Acinetobacter SPP.`nin direnç profilinin değişimi ve antibiyotik kullanımı ile ilişkisinin değerlendirilmesi

Abstract

Acinetobacter spp. suda ve doğada yaygın olarak bulunmaktadır. Ayrıca insanlarda ciltte, yaralarda, solunum ve gastrointestinal sistemde kolonize olabilmektedir. Doğada 30'un üzerinde türü tanımlanmıştır. Ancak sadece birkaçı insanda enfeksiyon etkenidir. Bakım evinde yaşamak, uzun süre yoğun bakımda kalmak, 3. kuşak sefalosporin, florokinolon veya karbapenem tedavisi almış olmak, geçirilmiş cerrahi, trakeostomi, mekanik ventilasyon, santral vasküler katataer A.baumannii kolonizasyonu açısından risk faktörü olarak kabul edilmektedir. Acinetobacter spp. bilinen antimikrobiyallere hızla direnç geliştirebilmektedirler. Artan oranda görülen karbepenem direnci sonucunda tek tedavi seçeneği kolistin olmaktadırBu araştırmada hastanemiz anestezi yoğun bakım ünitesinde 2007-2016 yılları arasında saptanan Acinetobacter spp'nin antibiyotik direnci ve 2006-2015 yılları arasında kullanılan antimikrobiyal kullanımı ile arasında ilişki araştırıldı.Çalışmamıza 750 hastaya ait 1057 izolat dahil edildi. Acinetobacter izloasyon insidansı on yıllık sürede 1,54/1000 hasta günününden 16,64'e yükselmişti. Çalışma süresi boyunca en sık kullanılan antibiyotikler sırası ile karbapenemler, 3. kuşak sefalosporinler, kolistin ve piperasilin/tazobaktam olarak saptandı. Toplam antibiyotik kullanımı çalışma süresince 2,98 kat artış göstermişti. Trimetoprim/sulfametoksazol, tigesiklin, seftazidim, ampisilin/sulbaktam, kolistin, meroepenem, piperasilin/tazobaktam kullanımı çalışma süresi boyunca anlamlı oranda artış göstermişti.Acinetobacter spp.'deki imipenem, meropenem, piperasilin/tazobaktam, sefepim, tigesiklin direncinde on yıllık dönemde anlamlı oranda artış saptandı.Çalışmamızda tobramisin direnci ile amoksisilin kullanımı; amikasin direnci ile ampisilin, doksisiklin ve tigesiklin kullanımı; siprofloksasin direnci ile doksisiklin, sefepim kullanımı; sefoperazon subaktam direnci ile sefoperazon kullanımı; imipenem direnci ile ampisilin/sulbaktam, seftazidim, meropenem ve kinolon kullanımı; ampisilin/sulbaktam direnci ile imipenem kullanımı; tigesiklin direnci ile seftazidim kullanımı arasında anlamlı korelasyon saptandı.Çalışmamızda yıllar içerisinde antibiyotiklere karşı artan oranda direnç saptadık. Ayrıca antibiyotik kullanımı sonucunda sadece aynı grup değil farklı antibiyotik gruplarında da direnç geliştiğini gözlemledik. Bu nedenle doğru antibiyotik kullanımının önemini tekrar vurgulamak gerektiğini düşünüyoruz. Enfeksiyon kontrol önlemlerine uyum ve bu konuda yeni stratejiler geliştirilmesi ve uygun antibiyotik kullanım konusunda hassasiyet gösterilmesi gerekmektedir.

Acinetobacter spp. suda ve doğada yaygın olarak bulunmaktadır. Ayrıca insanlarda ciltte, yaralarda, solunum ve gastrointestinal sistemde kolonize olabilmektedir. Doğada 30'un üzerinde türü tanımlanmıştır. Ancak sadece birkaçı insanda enfeksiyon etkenidir. Bakım evinde yaşamak, uzun süre yoğun bakımda kalmak, 3. kuşak sefalosporin, florokinolon veya karbapenem tedavisi almış olmak, geçirilmiş cerrahi, trakeostomi, mekanik ventilasyon, santral vasküler katataer A.baumannii kolonizasyonu açısından risk faktörü olarak kabul edilmektedir. Acinetobacter spp. bilinen antimikrobiyallere hızla direnç geliştirebilmektedirler. Artan oranda görülen karbepenem direnci sonucunda tek tedavi seçeneği kolistin olmaktadırBu araştırmada hastanemiz anestezi yoğun bakım ünitesinde 2007-2016 yılları arasında saptanan Acinetobacter spp'nin antibiyotik direnci ve 2006-2015 yılları arasında kullanılan antimikrobiyal kullanımı ile arasında ilişki araştırıldı.Çalışmamıza 750 hastaya ait 1057 izolat dahil edildi. Acinetobacter izloasyon insidansı on yıllık sürede 1,54/1000 hasta günününden 16,64'e yükselmişti. Çalışma süresi boyunca en sık kullanılan antibiyotikler sırası ile karbapenemler, 3. kuşak sefalosporinler, kolistin ve piperasilin/tazobaktam olarak saptandı. Toplam antibiyotik kullanımı çalışma süresince 2,98 kat artış göstermişti. Trimetoprim/sulfametoksazol, tigesiklin, seftazidim, ampisilin/sulbaktam, kolistin, meroepenem, piperasilin/tazobaktam kullanımı çalışma süresi boyunca anlamlı oranda artış göstermişti.Acinetobacter spp.'deki imipenem, meropenem, piperasilin/tazobaktam, sefepim, tigesiklin direncinde on yıllık dönemde anlamlı oranda artış saptandı.Çalışmamızda tobramisin direnci ile amoksisilin kullanımı; amikasin direnci ile ampisilin, doksisiklin ve tigesiklin kullanımı; siprofloksasin direnci ile doksisiklin, sefepim kullanımı; sefoperazon subaktam direnci ile sefoperazon kullanımı; imipenem direnci ile ampisilin/sulbaktam, seftazidim, meropenem ve kinolon kullanımı; ampisilin/sulbaktam direnci ile imipenem kullanımı; tigesiklin direnci ile seftazidim kullanımı arasında anlamlı korelasyon saptandı.Çalışmamızda yıllar içerisinde antibiyotiklere karşı artan oranda direnç saptadık. Ayrıca antibiyotik kullanımı sonucunda sadece aynı grup değil farklı antibiyotik gruplarında da direnç geliştiğini gözlemledik. Bu nedenle doğru antibiyotik kullanımının önemini tekrar vurgulamak gerektiğini düşünüyoruz. Enfeksiyon kontrol önlemlerine uyum ve bu konuda yeni stratejiler geliştirilmesi ve uygun antibiyotik kullanım konusunda hassasiyet gösterilmesi gerekmektedir.