Hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) eğitiminde simülatör maket kullanımının etkinliğinin incelenmesi

Abstract

Amaç: Ön test-son test dizaynlı, randomize deneysel nitelikte olan bu araştırma hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon (KPR) eğitiminde simülatör maket kullanımının etkinliğini incelemek amacıyla yapılmıştır.Gereç ve yöntem: Araştırma evrenini Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gülhane Hemşirelik Fakültesi'nde 2019-2020 eğitim öğretim dönemindeki 2.sınıf hemşirelik öğrencileri oluşturmuştur. Araştırmada örneklem seçimine gidilmemiş; çalışmaya katılmayı kabul eden, daha önce pediatrik KPR eğitimi almamış ve yabancı uyruklu olmayan 72 hemşirelik öğrencisi araştırmanın örneklemini oluşturmuştur (simülatör maket grubu=32, statik maket grubu=40).Araştırmanın uygulaması dört aşamada gerçekleşmiştir. Birinci aşamada simülatör maket ve statik maket grubu belirlenerek, ön test uygulanmış ve öğrencilere teorik eğitim verilmiştir. İkinci aşamada, araştırmanın ikinci gününde simülatör maket grubundaki öğrencilerin simülatör maket üzerinde, statik maket grubundaki öğrencilerin statik maket üzerinde uygulama yapmaları sağlanmıştır. Üçüncü aşamada, araştırmanın üçüncü gününde öğrencilerin pediatrik KPR uygulamasının etkinliği I. son test ile değerlendirilmiştir. Son aşamada, araştırmanın birinci ayında ise II. son test ile tekrar bir değerlendirme yapılmıştır. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan tanıtıcı bilgi formu, pediatrik KPR bilgi değerlendirme formu, pediatrik KPR beceri değerlendirme formu, Öğrenci Memnuniyeti ve Öğrenmede Kendine Güven Ölçeği ve Simülasyon Tasarım Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23.0 paket programı ile değerlendirilmiştir. Çalışma verileri değerlendirilirken kategorik değişkenler için sıklıklar (sayı, yüzde), sayısal değişkenler için ise tanımlayıcı istatistikler (ortalama, standart sapma) kullanılmıştır. İki bağımsız grup arasındaki farklılıklar Mann Whitney U analizi ile; iki bağımsız kategorik değişken arasındaki ilişki ise Ki Kare analizi ile yorumlanmıştır. İki bağımlı sayısal değişken arasındaki farklılıklar Wilcoxon, ikiden fazla bağımsız değişken arasındaki farklılıklar ise Friedman Analizi ile incelenmiştir.Bulgular: Araştırmada, simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin cinsiyet, yaş, boy, kilo, beden kitle indeksi, sigara içme ve egzersiz yapma durumları, KPR deneyimine sahip olma durumları benzer bulunmuştur (p>0,05). Simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin teorik eğitim sonrasındaki bilgi puanı ortalamalarında anlamlı bir artış olduğu görülmüştür (p<0.05). Birinci son testte yapılan değerlendirmede simülatör maket grubundaki öğrencilerin beceri puan ortalaması statik maket grubundaki öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek bulunmuştur (p<0.05). Gruplar arasında uygulanan göğüs bası sayıları karşılaştırıldığında; simülatör maket grubunun dakikada uyguladığı kompresyon sayısının statik maket grubuna göre ideal kompresyon sayısına daha yakın olduğu görülmüş fakat iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır (p>0.05). Birinci son testte simülatör maket grubundaki öğrencilerin uyguladığı doğru el pozisyonu ortalamasının statik maket grubundaki öğrencilere göre anlamlı derecede yüksek olduğu görülmüştür (p<0.05). Simülatör maket ve statik maket grupları arasında doğru bası derinliği ortalamaları karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık belirlenmemiştir (p>0.05). Simülatör maket ve statik maket grubundaki öğrencilerin ölçek puanları birbirine benzer bulunmuştur (p>0.05).Sonuç: Hemşirelik öğrencilerinin pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon eğitiminde simülatör maket kullanımı; öğrencilerin beceri puan ortalamalarında artış sağlayarak, pediatrik kardiyopulmoner resüsitasyon uygulama becerisine katkıda bulunmaktadır. Simülasyonun kardiyopulmoner resüsitasyon uygulamasında bir eğitim yöntemi olarak kullanılması ve yaygınlaştırılması önerilmektedir.Anahtar kelimeler: hemşirelik öğrencisi, pediatrik KPR, simülasyon eğitimi, simülatör

Aim: This research, which has a pretest-posttest design and randomized experimental quality, was conducted to examine the effectiveness of nursing students in the use of simulator model in pediatric cardiopulmonary resuscitation (CPR) education.Material and method: The research population consisted of 2nd grade nursing students in the 2019-2020 academic year at the Faculty of Health Sciences, Gülhane Nursing Faculty. Sample selection was not made in the research; 72 nursing students who accepted to participate in the study, who have not previously received pediatric CPR training and are not foreign nationals constituted the sample of the study (simulator model group = 32, static model group = 40).The application of the research took place in four stages. In the first stage, simulator model and static model group were determined, pretest was applied and students were given theoretical training. In the second stage, the students in the simulator model group were provided to practice on the simulator model and the students in the static model group on the static model on the second day of the study. In the third stage, the effectiveness of pediatric CPR application on the third day of the study was evaluated with the first post test. At the last stage, in the first month of the research, II. a re-evaluation was made with the last test.The data were collected by using the introductory information form prepared by the researcher, pediatric CPR information evaluation form, pediatric CPR skill evaluation form, Student Satisfaction and Self-Confidence in Learning Scale and Simulation Design Scale. The data obtained were evaluated with SPSS 23.0 package program. While evaluating the study data, frequencies (number, percentage) for categorical variables and descriptive statistics (mean, standard deviation) were used for numerical variables. The differences between the two independent groups were analyzed by Mann Whitney U analysis; The relationship between two independent categorical variables was interpreted by Chi Square analysis. The differences between the two dependent numerical variables were examined by Wilcoxon and the differences between more than two independent variables were analyzed by Friedman Analysis.Results: In the study, the gender, age, height, weight, body mass index, smoking and exercising status and having CPR experience were found similar among students in the simulator model and static model group (p> 0.05). It was observed that there was a significant increase in the knowledge score averages of students in the simulator model and static model group after theoretical education (p <0.05). In the evaluation made in the first post-test, the skill point average of the students in the simulator model group was significantly higher than the students in the static model group (p <0.05). When the number of chest compressions applied between the groups is compared; The number of compression applied by the simulator model group per minute was found to be closer to the ideal compression number than the static model group, but there was no statistically significant difference between the two groups (p> 0.05). In the first posttest, the average of the correct hand position applied by the students in the simulator model group was significantly higher than the students in the static model group (p <0.05). When comparing the mean pressure depth between the simulator model and static model groups, no statistically significant difference was determined (p> 0.05). The scale scores of the students in the simulator model and static model group were similar (p> 0.05).Conclusion: Use of simulator model in nursing students' pediatric cardiopulmonary resuscitation education; contributing to the skill of performing pediatric cardiopulmonary resuscitation by increasing students' mean skill points. It is recommended that the simulation is used as a training method in cardiopulmonary resuscitation and it is expanded.Keywords: nursing student, pediatric CPR, simulation training, simulator