Show simple item record

dc.contributor.advisorBaysal Akkaya, Vahide
dc.contributor.authorCeyhan, Ali Murat
dc.date.accessioned2020-12-10T12:01:26Z
dc.date.available2020-12-10T12:01:26Z
dc.date.submitted2004
dc.date.issued2018-08-06
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/274941
dc.description.abstractKortikosteroidlerle Baskılanmış Yara İyileşmesi Üzerine Topikal Adapalen ve Topikal Tretinoinin Etkisi A vitamini analoğu olan retinoidlerin yara iyileşmesini sitümüle ettiği uzun yıllardır bilinmektedir. Yakın zamanda yapılan hayvan çalışmalarında, topikal ve veya sistemik A vitamini uygulamaları ile kortikosteroidlerin yara iyileşme sürecindeki inhibitor etkilerinin antagonize edildiği gösterilmiştir. Adapalen, güçlü retinoid agonisti etkisi olan, napthoic asit derivesi, yeni, sentetik bir ilaçtır. Tretinoin ile benzer farmakolojik özelliklere sahip adapalenin, kortikosteroidlerin baskıladığı yara iyileşmesine olumlu katkı sağlayabileceği düşüncesi ile bu çalışmayı planladık. Çalışmamızda yara iyileşmesini olumlu yönde etkilediği bilinen tretinoin ile adapalenin kortikosteroidlerin baskıladığı yara iyileşmesine olan etkileri karşılaştırıldı. Ağırlıkları 200-250 gr arasında değişen Wistar - Albino cinsi 40 adet rat 5 eşit gruba bölündü. Tüm ratların sırt derisinde 8 mm'lik punch biyopsi ile standart, sirküler tam kat yara oluşturuldu. Birinci grup kontrol grubu olarak alındı ve hiçbir tedavi uygulanmadan izlendi. İkinci gruba % 10'luk metil selüloz jel (plasebo), üçüncü gruba ise tek doz 4.5 mg metil prednizolon asetat enjeksiyonu subkutan olarak uygulandı. Metil prednizolon enjeksiyonunu takiben dördüncü gruba 7 gün boyunca, günde bir kere %0.1'lik tretinoin, beşinci gruba ise % 0.1'lik topikal adapalen jel uygulandı. Yedinci günün sonunda biyokimyasal analiz için yara oluşturulan bölge eksize edildi. Gruplar arasındaki ortalama doku hidroksiprolin düzeyleri karşılaştırıldı. Adapalen + kortikosteroid uygulanan grupta hidroksiprolin düzeyleri kortikosteroid, kontrol ve plasebo grubundan istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek idi (p< 0.01, p< 0.05, p<0.05). Benzer şekilde tretinoin + kortikosteroid uygulanan gruptaki hidroksiprolin düzeyleri de kortikosteroid, kontrol, plasebo grubundan istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek idi (p< 0.01, p< 0.05, p<0.05). Adapalen + kortikosteroid uygulanan grup ile tretinoin + kortikosteroid uygulanan grup ortalama doku hidroksiprolin düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmedi (p > 0.05). Sonuç olarak tretinoine kıyasla daha az irritan ve daha fotostabil olan adapalen, yara iyileştirmesini hızlandırması açısından umut verici bir seçenek olarak görülmektedir. Ancak bu amaçla kullanımı için, daha detaylı ve ileri araştırmaların yapılmasına ihtiyaç vardır. Anahtar kelimeler: Adapalen, kortikosteroid, tretinoin, yara iyileşme
dc.description.abstractThe Effect of Topical Application of Adapalene and Tretinoin on the Wound Healing Impared by Corticosteroids Retinoids, also known as vitamin A analogs, have been known to situmulate wound healing for over years. In recent years, it was shown that inhibitory effect of corticosteroids on cutaneous wound healing antagonised by the use of topical and systemic vitamin A in laboratory animals. Adapalene is a new, naphtoic acid derivative, syntetic drug with strong retinoid agonist pharmacology. While adapalene is known to behave similary to tretinoin pharmacologically, we propose that adapalene contribute to wound repairing process impaired by corticosteroids and we planned this study. In this study we evaluated the efficacy of adapalene in full-thickness wound healing impaired by corticosteroids, to compare the effect of tretinoin, which also contribute to the wound repairing process. Fourty Wistar Albino rats weighing 200-250 g were divided in to five egual groups. A circular full-thickness wound were made for each animal with a standard 8-mm punch biopsy on the midline of the back. No treatment was given to group I (control), The wound was treated by methyl cellulose gel 10% in group II (placebo). Single dose methyl prednisolon acetate 4.5 mg was administired subcutaneously in a corticosteroid group (group III). After methyl prednisolon injection, tretinoin cream (0.1%) was applied once daily and topically for seven days in group IV. Fifth group treated by topical adapalene 0.1 % gel once daily for seven days with single dose methyl prednisolon injection, (group V) The wounds of each animal were excised on day 7, for biochemical examination. The groups were compared in terms of the tissue concentration of hydroxyproline. Mean tissue concentration of hydroxyproline was significantly greater in the adapalene plus steroid group compared corticosteroid, control and placebo groups (p< 0.01, p< 0.05, p< 0.05). Simillary mean tissue concentration of hydroxyproline was significantly greater in the tretinoin plus steroid group compared corticosteroid, control and placebo groups (p< 0.01, p< 0.05, p< 0.05). There was no statistical significant difference between adapalene plus corticosteroid group and the group treated cortcosteroid plus tretinoin (p>0.05). In conclusion, adapalene which is less irritant and more photostable than tretinoin is a hopeful alternative treatment for accelaration of wound healing impaired by corticosteroids. For this reason, we belive that further studies with large series are needed. Keywords: Adapalene, corticosteroid, tretinoin, wound healing.en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectDermatolojitr_TR
dc.subjectDermatologyen_US
dc.titleKortikosteroidlerle baskılanmış yara iyileşmesi üzerine topikal adapalen ve topikal tretinoinin etkisi
dc.title.alternativeThe effect of topical application of adapalone and tretinoin on wound healing impaired by corticasteroids
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2018-08-06
dc.contributor.departmentDermatoloji Anabilim Dalı
dc.identifier.yokid167194
dc.publisher.instituteTıp Fakültesi
dc.publisher.universitySÜLEYMAN DEMİREL ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid157044
dc.description.pages44
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

Thumbnail

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess