Kayseri`deki Suriyeli sığınmacıların hayata tutunma stratejileri

Abstract

Suriye İç Savaşı'ndan bu yana Türkiye büyük miktarda Suriyeli sığınmacıya ev sahipliği yapmaktadır. Bu tez söz konusu kesimlerin Türkiye'de hayata tutunma stratejilerini açığa çıkarma amacındadır. Bu nedenle ilk olarak yirminci birinci yüzyılda zorunlu göçü açıklamakta kullanılabilecek teorik yaklaşımlar incelenmektedir. İkinci olarak, Suriyeli sığınmacıların Türkiye'deki sosyo-ekonomik koşullarının genel bir panoraması çizilmektedir. Üçüncü bölüm, bu çalışmanın temel bulgularını yansıtmaktadır. Bulgular, Kayseri ilinde yürütülen derinlemesine mülakatlara dayanmaktadır. Sığınmacıların hayata tutunma stratejileri şu başlıklar altında incelenmektedir: uyum süreci, sosyo-ekonomik koşullar ve geleceğe dair öngörüler. Araştırmanın bulguları ilk aşamada benzer dini kimliklerin Suriyeliler açısından bir çekici faktör olarak görüldüğünü ortaya koymaktadır. Ancak ilerleyen süreçte hayata tutunma stratejilerinin birbiriyle bağlantılı üç unsur etrafında şekillendiği açığa çıkmaktadır. Bu unsurlar şunlardır: (i) Suriyeliler topluluğunun oluşturduğu sosyal ilişki ağları, (ii) Türkiye Cumhuriyeti devleti tarafından finanse edilen yardımlar, (iii) esasen ücretleri düşük tutmak için işgücü piyasalarınca gereksinim duyulan yüksek sayıda güvencesiz işgücü.

After the Syrian Civil War, Turkey hosts a large number of Syrian asylum seekers. This thesis tries mainly to find out their survival strategies in Turkey. To this end, it firstly investigates main theoretical approaches to forced migration in twenty-first century. Secondly, it tries to draw a general panorama on the socio-economic conditions of asylum seekers in Turkey. Thirdly, main findings of this research are presented. The findings depend on in-depth interviews conducted in Kayseri city. The survival strategies of asylum seekers are examined through following topics: adaptation process, socio-economic conditions, and concerns for the future. The findings reveal that at first the similar religious identity is seen as a pull factor for Syrians. However, consequent survival strategies formed around three interdependent factors: (i) social networks among Syrian community, (ii) state aids funded by the Turkish government, and (iii) the labour markets that needs a huge amount of precarious labour to keep wages low.