Derin kapanışlı vakaların implant ve intrüzyon arkları ile tedavilerinin karşılaştırılması

Abstract

Bu çalışmanın amacı mini implantlar ile oluşturulan intrüzyon sisteminin ve Connecticut intrüzyon arkının (CTA), tedavi etkinlikleri ve meydana gelebilecek yan etkileri açısından karşılaştırılmasıdır.Büyüme gelişim dönemini tamamlamış 16 yaş ve üstü derin kapanışa sahip 45 birey (26 kız-19 erkek) bu çalışmaya dahil edilmiştir. 15'er kişilik 2 tedavi, 1 kontrol grubu olmak üzere toplam 3 grup oluşturulmuş, 6 aylık tedavi/gözlem süresi boyunca tedavi gruplarındaki bireylerde sadece üst kesici dişler intrüze edilmiştir. İntrüzyon öncesi ve sonrası alınan lateral sefalometrik radyograflar üzerinde 7 açısal, 28 boyutsal ve 1 model ölçümü yapılarak elde edilen veriler, SAS paket programı kullanılarak istatistiksel analize tabii tutulmuş ve çalışmanın sonuçları elde edilmiştir.Erişkin bireylerde kullanılan CTA ve mini implantlar, üst kesici dişleri başarıyla intrüze etmektedir. Her iki intrüzyon sistemi de üst kesicilerde protrüzyona ve intrüzyona, alt kesicilerde ise protrüzyona ve ekstrüzyona neden olmaktadır. CTA grubunda üst büyük azı dişinin kronu distale, kökü meziyale doğru hareket ederek aksiyal eğimi değişmiş ve ekstrüze olmuş, mini implant ve kontrol gruplarında bir değişiklik gözlenmemiştir. CTA grubunda kekerlerin intrüzyonu esnasında büyük azı dişlerinde sagital ve vertikal ankraj kaybı meydana gelirken, mini implant sisteminde sagital ve vertikal ankraj korunmuştur. Tedavi sonunda her iki grupta da ark boyutunda önemli bir artış meydana gelmiştir. İmplant grubunda bu artış sadece kesici dişlerin protrüzyonundan, CTA grubunda ise hem kesici hem de azı dişlerinin distale hareketinden kaynaklanmaktadır. Her iki tedavi grubunda keserler arası açı azalırken, overjet artmıştır. Mini implantın başlangıç stabilizasyonu önemlidir. 1.3 mm çapında 5 mm uzunluğundaki self-drilling mini implantlar üst 4 kesici dişin intrüzyonu amacıyla başarıyla kullanılabilir.

The aim of the study was to compare the two intrusion systems established by mini implants and the Connecticut intrusion arch, which are succesfully used as a part of intraoral intrusion systems.The study sample comprimised 45 subjects (26 female, 19 male) who were at the post pubertal growth period and had a deep bite. They were divided into three groups, each consisting 15 subjects with two treatment groups and a control group.During six-months-treatment period, only the maxillary incisors were intruded within the treatment group. By assessing 7 angular, 28 linear and 1 model measurement on the lateral cephalogram radiographs before and after the intrusion, datas were collected. After they have been statistically assessed by SAS program, the results were presented.CTA and mini implants applied on the adult individuals successfully intruded the maxillary four incisor teeth. Both of the intrusion systems led to protrusion and intrusion in the upper incisors, and protrusion and extrusion on the lower incisors. In the CTA group, axial inclination of the maxillary 1st molars were changed and extruded by moving their crown to distal and root to mesial. However, no alteration was observed within the mini implant and control groups. While maxillary 1. molars led to a loss of sagittal and vertical anchorages during the intrusion of incisors in the CTA group, both sagittal and vertical anchorages were conserved in the mini implant system. The intrusion of incisors by CTA and mini implants resulted in a significant increase on the arch length. Although in the implant group this was obtained by protrusion of incisors, in the CTA group both protrusion of incisors and movement of maxillary 1st molars crown moved to distal. In both of the study groups, while interincisal angle was decreased, overjet was increased. The primary stability of the mini implant is essential. It was concluded that self-drilling mini implants of 1.3 mm diameter and a length of 5 mm can be successfully used for the intrusion of four upper incisors.