Isparta il merkezinde depresif bozuklukların epidemiyolojisi

Abstract

90 7. ÖZET Bu araştırmanın evrenini İsparta il merkezini temsil edebilecek şekilde basit rastgele yöntemle belirlenmiş 600 kişi oluşturmuştur. Görüşmeyi kabul eden bireylere görüşmeci tarafından, hazırlanmış olan anket formu uygulanmış ve görüşme SCID-CV ile yapılmıştır. Elde edilen veriler ki-kare ve student-t testleri ile değerlendirilmiştir. Çalışmamızda İsparta Ü merkezinde major depresif bozukluğun son 1 aydaki yaygınlığı %22.2, yaşam boyu yaygınlığı ise %37.0, distimik bozukluk yaygınlığı %6.0, BTA depresif bozukluk yaşam boyu yaygınlığı %1.7 olarak bulunmuştur. Major depresif bozukluk yaygınlığı, kadınlarda, boşanmış ve dul olan bireylerde, okuryazar olan bireylerde, ev hanımlarında, mevcut iş durumundan memnun olmayan bireylerde, şu anda stresli bir yaşam olayı bulunan bireylerde, ailesinde psikiyatrik hastalık öyküsü bulunan bireylerde, fiziksel hastalığı bulunan bireylerde ve sigara kullanmayan bireylerde daha yüksek bulunmuştur. Distimik bozukluk yaygınlığı ise kadınlarda, boşanmış ve dul olan bireylerde, okuryazar olan bireylerde, ev hanımlarında, sigara kullanmayan bireylerde daha yüksek bulunmuştur. Bulunan bu sonuçlar literatür bilgileri ile karşılaştırılarak değerlendirilmiştir.

91 8. SUMMARY This study includes randomly selected 600 people who can represent İsparta city center population. A questionnaire form was given to the individuals who have accepted the interview and SOD - CV method has been used on here. Given data were evaluated with chi - square and Student's t - tests. In this study, we have found that the incidence rates of dystimic disorder, BTA depressive disorder and major depressive disorder were 37, 6 and 1.7 percent, respectively. Also, the incidence of major depressive disorder in one month period was 22.2 %. Major depressive disorder was more frequent in the following social layers: Women, divorced, widowed or educated individuals, housewives, people who are not satisfied with their jobs, people who are in stressfiill life events, individuals who have familial psychiatric disorder history or background, people who have a physical illness or who do not smoke cigarette. On the other hand, dystimic disorder was more frequent among women, divorced, widowed or educated individuals, housewives and people who do not smoke cigarette. Current results of this study have been evaluated by comparing them with the literature knowledge base.