Bifosfonat uygulanmış ratlarda, kalsiyum şelasyonu amacıyla uygulanan EDTA`nın piezocerrahi ve standart frez cerrahisindeki etkinliğinin değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bifosfonatlar, pek çok hastalığın tedavisinde yaygın olarak kullanılmakta ve buna bağlı olarak bifosfonat ile ilişkili çene osteonekrozu gelişen hastaların sayısı giderek artmaktadır. Bifosfonat grubu ilaçların kemikte depolanarak uzun yıllar etkinlik göstermeleri, yol açtıkları MRONJ tablosunu tedaviye dirençli ve ilerleyici bir hale getirebilmektedir. Bu çalışmanın amacı, bifosfonat uygulamasını takiben çene kemikleri üzerinde piezocerrahi ile konvansiyonel frez cerrahisinin ve bir şelasyon ajanı olan EDTA'nın lokal uygulamasının kemik iyileşmesindeki destekleyici rolünün araştırılmasıdır. Yöntem: Kırk adet erkek Wistar rat her bir yöntem için iki adet çalışma (P, F) ve iki adet kontrol grubuna (KP, KF) ayrılmıştır. Kontrol gruplarına salin, çalışma gruplarına ise 0.06 mg/kg zoledronik asit, haftada bir kez intraperitonel olarak 5 hafta süre ile uygulanmıştır. Dördüncü haftanın sonunda, çalışma gruplarında bilateral, kontrol gruplarında ise unilateral olarak, piezocerrahi veya konvansiyonel frez ile mandibula üzerinde 4 mm uzunluk ve 1 mm derinlikte defektler oluşturulmuştur. Çalışma gruplarında çenelerin tek tarafında defekt üzerine EDTA uygulanmıştır. Postoperatif 4. haftada mandibulektomiyi takiben ratlar sakrifiye edildikten sonra, defekt alanlarını içeren mandibulalar yeni kemik oluşum miktarlarının değerlendirimesi için histomorfometrik incelemeye tabi tutulmuştur. Gruplar arasındaki farklılıklar istatistiksel analizlerle değerlendirilmiştir.Bulgular: Kontrol gruplarında yeni üretilen kemik miktarı çalışma gruplarına göre daha fazla iken (p<0,05), kontrol grupları arasında piezocerrahi veya konvansiyonel frez kullanımı sonrası oluşan kemik miktarları bakımından anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0,05). Çalışma grupları arasında en fazla kemik oluşumunun piezocerrahi ve EDTA'nın birlikte uygulandığı grupta olduğu fakat gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olmadığı gözlenmiştir (p>0,05). Sonuç: Her ne kadar istatistiksel olarak fark bulunmasa da, bifosfonat kullanımı durumunda şelasyon ajanlarının ve piezocerrahinin kemik iyileşmesi üzerindeki göze çarpan pozitif etkilerinin ileri çalışmalarda daha fazla sayıda denek ve ajan ile değerlendirilmesinin literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir.Anahtar Kelimeler: bifosfonat, EDTA, MRONJ, piezocerrahi, şelasyon

Objective: The number of the patients encountered with bisphosphonate related osteonecrosis of the jaw has been increasing according to common use of bisphosphonates for treatment of various disorders. The MRONJ may become resistant and progressive in bone due to releasing for many years after high accumulation. The aim of this study was to investigate the adjunctive role of the piezosurgery, conventional bur surgery and the local administration of EDTA as chelating agent on bone healing after bisphosphonate application.Method: A total of 40 male Wistar rats were randomly allocated into two groups for each surgical procedure as two control (KP, KF) and two study groups (P,F). Study groups received weekly intraperitoneal injections of zoledronic acid (0.06 mg/kg), while control groups were administered saline solution for five weeks. After four weeks, defects were composed on the mandible by using either piezosurgery (P) or conventional burs (F) with dimensions of 4 mm in length and 1 mm in depth. The defects were created bilaterally at the study groups and unilaterally at the control groups. At postoperative 4th week, rats were sacrificated following mandibulectomy. The mandibles with defect areas were conducted for performing the histomorphometric examination to evaluate the consisting bone. The differences between all groups were analyzed statistically.Results: New bone formation was found to be the highest in control groups (p<0,05). There was no statistically significant difference between use of piezosurgery or conventional burs at control groups (p>0,05). Among study groups, the greatest amount of consisting bone was observed at the piezosurgery group which combined with EDTA application (PE), however, no significant difference was observed between any of the study groups (p>0,05).Conclusion: Although the findings of our study fail to show statistically significant differences between groups; it can be concluded that in case of bisphosphonate use, the positive effects of chelating agents and piezosurgery on the healing of the bony tissue observed in this study, should be investigated further in studies with larger sample sizes and different agents.Key words: bisphosphonate, EDTA, MRONJ, piezosurgery, chelation