Asetabulum kırıklarının tedavisi ve sonuçlarımız

Abstract

Ocak 2004 ile Mayıs 2013 tarihleri arasında en az 1 yıl takibi olan (ortalama 37 ay) 52 hastanın, 27 asetabulum kırığı, açık redüksiyon ve internal fiksasyonla tedavi edilerek, 10 tanesi konservatif tedavi uygulanarak toplamda 37'si çalışmaya alındılar. Hastaların 28'i erkek, 9'u kadın ve ortalama yaşları 42 (19-83) idi. Tüm kırıklar kapalıydı. Kırıkların 14'ü sol, 23'ü sağ kalçada mevcuttu. Kırık oluş nedeni olarak; 16 hasta araç içi trafik kazası (AİTK), 7 hasta araç dışı trafik kazası (ADTK), 12 hasta yüksekten düşme ve 2 hasta üzerine ağır yük düşmesi sonucu asetabulum kırığı gelişmişti. 13 hastada (%35,1) bir ya da birden fazla ilave yaralanma tespit edildi. Letoumel sınıflandırmasına göre kırıkların 28'i (%75,6) basit tipte ve 9'u (%24,4) kompleks tipteydi.8 vakada kalçada posterior dislokasyon mevcuttu (%21,6). 1 vaka hariç geri kalan tüm vakalar ilk 10 gün içinde ameliyata alındılar.Ameliyat sonuçlarımızı olumsuz etkileyen pek çok nedenler (hastaların ilerlemiş yaşı, kötü sonuçları olan kırıkların çoğunluğunun kompleks tip oluşu, hastaneye başvurulan ve ameliyata alınıncaya kadar geçen sürenin uzun oluşu, hastalarla yeterli rehabilitasyon için uyum güçlüğü yaşanması, ilave diğer ekstremite yaralanmalarının olması, başlangıç deplasman miktarının fazla olması, vb.) olmasına rağmen; kırık tiplerine uygun insizyon seçimi, yeterli cerrahi tecrübemiz, konservatif tedavi uyguladıklarımızda uygun rehabilitasyon programına hastaların da uyumuyla da sonuçlardan memnun olduğumuzu belirtebiliriz.

January 2004 and May 2013 between at least 1 year follow up (mean 37 months) of 52 patients, 27 acetabular fractures, was treated open reduction and internal fixation,10 of them was treated conservatively, total 37cases were included. Average age of the patients was 42 (19-83), 28 of them was male, and 9 was female. All of the fractures were closed fractures, 14 of them were left, 23 were right sided. The causes of acetabular fractures were 16 inside vehicle accidents, 7 outside vehicle accidents, 12 fall from high and 2 hit by a heavy object. One or more additional injury was detected in13 patients (35,1%). According to Letournel Classification 28 of the fractures (75,6%) were simple type, 9 (24,4%) were complex type. 8 (21,6%) patients had hip dislocation. All of the patients were taken into operation in first 10 days except one case.In spite of plenty of factors that negatively affected our surgical results (advanced age of the patients, most of the fractures with unsuccessful results were complex type, long period between admission and taking into operation, insufficient cooperation the patients with rehabilitation, presence of other extremity injuries, significant initial displacement level, etc.), we can indicate we are satisfied with the results the choice of incision appropriate to the type of fracture, adequate surgical experience, our conservative treatment compliance in patients with an appropriate rehabilitation programme.