Konjenital renal anomalisi olan olgularda hipertansiyon sıklığı ve endotel disfonksiyon ilişkisi

Abstract

Amaç: Akım ilişkili dilatasyon (AİD) yöntemi ile endotel fonksiyonunu değerlendirmek, endotel disfonksiyonu ile hipertansiyon ilişkisini incelemekdir. Ayrıca Pediatrik Nefrolojisi Polikliniğine başvuran konjenital renal anomalisi (KRA) olan olgularda 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı görüntülemesi ile hipertansiyon sıklığını belirlemektir.Gereç ve Yöntemler: Yedi-onyedi yaş arası, KRA'sı olan 48 hasta ile 27 gönüllü kontrol grubu olarak çalışmaya dahil edildi. Çalışmaya alınan tüm hastaların yaş, cinsiyet, boy, vücut ağırlıkları, vücut kitle indeksi (VKİ), kısa öyküleri ve güncel medikal tedavileri not edildi. Ayrıntılı fizik incelemeleri yapıldı. Serumda kan üre azotu, kreatin, ürik asit, sistatin C verileri çalışıldı. GFR düzeyleri hesaplandı. Böbrek boyutları ultrasonografi eşliğinde belirlendi. Yirmidört saatlik ambulatuvar kan basıncı monitorizasyonu yapıldı. AİD yöntemi ile endotel fonksiyonları değerlendirildi. Sonuçlar: Konjenital renal anomalisi olan olgularımızın %37,5'unda hipertansiyon saptadık. Kontrol grubuna göre serum sistatin C seviyesi yüksek (p=0,03), revize Schwartz GFR (p=0,028), eGFR-CKiD2 seviyeleri (p=0,006) düşüktü. 48 olgunun 25'inde (%52,1) endotel disfonksiyonu saptandı. EDF olan KRA'lı olguların gündüz, gece SKB ve gece DKB değerleri yüksekti (sırasıyla p değerleri= 0,034- 0,01- 0,021). Kontrol grubunda 24 saatlik ambulatuvar kan basıncı ölçüm değerleri endotel disfonksiyonu olan ve olmayanlar arasında farklı değildi (p=0,174). Sonuç olarak:. Sistatin C seviyesini KRA'sı olan olgularda kreatine göre daha anlamlıdır ve hastalığın erken döneminden itibaren yükselebilir. Sistatin C ile ölçülen eGFR-CKiD2 değerleri KRA değerlendirilmesinde güvenilir bir yöntem olabilir. Konjenital renal anomalisi olan çocuklarda hipertansiyon oranı daha yüksek bulundu. Konjenital renal anomalili olgularda, endotel disfonksiyonun derecesi ile kan basıncı artışı doğru orantılı olduğu düşünülmüştür. Konjenital böbrek hastalarında endotel disfonksiyonun erken dönemde tespit edilmesi ile hipertansiyon ve böbrek yetmezliğine gidiş süreci uzatılabilir. İleri ve daha geniş yapılacak çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Konjenital renal anomali, hipertansiyon, endotel disfonksiyonu, sistatin C

Aim: To examine the relationship between endothelial dysfunction and hypertension by evaluation of endothelial function with the flow-mediated dilatation method. Besides we planned to determine the frequency of hypertension with 24 hour ambulatory blood pressure monitoring in cases of congenital renal anomaly who presented at the pediatric nephrology outpatient clinic. Materials and Methods: Forty-eight patients between the ages of 7-17 years with congenital kidney abnormalities and 27 healthy volunteers as a control group were included in the study. Ages, genders, heights, weights, body mass indexes (BMI), a brief histories and current medical treatments of all cases were noted. A detailed physical examinations were performed. Serum blood urea nitrogen (BUN), creatinine, uric acid and cystatin C values were analyzed. Estimated glomerular filtration rates were calculated. Kidney dimensions were defined via ultrasonography. Twenty-four hour ambulatory blood pressure monitoring was applied. Endothelial functions were evaluated using the method of flow mediated dilatation of brachial artery.Results: Hypertension was determined in 37.5% of the cases with congenital renal anomaly. The serum cystatin C levels were higher (p=0.03) and the revised Schwartz GFR (p=0.028) and eGFR-CKiD2 levels were lower than controls (p=0.006). Endothelial dysfunction was present in 25/48 (52.1%) patients. The day and night-time systolic and the night-time diastolic blood pressure values were high in the cases of congenital renal anomaly with endothelial dysfunction (p=0.034, 0.01, 0.021, respectively). No difference was present between the control group with and without endothelial dysfunction in respect to the 24-hour ambulatory blood pressure values (p=0.174). Conclusion: Cystatin C level is more significant than creatinine in cases with congenital renal anomaly and may be elevated from the early periods of disease. In the evaluation of this anomaly, the measurement of eGFR-CKiD2 values with using cystatin C is seem to be a reliable method. Hypertension ratio was found to be high in children with congenital renal anomaly. It is thought that the degree of endothelial dysfunction is directly correlated with increase in blood pressure in patients. Determination of endothelial dysfunction in the early stages of congenital renal disease may delay or slow the progression of hypertension and kidney failure. Further and more extensive studies are needed for confirmation. Key Words: Congenital renal anomaly, Hypertension, Endothelial dysfunction, Cystatin C