Preemptif renal transplantasyon yapılan hastalarda rezidüel renal fonksiyonun uzun dönem hasta ve graft sürvisine etkisi

Abstract

Kronik böbrek hastalığı giderek artan sıklığı, yüksek morbidite ve mortaliteoranları ve farkındalık oranlarının düşüklüğü nedeniyle ciddi bir halk sağlığısorunudur. Son dönem böbrek hastalığı da tüm dünyada giderek artmaktadır.Renal replasman tedavilerinin içinde en iyisi renal transplantasyondur. Preemptifrenal transplantasyon SDBH gelişen ve RRT planlanan hastalarda diyalizebaşlamadan renal transplantasyon yapılmasıdır. Preemptif renal transplantasyonunhasta diyaliz tedavisi gördükten sonra yapılan böbrek nakline göre hasta ve graftsağ kalımının daha iyi ve akut rejeksiyon oranları, transplantasyon maliyetinindaha az olduğu birçok çalışmada gösterilmiştir. Preemptif böbrek nakli iyi birklinik izlem ile evre–V kronik böbrek hastalarında nakil zamanını belirlenmesineolanak sağlar. Birçok olumlu yönüne rağmen ömür boyu immünsupresif kullanımıve klinik izlem altında kalma mecburiyeti, güçlü immünsupresif ilaçlara vebunların uygun kullanımına rağmen henüz tam çözülemeyen akut rejeksiyon vekronik allograft nefropati, oluşan immünsupresyona bağlı enfeksiyon,lenfoproliferatif hastalıklar, maligniteler ve kardiyovasküler problemler böbreknakilli hastaları bekleyen problemlerdir.Retrospektif olarak yapılan bu çalışmada Akdeniz Üniversitesi HastanesiOrgan Nakli Merkezi'nde Ocak 2009-Haziran 2015 tarihleri arasında preemptifböbrek nakli yapılan hastalarda nakil öncesi rezidüel renal fonksiyonların akut vekronik rejeksiyon oranları, enfeksiyoz ve cerrahi komplikasyonlar, hasta ve graftsağ kalımına etkisini değerlendirmeyi amaçladık. Çalışmamıza dahil edilen 18 yaşüzeri 276 hastanın hepsine sadece böbrek nakli yapılmış olup; ortalama 46 aytakip edilen bu hastalar nakil öncesi eGFH değerine göre 3 gruba ayrıldı. eGFH<10 ml/dk/1.73 m 2 olan 120 hasta 1. gruba, eGFH ≥ 10 ve <15 ml/dk/1.73 m 2 olan115 hasta 2. gruba, eGFH ≥15 ml/dk/1.73 m 2 olan 41 hasta ise 3. gruba alındı.Yüksek eGFH ile nakil olan hastaların nakil sonrası erken dönemde renalfonksiyonlarının daha iyi seyrettiği, fakat birinci yıldan itibaren bu farkın azaldığıhatta 2.grubun ortalamasının da altında seyrettiği gözlendi. 2. grubun nakil sonrasıizlemde daha stabil eGFH seyrinin olduğu saptandı. 3. grup ile diğer iki gruparasında takibin erken dönmelerinde hasta ve greft sağkalımı açısından anlamlıfark var iken zamanla bu farkın azaldığı gözlendi. Preemptif böbrek naklindeyüksek eGFH değeri ile nakil yapılan hastaların erken dönemde eGFH değeri,hasta ve graft sağkalımı daha iyi olsa da zamanla bu anlamlı farkın azaldığısaptandı.

Increasing incidence of chronic renal failure and its' high morbidity andmortality are serious public health issues. As well, the incidence of end-stagerenal disease is also increasing worldwide. Renal transplantation is the main strayof renal replacement therapies. Preemptive renal transplantations definesthat thetransplantation was done before the development of ESRD and other renalreplacement therapies such as hemodialysis. Preemptive renal transplantation waspreviously shown to be better than transplantation after dialysis in terms of patientand graft survival, acute rejection rates and transplantation costs.Preemptive renal transplantation helps to set the transplantation time inpatients with ESRD. Although renal transplant has lots of positive aspects, theneed to use immunosuppresives lifelong and follow up, possibility of acute andchronic allograft rejections even in the setting of stong immunosupression,infections, lymphoproliferative malignancies and cardiovascular problems are theburdens for transplant patients.In this retrospective analysis, patients underwent preemptive renal transplantbetween January 2006 and June 2015 were analyzed for residual renal functions,acute and chronic rejection rates, infectious and surgical complications; and theireffects on patient and graft survival. 276 patients over 18 years old were includedin this analysis, median follow-up was 46 months. Patients were divided intogroups according to their pre-transplant GFR levels: 120 patients were included inGFR <10 ml/min/1.73 m 2 , 115 patients were included in GFR ≥ 10 and <15ml/min/1.73 m 2 and 41 patients were included in GFR ≥15 ml/min/1.73 m 2 .We determined that patients with high GFR (>15 ml/min/1.73 m 2 ) had betterrenal functions after the first year of transplant, however this difference wasdiminished after the first year, even reduced to lower levels than patients withGFR 10-15 ml/min/1.73 m 2 . Patients with pre-transplant GFR of 10-15ml/min/1.73 m 2 had stable GFR progress post-transplantation. Although patientswith GFR >15 ml/min/1.73 m 2 seemed to have both patient and graft survivalbenefits than other two groups, this statistically significant difference wasdiminished in time. We conclude that patients undergoing preemptive renaltransplant with higher GFR levels have better patient and graft survival ratios,however this difference is reduced after years of renal transplant.