Meme kanseri hücre hatları üzerine ökse otu ekstraktlarının apoptotik etkisinin araştırılması

Abstract

Meme kanserinin erken evresinde tedavilerde gözlenen ilerlemelere karşınbirçok kadında hastalık tekrar etmekte ve metastaz oluşmaktadır. Gelenekseltedavilerde başarı sınırlı olduğundan, kanser hastalarının çoğu komplementer vealternetif tıptan köken alan tedavileri denemektedir. Ökse otu preperatlarıkomplementer/alternatif kanser terapisinin en sık kullanılan formudur. Apoptozisiindüklemesi ve bu yolla hücrenin apoptotik ölümüne neden olması bakımından ökseotunun kanser tedavisinde önemi büyüktür. Standart kanser ilaçları ile kombineedilerek sitotoksik etkisinin araştırıldığı çalışmalarda ökse otunun sitotoksisiteninarttırılması yönünde kullanılabileceği belirtilerek ökse otu terapisi için yeni klinikbakış açısı önerilmektedir.Bu çalışmada, endemik ökse otunun alt türlerine ait tüm bitki ekstraktlarıÖkse-B, Ökse-Ç ve Ökse-K ekstraktlarının, MDA-MB-231 östrojen reseptörü negatifve MCF-7 östrojen reseptörü pozitif olan iki farklı meme kanseri hücre hattı üzerineapoptotik etkisi araştırıldı. Bu etki, Almanya'da ticari olarak üretilen ve tedaviamacıyla kullanılan aynı alt türlere ait Helixor-A, Helixor-P ve Helixor-Mekstraktları'nın etkileri ile karşılaştırıldı.Ökse otu ekstraktlarının sitotoksik etkileri MTT ve ATP canlılık testleri ilebelirlendi. MTT sonuçları ile mikroskobik inceleme sonuçları birbirinden farklıbulundu. MTT sonuçlarına göre endemik ökse otu ekstraktlarında ölüm olduğu haldepozitif interferanstan dolayı % canlılık daha fazla gözlendi. Ticari ökse otuekstraktlarında tersi bir durum olarak ölüm olmamasına rağmen negatifinterferanstan dolayı % canlılık çok düşük olarak bulundu. İnterferansın, bitkiiçeriğinin MTT metodu için kullanılan kimyasallarla etkileşimindenkaynaklanabileceği düşünülmektedir.Ökse otu ekstraktlarının, sitotoksik etkisini doğrulamak için ATP canlılık testiyapıldı. ATP canlılık metoduna göre, MDA-MB-231 hücre hattında endemik ökseotlarından Ökse-K'nın Ökse-B'ye oranla, ticari ökse otlarında ise Helixor-P'ninHelixor-A'ya oranla daha sitotoksik olduğu bulundu. MCF-7 hücre hattında iseendemik ökse otlarından Ökse-B'nin Ökse-K'ya oranla, ticari ökse otlarında iseHelixor-P'nin diğer iki ekstrakta oranla daha sitotoksik olduğu görüldü.MDA-MB-231 hücre hattı için tripan blue, ikili boyama ve hematoksilenboyama sonuçları ATP canlılık testi ile benzer sonuçları verirken, MCF-7 hücrehattında farklılık gözlendi. Her üç boyama sonucun da endemik ökse otlarındanÖkse-K'nın sitotosik etkisinin, Ökse-B'den daha fazla olduğu görüldü.Hücre ölüm şeklinin belirlenmesinde ikili boyama ve hematoksilen boyamabirlikte değerlendirildi. Hematoksilen boyamada, MDA-MB-231 ve MCF-7 hücrehatlarında, endemik ökse otu ekstraktlarından Ökse-K uygulananlarda ve ticari ökseotu ekstraktlarından Helixor-P uygulananlarda hücre membranlarının parçalandığıgözlendi. Bu durumun, uygulama süresinin uzun olmasından kaynaklandığına kararverildi. İkili boyama sonuçları değerlendirildiğinde, Ökse-K uygulanan MDA-MB-231 ve MCF-7 hücrelerinde propidium iyodür ile boyanan ölü hücre sayısı Helixor-Puygulananlara oranla daha fazla olduğu görüldü. Ancak ölümlerin nekrozdan mıyoksa sekonder nekrozdan mı kaynaklandığı bilinmemektedir.Endemik ve Ticari ökse otu ekstraktlarının MDA-MB-231 ve MCF-7 hücrehatlarında neden oldukları ölüm türlerinin araştırılması ve apoptozisin gösterilmesiamacıyla western blot yöntemi kullanılarak PARP (Poly-ADP-riboz polimeraz)proteininin aktivasyonu incelendi. Çalışma sonucunda, MDA hücre hatlarında yalnızHelixor-P uygulananlarda apoptotik ölüm gözlenirken, MCF hücre hatlarındaHelixor-P ve 48 saat süreyle Ökse-K uygulananlarda apoptotik ölüm gözlendi.Endemik ökse otunun üç farklı alt türüne ait liyofilize ekstraktların, memekanseri hücre hatları üzerine sitotoksik etkilerinin ticari ökse otu ekstraktlarıylakıyaslanarak incelenmesinin literatürde önemli bir boşluğu dolduracağınainanmaktayız.

Despite the advancements in the treatment of the early stage of breast cancer,disease repeats in many women and metastase occurs. Because of the limitations ofthe traditional treatments, most of the cancer patients try complementary oralternative treatments. Mistletoe preparates are the most common form of thecomplementary/alternative cancer therapy. In terms of inducing of apoptosis and bythe way causing the apoptotic death of the cell, mistletoe is very important in thetreatment of the cancer. In the researchs of cytotoxicity effects of mistletoe with thecombination of standart cancer medicines, a new approach was suggested for themistletoe treatment in the way of enhancement of the cytotoxicity.In this study, apoptotic effects of the whole extracts of the all sub-species ofmistletoe; Mistletoe-B, Mistletoe-Ç and Mistletoe-K was researched on the twodifferent breast cell lines: MDA-MB-231 ostrogen receptor negative and MCF-7ostrogen receptor positive. This effect was matched with the extracts produced inGermany and used for treatment, Helixor-A, Helixor-P and Helixor-M extracts of thesame sub-species.Cytotoxic effects of the mistletoe extracts was determined with MTT andATP recurring tests. MTT results and microscobic examination results weredifferent. According to MTT results, percent-liveliness was observed because of thepositive interferrence despite the death in the mistletoe extracts. On the contrary thatthere is no death, percent-livelines was too low in the commercial extracts because ofthe negative interferrence. It is suggested that interferrence may be caused by theinteraction with the chemicals used for MTT method.ATP liveliness test was done for the confirmation of the cytotoxic effects ofthe mistletoe extracts. To the ATP liveliness method, endemic mistletoes Mistletoe-K was more cytotoxic than Mistletoe-B and commercial mistletoes Helixor-P wasmore cytotoxic than Helixor-A in the MDA-MB-231 cell lines. In the MCF-7 celllines endemic mistletoes Mistletoe-B was more cytotoxic than Mistletoe-K,commercial mistletoes Helixor-P was more cytotoxic than the other two extracts.Tripan blue, couple staining and hemotoxilen staining results was similar tothe ATP liveliness test in the MDA-MB-231 cell lines but difference was observed inthe MCF-7 cell lines. It was observed that Mistletoe-K was more cytotoxic thanMistletoe-B in the three staining results.Couple staining and hemotoxilen staining was used together to determine thedeath of the cell. In hemotoxilen staiting, it was observed that cell membranes wasdestroyed in MDA-MB-231 and MCF-7 cell lines where applied endemic mistletoesMistletoe-K and commercial mistletoes Helixor-P extracts. It was decided that thissituation was derived from the long application time. When the results of the couplestaining results evaluated, dead cell count stained with propidium was more in themistletoe applied MDA-MB-231 and MCF-7 cell lines than Helixor-P applied celllines. But its unknown whether the deaths resulted from necrosis or secondarynecrosis.PARP (Poly-ADP-riboz polymerase) protein activation was examined bywestern blot to Show apoptosis and investigation of the death types caused byendemic and commercial mistletoes in MDA-MB-231 and MCF-7 cell lines. In thestudy, in the MDA cell lines, apoptotic death was observed only in Helixor-P appliedones. In MCF cell lines, apoptotic cell death was observed in Helixor-P and 48-hoursMistletoe-K applied ones.We believe that cytotoxic examination of the lyophillised endemic extracts of3 different mistletoe sub-species matched with commercial mistletoe extracts on thebreast cell lines will fill the important space in the literatures.