Obez kadınlarda aerobik egzersizin kalp hızı değişkenliğine etkisinin araştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı, obez kadınlarda, aerobik egzersiz programının, KHD üzerine olan etkisini değerlendirmektir. Ayrıca bu katılımcılarda kan lipid profili ve vücut kompozisyonundaki (VKİ, VYY) değişiklikler de incelendi. Katılımcıların KHD değerleri Polar s810i kalp hızı monitörü ile kaydedildi. Vücut kompozisyonu BİA yöntemi kullanılarak (TBF300 Tanita Body Composition Analyser, Japon) ölçüldü. VKİ %6 (33, 31) ve VYY %5 (40, 38) azaldı, HDL kolesterol ise %6 arttı (49.3, 52 mg/dl). Sedanter obez bireylerin SDNN değerleri, sedanter normal kilolu bireylere göre daha düşük saptandı (43±13 ms, 53±12 ms). Obez bireylerin SDNN değerlerinde, 10 haftalık aerobik egzersiz programı sonrasında %25 artış olmakla birlikte (60±27 ms) 70 ms'nin altında bulundu. Sedanter obez bireylerin RMSSD değerleri de benzer şekilde sedanter normal kilolu bireylere göre daha düşüktü (36±13 ms, 43±16 ms). Egzersiz programı sonrası %80 artış görüldü (65±50). LF değerleri sedanter obezlerde egzersiz programı sonrasında arttı (736±546 ms², 929±652 ms, p=0.575). Egzersiz sonrası TP'de artış olduğu için (2371±1524 ms², 4386±3115 ms², p=0.013) LFnu değerlerine bakıldığında, sedanter obezlerin LFnu değerlerinin 10 hafta sonunda azaldığı görüldü (29±11, 23±11, p=0.07). SDNN'de %39 artış olmasına rağmen (43±13 ms, 60±27 ms, p=0.017) bozulmuş KHD'nin normal seviyeye dönmesi için yeterli olmamıştır. Sonuç olarak bu veriler egzersizin sempatik aktivitede depresyon, parasempatik aktivitede ise aktivasyona neden olduğu sonucunu vermektedir. Ancak HF değerlerinde %240 artış abartılı bulunmuştur (543±438 ms², 1881±2205 ms²). Ayrıca sonuçlar, Polar s810i'nin özellikle frekans alanlı ölçümlerde, yüksek rezolüsyonlu EKG ve Holter yerine kullanımının güvenilirlik açısından gözden geçirilmesi gerektiğini düşündürmektedir.

The main aim of this study was to assess the effects of a ten-week aerobic exercise program on HRV. The changes in body composition and body lipid profiles of the participants (BMI, BFP) were also investigated. The HRV values of the participants were recorded with a Polar S 810i Heart Rate Monitor. The body composition was measured with TBF 300 Tanita Body Composition Analyzer, using BIA method. BMI (33,31) and BFP (40,38) decreased by 6% and 5% respectively, and HDL cholesterol increased by 6% (49.3, 52 mg/dl). The SDNN values of sedentary obese individuals were found to be lower than those of sedentary individuals with normal body weight (43± 13 ms, 53± 12 ms). Although there was an increase of 25% in SDNN values of the obese individuals after a ten-week aerobic program (60± 27 ms), it was found to be under 70 ms and the impaired HRV was seen to be continuing. Similarly, the RMSSD values of the sedentary obese individuals, which are indicators of parasympathetic activity, were lower than those of the sedentary individuals with normal body weight (36± 13 ms, 43± 16 ms). There was an 80% increase after the exercise program (65± 50 ms). In this study, the LF values of the sedentary obese individuals, which are indicators of sympathoadrenal activity, increased after the exercise program (736± 546 ms², 929± 652 ms, p= 0.575). As there was an increase in TP after the exercise (2371± 1524 ms², 4386± 3115 ms², p= 0.013), when LFnu values were measured, these values of the sedentary obese individuals were seen to have decreased after the ten-week exercise program (29± 11, 23± 11, p= 0.007). These data show that exercise causes depression in sympathetic activity and activation in parasympathetic activity. However, an increase of 240% in HF values were considered to be an exaggeration (543± 438 ms², 1881± 2205 ms²). In conclusion, these data suggest that using Polar s810i instead of high-resolution ECG and Holter in frequency domain measurements requires a careful reconsideration in terms of reliability. Although there was an increase of 39% in SDNN (43± 13 ms, 60± 27 ms, p= 0.017), that was not enough for the impaired HRV to regain the normal level.