Ratlarda deneysel pulpitis modelinde benfotiaminin antienflamatuvar ve antioksidan etkilerinin araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı LPS ile indüklenen rat pulpitis modelinde benfotiaminin enflamasyon ve oksidatif stres parametreleri üzerine olası etkilerinin araştırılmasıdırGereç ve Yöntem: Wistar ratlar (N = 54) üç gruba ayrıldı (Grup 1: negatif kontrol, grup 2: pozitif kontrol, grup 3: benfotiamin). Deneysel pulpa enflamasyonu (pozitif kontrol ve benfotiamin gruplarında) LPS ile oluşturuldu. Grup 3'teki hayvanlara oral yoldan tek doz benfotiamin verildi. Her gruptan 6 hayvan LPS uygulandıktan sonra 6., 12. ve 24. saatlerde sakrifiye edildi. Pulpa enflamasyonu histopatolojik olarak değerlendirildi ve IL-6, PGE2, CGRP, MDA ve SOD' un immünohistokimyasal lokalizasyonları incelendi. Veriler tek yönlü ANOVA ve Bonferroni–Dunn testi ile analiz edildi.Bulgular: Grup 3' ün histopatolojik skorları grup 2'nin skorlarına göre tüm zamanlarda daha düşüktü (p < 0,001). IL-6 skorları grup 1 ile karşılaştırıldığında tüm zamanlarda grup 2'de artmış olduğu tespit edildi. Grup 2'de 12. ve 24. saatlerde IL-6, PGE2 ve CGRP seviyelerindeki artış (p < 0,001) grup 3' te benfotiaminle azaltılmıştır (p <0,001). PGE2 ve CGRP skorlarında 6. saatte gruplar arasında anlamlı fark yoktu (p> 0,05). Ayrıca SOD ve MDA skorlarında hiçbir saatte gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark tespit edilmedi (p > 0,05).Sonuç: Bulgularımız rat pulpasında benfotiaminin antienflamatuvar etkilerini desteklemekte ve pulpa enflamasyonu için yeni bir antienflamatuvar ajan olarak potansiyel faydalarını göstermektedir.

Aim: To evaluate the possible effects of benfotiamine on the inflammation and oxidative stress parameters in the lipopolysaccharide (LPS)-induced rat pulpitis model.Methodology: Wistar rats (N = 54) divided into three groups (Group 1: negative control, Group 2: positive control, Group 3: benfotiamine). Experimental pulp inflammation (in the positive control and benfotiamine groups) was induced by LPS. Single oral dose benfotiamine was given to the animals in Group 3. Six animals from each group were sacrificed at 6, 12, and 24 h. Pulpal inflammation was histologically evaluated, and the immunohistochemical localization of IL-6, PGE2, CGRP, MDA, and SOD was examined. The data were analyzed by ANOVA with Bonferroni–Dunn test (p < .05).Results: The histopathological scores of Group 3 were lower than those of Group 2 at all the times (p < 0.001). The synthesis of IL-6 was up-regulated in Group 2 in comparison to that of Group 1 at all times (p < 0.01). An observed increase in the levels of IL-6, PGE2, and CGRP in Group 2 at 12 and 24 h (p < 0.001) was down-regulated by benfotiamine in Group 3 (p <0.001). There was no between-group difference in the synthesis of PGE2 and CGRP at 6 h (p> 0.05). There were also no significant between-group differences in the expression of MDA and SOD at any of the times (p > 0.05).Conclusion: Our findings support the anti-inflammatory functions of benfotiamine in rat pulp, suggesting its potential usefulness as a novel anti-inflammatory agent for pulpal inflammation.