ST yükselmeli miyokard enfarktüsü hastalarında önceden beta bloker kullanımıyla atriyal fibrilasyon ilişkisi

Abstract

Amaç: Atriyal fibrilasyon (AF) ST elevasyonlu miyokard enfarktüsü (STEMI) sonrası en sık görülen ritim bozukluğu olup kısa ve uzun dönem prognozu olumsuz yönde etkilemektedir. Beta blokerler (BB) STEMI hastalarında en sık kullanılan ajanlar olup kısa ve uzun dönem prognozu iyileştirmektedir. BB kullanimi ile hastane ici AF gelişme ilişkisi belirsizdir. Bu çalışmada diğer çalışmalardan farklı olarak daha önceden bb kullanımının STEMI hastalarında hastane içi Atriyal Fibrilasyon (AF) gelişimini önleyip önlemediği araştırılmıştı. Metod: Çalışma retrospektif olup STEMI tanısıyla hastaneye yatırılıan 833 hasta çalışmaya alındı. Hastaların demografik ve klinik özellikleri kaydedildi ve hastalar daha önceden BB kullanan ve kullanmayan olmak uzere iki gruba ayrıldı. AF gelişimi açısından takip edilen hastaların AF prediktörleri çoklu regresyon analizine alındı. Bulgular: Ocak 2012-Aralık 2014 tarihleri arasında STEMI tanısıyla hastaneye yatırılan 833 hastanın 105'i (%12,6) daha önceden BB kullanmakta iken 728'i kullanmıyordu. Hastaların 38'inde (%4,6) takipte AF gelişti. Önceden BB kullanan ve kullanmayan grupta AF gelişme sıklığı benzer bulundu (%2,9'a karşılık %4,8, p=0,371). Çoklu regresyon analizi sonucunda hastanede pozitif inotrop kullanılması (Olasılık oranı=0,165, %95 güven aralığı 46-590, p=0,006), ventiküler fibrilasyon (VF) gelişmesi (Olasılık oranı=4,573, %95 güven aralığı 1443-14,492, p=0,010) ve LA çapının (Olasılık oranı=1,130, %95 güven aralığı 1015-1257, p=0,025) AF gelişim riskiyle bağımsız ilişkili olduğu saptandı. Sonuç: Bu çalışmada STEMI hastalarında daha önceden BB kullanımının hastane içi AF gelişmesini önlemediği, bununla birlikte hastanede pozitif inotrop başlanmasının, VF gelişmesinin ve LA çapının AF gelişmesi ile bağımsız ilişkili olduğu gösterildi.

Effect of Prior Beta-Blocker Use on In-Hospital Atrial Fibrillation Development in Patients with ST Elevation Myocardial Infarction Objective: Atrial fibrillation (AF) is the most common arrythmia in ST elevation myocardial infarciton (STEMI) and it worsens the short and long term prognosis. Beta blocker agents (BB) are commonly used drugs in STEMI and ameliorate prognosis. The previous studies investigated bb effects on mortality in STEMI patients. In this study unlike other studies we investigated the effect of prior bb use on in-hospital AF development in STEMI patients. Methods: In this retrospective study we investigated 833 STEMI patients followed in cardiology coronary intensive care unit and service. Demographic and clinical features are recorded and patients were divided into two groups according to their BB use status. They are followed for AF development in hospital and predictors of AF were determined by multivariate regression analysis. Results: 105 (%12,6) of total 833 STEMI patients were using bb priorly and 795 patients were not. AF incidence was %4,6. The incidence of AF in prior bb users and not users was stasitically not significant (%2,9, vs %4,8, p=0,371). Multivariate regression analysis showed that positive inotropic agent use (Odds Ratio=0,165, %95 Confidence Interval 46-590, p=0,006) and ventricular fibrillation occurrence (Odds Ratio =4,573, %95 Confidence Interval 1443-14,492, p=0,010) in hospital and left atrial diameter ((Odds Ratio =1,130, %95 Confidence Interval 1015-1257, p=0,025) were independently associated with development of AF in STEMI patients. Conclusions: This study showed that prior BB use is not assicoated with in-hospital AF development in STEMI patients. Nevertheless positive inotropic agent use, ventricular fibrillation development and left atrial diameter were independent predictors of AF.