PES KAVUS : Epidemiyolojik, klinik ve radyolojik özelliklerin değerlendirilmesi

Abstract

87 6. ÖZET: Pes kavuş [PK] deformitesinin epidemiyolojik, klinik ve radyolojik özelliklerini ortaya koymak amacıyla, 3511 ilköğretim okulu öğrencisi tek tek ayrıntılı ortopedik ve nörolojik muayenelerden geçirildi. Podoskop üzerindeki ayak izleri incelenerek, PK saptanan olgulardan radyolojik tetkik istendi. Elde edilen bulgular, 42 kişiden oluşan kontrol grubun verileri ile karşılaştırıldı ve çeşitli istatistiksel testler kullanılarak anlamlılıkları araştırıldı. PK prevalansı %11.7 olarak bulundu. Yaş arttıkça, yeni olguların görülmesinden ziyade, deformitenin giderek ağırlaştığı saptandı (p=0.006). Cinsiyetler arasında deformitenin prevalansı ve ciddiyeti açısından bir fork bulunmadı. Ayak izine göre, deformite %95 oranında bilateraldi ve genel olarak sol ekstremitede daha belirgindi (p=0.000). Başta topuk ağrısı (%34) ve çabuk yorulma (%41) olmak üzere, olguların %65'inde çeşitli şikayetler mevcuttu. Yaş ve deformitenin derecesi arttıkça, şikayeti olan olgu sayısının artmasından ziyade, kişi basma düşen şikayetlerin sayısı/çeşitliliği arttı (sırasıyla; p=0.019, p=0.006). Olguların %19.2'si l.derece, %62.5'i 2.derece, %17.7'si 3.derece ve %0.6'sı 4.derece PK ayak izine sahipti. Ayak yere basarken, lateral kenarın az veya hiç yere değmemesinin PK deformitesini gösterdiği, fakat deformitenin derecesini yansıtmadığı ortaya çıktı. Buna karşın, parmakların pençe deformitesi nedeniyle yere değmemesi durumunda oturmuş/ilerlemiş bir PK deformitesinden bahsedilebilir. Radyolojik olarak, yaş arttıkça Modifiye l.Metatars Eğim Açısı, Hibbs ve Meary acılarının arttığı, Kalkaneal Eğim-Talar Eksen Açısı'mn ise azaldığı görüldü. Diğer açılar ile yaş arasında anlamlı bir ilişki saptanmadı. Deformite ilerledikçe, Hibbs açısı ve Kalkaneometatarsal Eğimler Arası Açı'nın azaldığı, diğer açıların ise arttığı saptandı. Ayrıca kalkaneus genişlik/uzunluk oranının PKlu olgularda anlamlı derecede yüksek olduğu görüldü (p=0.004). PK deformitesini en iyi yansıtan radyolojik ölçüm kriterinin Hibbs açısı olduğu bulundu (p=0.000).

88 7. SUMMARY: Meticulous orthopaedic and neurologic examinations were performed on 3511 students in order to analyze the epidemiological, clinical and radiological features of the so called pes cavus [PC] deformity. Footprints were examined on podoscop, and X-rays were requested in cases with PC. Results were compared with those of a control group of 42 cases, and various statistical tests were performed for statistical significance. Prevalence of PC were found to be 11.7%. The severity of deformity increased with age, instead of the occurrence of new cases (p=0.006). There were no differences between both sexes according to the prevalence and severity of deformity. Footprints were symmetric in 95% of all cases, and the deformity was found to be more obvious on the left side (p=0.000). Complaints were present in 65% of cases, which were mainly heel pain (34%) and fatigue (41%). Number/variety of complaints increased with age and severity of deformity, but not the number of cases with complaints (p=0.019, p=0.006, respectively). Analysis of footprints showed that 1st, 2nd, 3rd and 4th degrees of PC were found in 19.2%, 62.5%, 17.7% and 0.6% of cases, respectively. A reduced or absent lateral border of the footprint demonstrated the presence, but not the severity, of a PC deformity. Whereas, clawing of digits were a finding of a stabilized/severe deformity. Modified first metatarsal inclination angle, Hibbs' and Meary angles increased, as the lateral talocalcaneal angle decreased with age. Likewise, Hibbs' angle and inferior cortex of calcaneus- first metatarsal angle decreased, whereas all other angles increased with a more severe deformity. In addition, calcaneus width/length ratio was lower in cases with PC (p=0.004). Hibbs' angle showed the highest correlation with the severity of deformity (p=0.000).