Termal siklus test protokolünde belirtilen alt ve üst sıcaklık sınır değerlerinin in vivo ölçümü

Abstract

Dental malzemelerin test edilmesinde en çok kullanılan in vitro testlerden biri termal siklus test protokolüdür. Bu protokolün temel hedefi restoratif malzemelerin uzun dönemli klinik kullanım koşullarını taklit etmektir. Protokolü oluşturan önemli süreçlerinden biri olan alt ve üst sıcaklık sınır değerlerine ilişkin gerçekleştirilen in vivo çalışmalar farklı değerler bildirmektedir. Bu çalışmanı amacı termal siklus test yönteminde kullanılan alt ve üst sıcaklık sınır değerlerinin in vivo olarak tespit edilmesidir.Bu çalışma S.D.Ü. Diş Hekimliği Fakültesi öğrencilerinden gönüllü 50 birey ile gerçekleştirilmiştir. Bireylerin üst çene ölçüleri alınarak çalışma modelleri elde edilmiş ve bu modeller üzerinde 2mm kalınlığında plastik plaklar kullanılarak splintler yapılmıştır. Uyumlandırılan splintler üzerinde dört bölgeye (11?21 numaralı dişlerin bukkal interproksimal/a bölgesi, 11?21 numaralı dişlerin palatinal interproksimal/b bölgesi, 16 numaralı dişin bukkal/c bölgesi ve 26 numaralı dişin palatinal yüzüne/d bölgesi) iki farklı tip ısı algılayıcı (programlanabilir çözünürlüklü tek hatlı dijital termometre ve termokupl) yerleştirilmiştir. Her iki ısı algılayıcı ile bireylerde sıcak ve soğuk içeceklerin tüketimi sırasında ağızda meydana gelen alt ve üst sıcaklık sınır değerleri ölçülmüştür. En yüksek üst sıcaklık sınır değeri programlanabilir çözünürlüklü tek hatlı dijital termometre ile 54,37°C (b bölgesi), termokupl ile 53,78°C (a bölgesi) olarak ölçülmüştür. En düşük alt sıcaklık sınır değeri ise programlanabilir çözünürlüklü tek hatlı dijital termometre ile 12,62°C (b bölgesi), termokupl ile ise 6,07°C (a bölgesi) olarak ölçülmüştür.Çalışmamızın sonuçları termal siklus test protokolü için günümüze dek yapılan çalışmalarda en sık kullanılan alt-üst sıcaklık sınır değeri olan 5?55°C'nin uygunluğunu desteklemektedir.Anahtar sözcükler: Termal siklus, alt sıcaklık sınır değeri, üst sıcaklık sınır değeri, termokupl, programlanabilir çözünürlüklü tek hatlı dijital termometre

Thermocycling is the most common test procedure for dental materials testing. The main goal of this procedure is to simulate long term clinical conditions of restorative materials. The in vivo studies about hot and cold temperature extremes report different results. The aim of this study is to determine cold and hot temperature extremes of thermocycling test procedures.This study is achieved by 50 voluntary dental students of S.D.U. Upper jaw impressions of subjects were made and models were prepared by dental stone. Plastic splints in 2mm thickness were prepared. The splints were adapted to the subjects and two types (programmable resolution 1-wire digital thermometer and K type thermocouple) of thermal sensors were placed on four different parts (buccal interproximal surface of 11?12/region a, palatinal interproximal surface of 11?12/region b, buccal surface of 16/region c and palatinal surface of 26/region d) of the splints. Cold and hot temperature extremes occured during consumption of hot and cold drinks were measured by these thermal sensors. Hot temperature extreme was measured as 54.37°C (region b) by programmable resolution 1-wire digital thermometer and 53.78°C (region a) by K type thermocouple. Cold temperature extreme was measured as 12.62°C (region b) by programmable resolution 1-wire digital thermometer and 6.07°C (region a) by K type thermocouple.The resuts of this study advocate suitability of hot and cold temperature extremes commonly used (5?55°C) in thermocycling procedures in the studies up to date.Key Words: Thermocycling, cold temperature extreme, hot temperature extreme, programmable resolution 1-wire digital thermometer, thermocouple.