Manyetik rezonans görüntülemede multipl skleroz için kuşkulu t2 hiperintensitelerin tract based spatıal statıstıcs ve voksel tabanlı morfometri ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Magnetik rezonans görüntülemenin (MRG) klinik pratikte yaygınlaşan kullanımı ile birlikte, multipl sklerozu (MS) taklit eden T2 hiperintens lezyonlara sıklıkla rastlanılmaktadır. Bu nedenle çeşitli nedenler ile MRG görüntülemesi olan hastalarda MS benzeri T2 hiperintens lezyonların rolünü değerlendirdik. Bu çalışmadaki amacımız, ileri nöroradyolojik metodlar ile birlikte beyaz ve gri cevher yapısını ve bütünlüğünü araştırmaktır. Materyal ve Metod: MRG' de MS benzeri T2 hiperintens lezyonları olan 29 olgu dahil edildi. Yaş, cinsiyet ve eğitim uyumu gösteren ve MRG'de MS benzeri lezyonları olmayan 29 sağlıklı birey ve 29 olgu prospektif olarak değerlendirildi. Her iki grup için beyin MRG ve diffüzyon tensör görüntüleme (DTG) çekildi. Beyaz ve gri cevheri değerlendirmek için Tract-based spatial statistics (TBSS) ve voksel-bazlı morfometri (VBM) kullanıldı. MS benzeri T2 hiperintens lezyonları olan hastalar ve kontrol grubu arasındaki veriler karşılaştırıldı.Sonuçlar: Çalışma grubu ile kontrol grubu arasında fraksiyonel anizotropi (FA) ve radyal difüzivite (RD) karşılaştırıldığında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Aksiyel difüzivite (AD), çalışma grubunda forceps major ve inferior fronto-oksipital fasikül bölgesinde istatistiksel olarak anlamlı düşük saptanmıştır (p=0,035). Her iki grupta gri ve beyaz cevher hacmi arasında fark saptanmadı.Tartışma: Bildiğimiz kadarıyla bu çalışma MS düşündüren T2 hiperintens lezyonlarda nöroradyolojik olarak gri ve beyaz cehveri, beyin hacmini ve yapısını araştıran ilk çalışmadır. Bizim verilerimiz MS benzeri lezyonlarda MS gelişmesinde ya da beyinde morfolojik değişiklikler ile ilgili bir ilişki göstermemiştir.

Objective: With the extent use of magnetic resonance imaging (MRI) in clinical practice, it is commonly encountered with T2 hyperintensities that can mimic demyelinating multiple sclerosis (MS) lesions on MRI. For this reason, we evaluated the role of T2 MS-mimicking lesions on MRIs that were scanned for other purposes. The aim of this study was to investigate the integrity and volume of the white and grey matter with advanced neuroradiological methods.Material and Methods: 29 subjects with T2 MS-mimicking lesions on MRI were consecutively admitted. A prospective study of 29 subjects and 29 age-, sex-, and education-matched healthy adults without MS suggestiong lesions on MRI were evaluated. Cranial MRI and diffusion tensor imaging (DTI) scans were obtained in both group. Tract-Based Spatial Statistics (TBSS) and Voxel-Based Morphometry (VBM) were used to analyze the the changes in the grey and white matters. The data were compared between study group with T2 MS-mimicking lesions with control group.Results: No significant relationship was obtained in fractional anisotrophy (FA) and radial diffusivity (RD) between study group with T2 MS-mimicking lesions and control group. Axial diffusivity (AD) value of forceps major and inferior fronto-occipital fasicule region was significantly low in subjects with T2 lesions when compered to the control group (p= 0.035). The volume of the grey and white matters were not different in both group.Discussion: To our knowledge, this is the first study investigating the integrity and volume of the brain grey and white matter from the radioneurological aspect in subjects with T2 MS suggesting lesions. Our data suggest that MS mimicking lesions are neither associated with morphological alterations within brain nor entertain a risk in developing MS.