Radial arter hazırlama tekniklerinin hazırlama süresi, postoperatif drenaj miktarı, endotelde oluşturdukları biyokimyasal ve histopatolojik hasar açısından karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Myokardiyal revaskülarizasyon amacıyla arteryel greft kullanımı son yıllarda giderek artmaktadır. Bu çalışmada, arteryel greft olarak kullanılacak olan radial arterin hazırlanmasında kullanılan klasik teknik, elektrokoter ve ultrasonik diseksiyonun; radial arter (RA) hazırlama süresi, endotel hasarı, postoperatif kanama yönünden birbirleri ile karşılaştırarak ideal olan tekniği bulmayı amaçladık.Materyal ve Metod: İzole koroner arter cerrahisi uygulanacak olan 45 hasta çalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar operasyon öncesinde allen testi, modifiye allen testi ile değerlendirildi. Hastalar 15'er kişilik 3 ayrı gruba ayrıldı. Birinci grup klasik yöntemle (keskin diseksiyon kullanılarak) RA hazırlanan hastalar, ikinci grup elektrokoterle RA hazırlanan hastalar ve üçüncü grup da ultrasonik koter ile RA hazırlanan hastalar. RA hazırlama süresi, boy/süre oranı, minivaktan drenaj miktarı, çıkarılan RA'in distal ucundan alınan örneklerin biyokimyasal ve histopatolojik incelemesi yapıldı. Biyokimyasal olarak prostasiklin ve nitrik oksit deriveleri seviyesine bakıldı. Histopatolojik açıdan immunohistokimyasal boyama ile VCAM-1 ve eNOS değerlendirildi.Sonuçlar: Radial arter hazırlama süresi grup 1' de 25,1 ±5,9 dk, grup 2'de 17,8±2,8 dk, grup 3'de 16±2,6 dk idi (p<0,05). Hesaplanan boy/süre oranı grup 1'de 0,76±0,19 cm/dk, grup 2'de 0,98±0,16 cm/dk, grup 3'de 1,13±0,09 cm/dk idi (p<0,05). Biyokimyasal incelemede grup 1'de prostasiklin deriveleri 42,97±29,7 (6,74?98,65) ng/gr protein, grup 2'de 60,1±25,6 (15,6?111,24) ng/gr protein, grup 3' de 54,8±31,07 (6,24?98,65) ng/gr protein olarak bulundu (p=0,45). Nitrik oksit deriveleri ise grup 1'de 17±17,1 (1,4?49,4) umol/gr protein, grup 2'de 5,2±2,5 (1,9?10,6) umol/gr protein, grup 3'de 11,2±9,7 (2,4?31,9) umol/gr protein olarak tespit edildi (p=0,17). Histopatolojik olarak da her grupta sadece birer hastada endotel hasarı tespit edildi.Tartışma: Ultrasonik koter kullanılan grupta diğer yöntemlere göre RA hazırlama süresinin daha kısa olduğu ve postoperatif drenaj miktarının daha az olduğunu tespit ettik. Ancak gruplar arasında endotel hasarı yönünden hem biyokimyasal hem de histopatolojik olarak incelendiğinde anlamlı fark gözlemedik. Bu çalışmanın sonuçları ultrasonik koter ile daha hızlı ve daha az postoperatif kanamayla RA hazırlanabileceğini ancak endotel hasarı yönünden hazırlama yöntemlerinin birbirine üstünlüklerinin olmadığını göstermektedir.

Purpose: Arterial grafts are widely used for myocardial revascularisation in coronary bypass surgery. In this study, our purpose was to find the ideal method by comparing the classic technique employed in preparation of radial artery to be used as arterial graft, electrocauterization and ultrasonic dissection with regard to radial artery (RA) preparation time, endothelial damage, and postoperative bleeding.Material and Methods: 45 patients waiting for isolated coronary artery surgery were included in the study. All patients were evaluated using Allen?s test and modified Allen?s test preoperatively. The patients were divided into three groups of 15 each. The first group consisted of RA preparations through classic technique (sharp dissection), the second electrocautery, and the third ultrasonic cauterization. RA preparation time, length/time ratio, and amount of minivac drainage were assessed, and biochemical and histopathological assessments of specimens taken from the distal end of extricated RA were conducted. Biochemically, levels of prostacyclin and nitric oxide derivatives were checked. Histopathologically, VCAM-1 and eNOS were evaluated through immunohistochemical staining.Results: In group I, the harvesting time of radial artery was 25,1 ±5,9 minutes, in group II it was 17,8±2,8 minutes, in group III it was 16±2,6 minutes (p<0,05). The ratio of lenght/harvesting time of radial artery was 0,76±0,19 cm/min in group I, and 0,98±0,16 cm/min in group II, and 1,13±0,09 cm/min in group III (p<0,05). The amount of drainage was 35±8,3 ml in group I, and 32,2±10,9 ml in group II, and 22,3±8,5ml in group III (p<0,05). During biochemical assessment, prostacyclin derivatives were found as 42,97±29,7 (6,74-98,65) ng/gr, 60,1±25,6 (15,6-111,24) ng/gr, and 54,8±31,07 (6,24-98,65) ng/gr for groups 1, 2, and 3, respectively (p = 0,45), while procured nitric oxide derivatives were 17±17,1 (1,4-49,4) umol/gr protein, 5,2±2,5 (1,9-10,6) umol/gr protein, and 11,2±9,7 (2,4-31,9) umol/gr protein for groups 1, 2, and 3, respectively (p = 0.17). Histopathologically, only one patient per group demonstrated endothelial damage.Conclusion: Compared to other methods, RA preparation time was found to be shorter and amount of postoperative drainage less in the ultrasonic cauterization group. However, no significant difference was observed between groups by endothelial damage in neither biochemical nor histopathological analysis. The results of this study suggest that ultrasonic cauterization may allow faster RA preparation with less postoperative bleeding, while there is no superiority among preparation methods in respect of endothelial damage.