmenin tedavi sonuçları üzerine olan etkisini tartışmak.Gereç ve Yöntem: İzmir Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Göz Kliniği Şaşılık Biriminde Ocak 1997 ve Mart 2015 yılları arasında tam refraktif akomodatif ezotropya tanısıyla en az 1 yıl takip edilen 81 hastanın klinik ve demografik özellikleri dosya kayıtlarından incelendi. Olgular, refraktif kusurları az (Grup 1) ve tam (Grup 2) düzeltilenler diye iki gruba ayrıldı. Olguların ilk ve son muayenelerindeki refraksiyon kusurları, görme keskinliği, füzyon yeteneği ve stereopsis, yakın ve uzak kayma miktarları, ambliyopi ve anizometropi varlığı değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya alınan 81 olgunun 35'i Grup 1'e, 46'sı Grup 2'ye dahil edildi. Olguların ortalama izlem süresi Grup 1'de 3,58 ± 2,82 yıl (1-13,83 yıl), Grup 2'de 4,34 ± 3,74 yıl (1-13,67 yıl) idi. İlk ve son muayeneler arasındaki ortalama refraksiyon değişimi Grup 1'de -0,09 D ve Grup 2'de 0,35 D olup gruplar arası refraksiyon değişiminin istatistiksel anlamda farklılık gösterdiği izlendi (p<0,05). Son muayenede düzeltilmiş en iyi görme keskinliği ortalamaları Grup 1 ve Grup 2'de sırasıyla 0,11 logMAR ve 0,06 logMAR olup Grup 2'deki olguların ilk ve son muayenelerindeki düzeltimiş en iyi görme keskinliği ortalamalarının istatistiksel anlamda daha iyi olduğu saptandı (p<0,05). Gruplar arasında son muayenede binoküler görme düzeyi açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05), ancak regresyon analizi sonuçlarına göre ilk muayene yaşı, kayma süresi ve ilk camsız yakın kayma değerleri ile binoküler görme arasında istatistiksel olarak negatif yönde anlamlı ilişki bulundu (p<0,05). Olguların ilk ve son muayeneleri arasındaki ortalama camsız yakın ve uzak kayma açısı değişimi açısından gruplar arasında istatistiksel anlamda fark tespit edilmedi (p>0,05). Sonuç: Refraktif akomodatif ezotropyada refraksiyonun doğru olarak belirlenmesi ve uygun hipermetropik düzeltme önemlidir. Tedavi sonrası görme keskinliği ve stereopsis düzeyleri oldukça iyidir. Olguların ilk muayenelerinin gecikmesi, kayma süresinin uzaması ve kayma miktarının fazlalığı binoküler görme düzeyini olumsuz etkilemektedir. Kısmi hipermetropik düzeltmenin emetropizasyon üzerine ve camsız kayma açısı değişimi üzerine anlamlı etkisi yokken tam hipermetropik düzeltmenin emetropizasyon üzerine olumsuz etkisi olabileceği gösterilmiştir.Anahtar Kelimeler: Refraktif akomodatif ezotropya, emetropizasyon, binoküler görme.

Purpose: To evaluate clinical features, sensorial and motor treatment results in patients who have refractive accomodative esotropia and to discuss the effect of full hyperopic correction and partial hyperopic correction treatment results. Materials and Methods: The clinical and demographic features of 81 patients who had the diagnosis of refractive accomodative esotropia, and who had been followed for at least 1 year in İzmir Ataturk Training and Research Hospital, Department of Ophthalmology Strabismus Unit between January 1997 and March 2015 were reviewed. The patients were divided into two groups as received the partial hyperopic correction (Group 1) and the full hyperopic correction (Group 2). Refractive error, visual acuity, fusion ability and stereoacuity, angle of deviation for distance and near, the presence of amblyopia and anisometropia were evaluated in both the initial and the last examination.Results: In the study, 81 patients were included; 35 of these were in Group 1 and 46 of these were in Group 2. The mean follow-up period was 3.58 ± 2.82 years (range, 1-13.83 years) in Group 1 and 4.34 ± 3.74 years (range, 1-13.67 years) in Group 2. The mean refractive change between the initial and the last examinations was -0.09 D in Group 1 and 0,35 D in Group 2 also there was a statistically significant differences between the groups in terms of the mean refractive change (p<0,05). In the last examination, the mean best corrected visual acuity was 0.11 logMAR and 0.06 logMAR in Group 1 and Group 2, respectively. In the initial and the last examination, the mean best corrected visual acuity was better than in Group 2 and this superiority was statistically significant (p<0,05). There was no statistically significant difference between the groups for the binocular vision in the last examination (p>0,05), on the other hand according to regression analysis; there was a negative relationship between age at initial examination, duration of deviation and uncorrected deviation angle for near with binoculer vision and this relationship was statistically significant (p<0,05). There was no significant difference between the groups in terms of the mean uncorrected deviation angle change for distance and near (p>0,05).Conclusion: Appropriate measurement of refractive errors and appropriate correction of hyperopia are essential for the treatment of refractive accomodative esotropia. Visual acuity and stereoacuity are responded to treatment quite well. The delay of initial examination of the patient, increased deviation duration and an excess amount of deviation angle have a negative effect on binocular vision. It is shown that the partial hyperopic correction does not affect emmetropization and uncorrected deviation angle change although the full hyperopic correction may inhibit the emmetropization.Key Words: Refractive accomodative esotropia, emmetropization, binoculer vision.