Mrg`de lateral aşırı kullanım sendromlu olgularda ortak ekstansör tendon ile eşlikçi bağ, kemik, sinovyum ve plika patolojilerinin araştırılması

Abstract

AMAÇ: Lateral aşırı kullanım sendromu olan hastaların dirsek MRG tetkikleri üzerinde tendon (OET, OFT) ve ligaman (RKL, LUKL, MUKL) hasarlanma derecesi, kemik iliği (lateral epikondil ve radius başı) ve kaslarda (ortak ektensör kas, ankoneus kas) ödem varlığı, eklemde efüzyon varlığı ve plika özellikleri değerlendirilerek ortak ekstansör tendon hasarlanmasının derecesine göre eşlikçi bulgular arasında fark olup olmadığının tespitidir.GEREÇ VE YÖNTEM: Ocak 2010-Ocak 2015 tarihleri arasında İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Anabilim Dalı veya Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon Anabilim Dalı bölümleri polikliniklerine başvuran lateral aşırı kullanım sendromu ön tanısı ile MRG tetkiki yapılmış olan hastalar retrospektif olarak tarandı ve ortak ekstansör tendonunda hasar bulunan 27 erkek, 29 kadın toplam 56 hasta çalışmaya dahil edildi. Travma öyküsü, kitlesi ya da romatolojik hastalık öyküsü bulunan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Bütün MRG incelemeleri 1.5 Tesla GE Signa Excite MR cihazı ile yüzeyel dirsek Q koili kullanılarak yapıldı. Hastalar supin pozisyonunda, genel olarak hasta supin pozisyonda ve kol yanda uzatılmış şekilde nötral konumda incelendi. MRG incelemeleri koronal planda SPIR TSE proton dansite ve TSE T1, sagital planda SPIR TSE proton dansite, aksiyal planda SPIR TSE T2 ve TSE T1 ağırlıklı görüntüler ile yapıldı.BULGULAR: Otuz iki (%57.1) hastada hafif, 16 (%28.6) hastada orta ve 8 (%14.3) hastada şiddetli OET hasarı mevcuttu. OET hasarının şiddeti arttıkça LUKL (p<0.001) ve RKL'de (p=0.002) hasar varlığı artmaktadır. OET hasarının şiddeti arttıkça LUKL ve RKL hasar derecesi artmaktadır (p<0.001). OET hasarının şiddeti ile OFT, MUKL, ankoneus kas hasarı, ekstansör kasların hasarı, efüzyon ve kemik iliği sinyali arasında istatiksel anlamlı ilişki saptanmamıştır. OET hasarının derecesi ile posterolateral plika alanı arasında istatiksel açıdan anlamlı ilişki saptanmıştır (p=0.035): hafif OET hasarı olan grupta plika alanı istatiksel açıdan anlamlı daha düşük saptanmıştır (p=0.013). OET hasarının şiddeti ile posterolateral plikanın kör uçla sonlanımı, radius 1/3'üne uzanımı, sinyali, kalınlığı ve olekranon fold varlığı arasında istatiksel anlamlı ilişki saptanmamıştır.SONUÇ: OET hasarında tedavi ve prognozu etkileyebileyen, eşlikçi bu patolojilerin varlığının saptanabilmesi açısından MRG'nin hastalığın her döneminde gerekli ve önemlidir. Lateral aşırı kullanım sendromunda OET hasarının şiddeti arttıkça beklenenin aksine plika kalınlığı artmamıştır. Ancak hafif OET hasarı olan olgularda plika alanı, orta veya şiddetli hasarı olanlara göre istatistik açıdan anlamlı olarak daha büyük saptanmıştır. Bu nedenle hafif OET hasarı olan kişilerde şiddetli ağrının nedeni ve temel patoloji sinovyal plika olabilir

AIM: The aim of this study is to evaluate the tendon (OET, OFT) and ligament (RKL, LUKL, MUKL) damage degree, the presence of edema in the bone marrow (lateral epicondyle and radial head) and muscles, presence of effusion in the joint and plica characteristics through the MRI tests and to determine whether there is a difference between accompanying symptoms according to the degree of common extensor tendon injury.MATERIAL AND METHOD: Patients who were admitted to the Izmir Katip Celebi University Ataturk Research and Training Hospital Orthopedics and Traumatology Department or Physical Medicine and Rehabilitation Department clinics and who underwent MRI tests with a pre-diagnosis of lateral overuse syndrome between January 2010 and January 2015 were retrospectively scanned and a total of 56 patients, 27 male, and 29 female, who had an injury in their common extensor tendon were included in the study. Patients with a history of trauma, mass or a history of rheumatic disease were excluded from the study. All MRI examinations were performed with the 1.5 Tesla GE Signa Excite MR device using a superficial elbow Q coil. The patients were examined in the supine position with their arms extended on their sides in a neutral position. MR examinations were done with SPIR TSE proton density, and TSE T1 weighted images in the coronal plane, SPIR TSE proton density in the sagittal plane and SPIR TSE T2 and TSE T1 weighted images in the axial plane.RESULTS: Thirty two (57.1%) patients had mild, 16 (28.6%) moderate and eight patients (14.3%) had severe OET damage. As the severity of the OET damage increases, the presence of damage in the LUKL (p<0.001) and RKL (p=0.002) increases. No statistically significant relationship was identified between the severity of OET damage and OFT, MUKL, anconeus muscle damage, ekstensor mucles damage, joint effusion and bone marrow signal. A statistically significant relationship was identified between the degree of OET damage and the posterolateral plica area (p=0.035): posterolateral plica area was smaller significantly in cases with mild OET damage (p=0.013). No statistically significant relationship was identified between the severity of OET damage and the blind tip ending of the posterolateral plica, its extension to 1/3 of the radius, its signal, thickness and the presence of olecranon folds.CONCLUSION: Regarding detecting the presence of these accompanying pathologies that can affect treatment and prognosis in OET damage, MRI is necessary and important at every stage of the disease. As the severity of OET damage increased in lateral overuse syndrome, the plica thickness did not increase, as opposed to what was expected. However, in cases with mild OET damage, the plica area was detected to be larger to a statistically significant degree than those with moderate or severe damage. For this reason, the cause and basic pathology of severe pain in persons with mild OET damage may be synovial plica.