Kontrollü hemorajik şok modelinde oluşan akut akciğer hasarı üzerine G-CSF ve Beta-Glukan`ın etkilerinin incelenmesi

Abstract

Hemorajik şok, intravasküler kan volümünün azalması nedeni ile meydana gelen yetersiz doku perfüzyonudur. Şok'un resüsitasyonu sonucunda iskemi-reperfüzyon döngüsü sonrası oluşan inflamatuar cevapta polimorfonükleer lökosit (PMNL)'ler endotel hücresine adere olur. PMNL'den açığa çıkan toksik maddeler sonucu endoteliyal tabakada hasar oluşur, kapiller permeabilite artar, alveolar ve interstisiyel ödem gelişir.Çalışmamızda hemorajik şok sonrası gelişen akut akciğer hasarı üzerine G-CSF ve beta-glukanın etkilerini incelemeyi amaçladık.Çalışmamızda kırk adet yetişkin Wistar Albino cinsi erkek rat kullanıldı ve her grupta 10 adet rat olacak şekilde dört gruba ayrıldı.Yapılan girişimlerin hepsi genel anestezi altında gerçekleştirildi. Karotis arteri, hemorajik şok uygulamak ve kan örneği almak üzere kanüle edildi. Ortalama arteriyel kan basınçları 40 mmHg olacak şekilde kontrollü hemorajik şok oluşturuldu.1. grupta arteriyel monitörizasyonu takiben, diğer tüm gruplarda ise hemorajik şok oluşturulduktan 1 ve 24 saat sonra kan örnekleri alınarak IL-1, IL-6, IL-10 ve TNF-? çalışıldı.1. saatin sonunda alınan kan hacminin 2 katı kadar ringer laktat verildi.II. grup hemorajik şok oluşturulduktan 1 saat sonra resüsite edildi. III. gruba hemorajik şok oluşturulduktan 1 saat sonra resüsitasyon ve intraperitoneal yoldan 3µg/kg dan G-CSF uygulandı. IV. gruptaki ratlara hemorajik şok oluşturulduktan 1 saat sonra resüsitasyon ve intraperitoneal yoldan 4 mg/kg dan beta-glukan uygulandı. Ratlardan median sternotomi ile akciğer doku örneği alınarak histopatolojik olarak incelendi.G-CSF uygulanan III. grupta; plazma TNF-? düzeyi yüksek, akciğer doku örneğinde interstisyel PMNL, intraalveolar PMNL ve alveolar septal kalınlık yönünden şiddetli derece hasar saptandı. Beta-glukan uygulanan IV. grupta; plazma TNF-? düzeyi düşük, akciğer doku örneğinde interstisyel PMNL, intraalveolar PMNL ve özellikle alveolar septal kalınlık yönünden hasarın daha az olduğu saptandı.Yapılan çalışmalarda G-CSF'ün nötrofil sayısı ve adezyonunu artırarak akciğer hasarını artırdığı ve doz bağımlı olarak plazma TNF-? düzeyini yükselttiği belirtilmiştir. Beta-glukan uygulanması ile TNF-? düzeyinin baskılandığı, inflamatuar yanıtın azaldığı bildirilmiştir.Çalışmamızda literatür bilgileri ile uyumlu olarak, G-CSF uygulanan grupta akciğer hasarının şiddetli, beta-glukan uygulanan grupta ise hasarın daha az olduğu saptandı. Bu nedenle beta-glukan'ın hemorajik şok sonrası gelişen akut akciğer hasarını önlemede, hasarın derecesini azaltarak, iyileşmede olumlu etkisi olduğunu düşünüyoruz.

Hemorragic shock is in adequate tissue perfusion due to loss of intravascular blood volume. Cell injury, acidosis, septic complications may ocur after hipoxy of body tissue and damage of metabolism. That condition enhances tissue injury by inducing physiopatological factors that cause organ failure and death due to multiple organ failure ocur.We aimed to investigate the effects of G-CSF and beta-glucan on acute lung injury that occurs following hemorragic shock.All of the procedures were performed under general anaesthesia. The carotid artery has been cannuled in order with draw blood samples and to perform hemorragic shock. Controlled hemorragic shock was performed as the mean arterial pressure was set at 40 mmHg.In the first group following arterial monitorization and in all of the other groups at post hemorragic shock 1?st and 24?st hours IL-1, IL-6, IL-10 and TNF-? were studied by collecting blood samples. Ringer lactate solution at twoford volume of blood was infused at end of the 1?st hour.In group II, resuscitation was performed after 1 hour. In group III, resuscitation and 3 µg/kg G-CSF intraperitoneally was administered after hemorragic shock. In group IV, resuscitation and 4 mg/kg beta-glucan intraperitoneally was administered after hemorragic shock.Lung tissue samples were taken by median sternotomi and the samples were examined histopathologically.It was determined that G-CSF caused lung tissue injury by enhancing the number and function of neuthrophills since in this group the level of TNF-? was high and also severe injury with respect to interstitiel and intraalveolar PMNL and alveolar septal thickness was observed.In beta-glucan performed group; the agent was found to effect preventing to lung injury positively, since TNF-? the acute phase reactant was found lowand injury was less severe with respect to interstitiel and intraalveolar PMNL and alveolar septal thickness.