Alevilik ve sünnilik algısının toplumsal yansımaları üzerine bir araştırma

Abstract

Türk toplumunda Alevilik ve Sünnilik olgusunun yansımaları çeşitli nedenlerden dolayı benzerlikler ve farklılıklar göstermektedir. Alevi ve Sünnilerin benzer yaşam koşulları, ahlak koşulları iki toplumu bir araya getirirken toplum içerisindeki inanış biçimleri, sosyal ve ekonomik yönlerin farklı yorumlanması iki toplumu birbirinden ayırmıştır.Genel olarak incelendiğinde Aleviler uzun yıllar boyunca kırsal alanlarda yaşamlarını sürdürdükleri için daha çok kapalı bir yaşam tarzı sürdürmüşlerdir. Bu nedenle Aleviler daha çok kendi içlerinde yaşamışlar dış çevre ile ilişkileri en az düzeyde olmuştur. Dışarıya kapalı olan Aleviler kendilerine özgü olan kültürlerini geliştirmişlerdir. Fakat bu durum Cumhuriyet'in kuruluşundan sonra tüm toplumlarda olduğu gibi hem Alevi hem de Sünni toplumlarında da sosyal, kültürel ve ekonomik gelişmelere neden olmuştur. Özellikle Alevi toplulukları daha çok kırsal alanlarda yaşamlarını sürdürürken kentlere göçleri başlamıştır. Aleviler de böylece şehirleşme sürecine girerek köy hayatından kent hayatına geçiş süreci başlamıştır. Alevi ve Sünni toplumlarının şehirleşme sürecinde ekonomik alanda yaşanan refah düzeyi eğitim düzeylerinin de iyileşmesine yol açmıştır. Artık bireyler toplum içerisinde kendilerini daha rahat bir şekilde ifade edebilir hale gelmişlerdir. Kentlerde yaşamaya başlayan Alevi ve Sünniler artık geçmiş kültür ve geleneklerinden uzaklaşarak kent yaşamının getirdiği yaşam koşullarına uyum sağlamaya başlamışlardır.Her iki toplumda zamanla şehir merkezlerinde yaşanan farklı ortamlardaki bireylerin bakış açılarına daha olumlu bakmaya başlamışlardır. Hem Aleviler hem de Sünniler yaşanan bu değişimle daha çok kapalı olan bir toplumdan açık bir toplum haline gelmeye başlamıştır.

The reflections of Alevism and Sunnism in Turkish society show similarities and differences due to various reasons. While the similar living conditions and ethical conditions of Alevis and Sunnis bring together two communities; the different interpretations of the forms of belief in society, social and economic aspects distinguish the two societies from each other.When examined in general, Alevis has a more closed lifestyle for many years as they continue their lives in rural areas. For this reason, the Alevis have lived more in themselves, and have been least concerned with the external environment. The Alevis, closed to the outside, have developed their own unique cultures. But this has caused social, cultural and economic developments in both the Alevis and Sunni societies, as in all societies since the foundation of the Republic.Particularly Alevis continued their lives in rural areas and immigrated to the cities. Thus, the process of transition from village life to city life has started in the Alevi people. The prosperity of the Alevis and Sunni communities in the economic context of the urbanization process has also led to an improvement in the level of education. Now, individuals have become able to express themselves more easily in society. Alevis and Sunnis that started to live in the cities started to move away from their past culture and traditions and to adapt to the living conditions brought about by urban life.In both societies, they have begun to take a more positive look at the points of view of the individuals in different environments that lived in urban centers over time. Both the Alevis and the Sunnis have begun to become an open society from a society that is more closed with this change.