Alkol kullanım bozukluğu hastalarında dürtüsellik, motivasyon ve ödül öğrenmenin sağlıklı kontrollerle karşılaştırılması

Abstract

Alkol kullanım bozukluğu, zorlantılı alkol kullanımın olduğu ve kişinin alkol kullanımını sınırlandırma davranışı üzerindeki kontrolü kaybettiği, kronik seyirli, aşerme ve depreşmelerle seyreden, bir beyin hastalığı olarak tanımlanabilir. Yaygın olarak görülen bu hastalığın sadece bireyi değil, aileyi, toplumu ve genel sağlığı da olumsuz etkilediği bilinmektedir. Bu sebeple biyopsikososyal açıdan değerlendirilmelidir. Bu çalışmada, alkol kullanım bozukluğu tanılı hastalar ile sağlıklı kontroller arasında dürtüsellik, motivasyon ve ödül öğrenme düzeylerini karşılaştırmayı amaçladık.Bu çalışmada, alkol kullanım bozukluğu tanısı olan, en az 15 gündür alkol ve en az 3 gündür herhangi bir psikotrop kullanımı olmayan 30 erkek hasta (n=30) ile ruhsal hastalık öyküsü olmayan 27 sağlıklı erkek kontrol (n=27) arasında dürtüsellik, motivasyon ve ödül öğrenme düzeyleri BDÖ-11, DİS/DAS, EEfRT ve PRLT uygulanarak karşılaştırılmıştır. Ayrıca alkol kullanım bozukluğu grubunda `Michigan Alkolizm Tarama Testi`,`Aşerme Tipoloji Ölçeği` uygulanarak alkol kullanımı ile ilgili klinik verilerin davranışsal testlerdeki etkisi incelenmiştir. Alkol kullanım bozukluğu tanılı hastaların BDÖ-11 motor ve dikkatsel dürtüsellik skorlar ve toplam skor,DİS/DAS ölçeğindedürtü alt ölçeği skorları, PRLT'deki her bir bloktaki her bir bölüme ait ortalama deneme sayısı ve ortalama hata sayısı sağlıklı kontrollere göre anlamlı yüksek saptanmıştır. EEfRT görevinde tüm olasılıklarda alkol kullanım bozukluğu hastalarının yüksek ödül miktarını seçme eğiliminde olduğu, ödül olasılığı orta ve yüksek olduğunda ise kontrol grubuna kıyasla daha fazla yüksek ödüllü zor görevi seçtiği saptanmıştır. Davranışsal testler ile alkol kullanımının klinik özellikleri, MATT ve ATO skorları arasında istatistiksel olarak anlamlılık saptanmamıştır. Klinik çalışmalarda farklı sonuçlar bulunması ve az sayıda çalışma olması nedeniyle çalışmamızın literatüre katkı sağladığını düşünmekteyiz. Bu alanda mekanizmaların tam olarak aydınlatılması için geniş örneklemli çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır.

Alcohol use disorder can be defined as a chronically relapsing brain disorder characterized by compulsion to take alcohol ,loss of control in limiting alcohol intake and craving. It is known that this common disease adversely affects not only the individual, but also the family, society and general health.Therefore, it should be evaluated biopsychosocially.In this study, 30 male patients -had no alcohol use for at least 15 days and had no psychotropic use for 3 days- (n =30) diagnosed with alcohol use disorder and 27 healthy male controls without any history of mental illness (n = 27) were compared with BIS-11, DIS / DAS, EEfRT and PRLT. In addition, the effects of clinical data on alcohol use in behavioral tasks were investigated by using Michigan Alcohol Screening Test (MAST) and the Craving Typology Questionnaire (CTQ) in the alcohol use disorder group.In the alcohol use disorder group, BIS-11 motor and attentional impulsivity scores and total scores, the DIS / DAS drive scores and the mean number of trials and the mean number of errors for each section in each block during the PRLT task was significantly higher than the healthy controls. In the EEfRT task, it was found that the patients with alcohol use disorder tended to choose the high reward amount in all the possibilities, and when the probability probability was medium and high, they chose more high rewarded difficult task than the control group.There was no statistically significant difference between the behavioral tasks and the clinical characteristics of alcohol use, MAST and CTQ scores.We believe that our study contributed to the literature because of the different results and the low number of studies in clinical studies. Large-scale studies are needed to fully elucidate the mechanisms in this area.