Lateral epikondilitte ekstrakorporeal şok dalga tedavisi (ESWT) ile lazer tedavisinin etkinliğinin karşılaştırılması

Abstract

Lateral epikondilit (LE), ön kol ekstansör tendonlarının akut ya da kronik hasarından kaynaklanan, lateral epikondilde ve çevresinde ağrı ile karakterize, dirseğin en yaygın ağrılı patolojilerindendir. Prevalans %1-3 arasında olup en sık 5 ile 6. dekadda izlenmektedir. LE tedavisi için günümüzde medikal, konservatif ve girişimsel çok sayıda tedavi yöntemi önerilmektedir. Tüm bu tedavilerde ortak amaç ağrıyı azaltmak ve fonksiyonelliği arttırmaktır.Çalışmamızda hastalar ekstrakorporeal şok dalga tedavisi (ESWT) ve lazer tedavisi olmak üzere iki gruba ayrıldı. ESWT grubuna 5'er gün aralıklı toplam 3 seans tedavi, lazer grubuna her gün toplam 10 seans tedavi uygulandı. Hastalar, tedavi öncesinde (0.gün), tedavi sonunda (2. hafta) ve takipte (3.ay) değerlendirilerek; istirahat ağrısı, gece ağrısı, epikondilde ağrı VAS skorları, el kavrama gücü, ultrasonografik ortak tendon kalınlığı, Hızlı Kol Omuz ve El Özürlülük Anketi (Quick DASH), Hasta Bazlı Tenisçi Dirseği Değerlendirme Anketi (PRTEE) ve Kısa Form-12 (SF-12) sonuçları kaydedildi.Çalışmaya alınan hastaların 9'u (%42,9) erkek, 12'si (%57,1) kadındı. Yaş ortalaması 49,67 yıl ve vücut kitle indeksi ortalama 24.67 kg/m2 olup gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p>0,05). Hastaların tedavi öncesi değerlendirme parametreleri açısından iki grup homojendi (p>0,05). İstirahat ağrısı lazer grubunda başlangıca göre anlamlı düzelme gösterirken, gece ağrısı ESWT grubunda anlamlı olarak azalmıştır. SF-12'nin fiziksel bileşeni ESWT grubunda başlangıca göre olumlu düzeyde düzelmiştir. Epikondilde hassasiyet, kavrama gücü, tendon kalınlığı ile quick DASH ve PRTEE anketlerinde, hem ESWT hem de lazer grubunda başlangıca göre olumlu etkiler sağlandığı gözlenmiştir. Değerlendirme parametrelerinin gruplar arası karşılaştırmasında ise ESWT ya da lazer tedavisinin birbirine üstünlükleri gösterilememiştir (p>0,05).Bu çalışma, literatürde ESWT ve lazer tedavisinin karşılaştırıldığı sayılı çalışmalardan biri olma özelliğini taşımaktadır. Çalışmadan elde edilen bulgulara dayanarak, her iki tedavi yönteminin kısa dönem takipte LE'li hastalarda klinik ve radyolojik açıdan etkili olduğu söylenebilir, ancak daha yüksek populasyonlu hasta gruplarında farklı doz ve sıklıkta uygulama ile uzun takip süreli çalışmalara ihtiyaç vardır.

Lateral epicondylitis (LE) is a common painful cause of elbow originating from acute or chronic injuries of the forearm extensor tendons. The prevalance of LE is 1-3%whilst it is seen between 5-6th decades. Many therapy modalities including medical, conservative and interventional approaches are adviced in the treatment of LE. The common goals of all these treatments are minimizing the pain and enhancing functionality.Patients in the study were randomised into two treatment groups as extracorporeal shock wave therapy (ESWT) and laser therapy group. The ESWT regimen was 3 sessions with 5-day interval and the laser regimen was everyday therapy of 10 sessions. Patients were evaluated before the treatment (day 0), after the treatment (2nd week) and follow up (3 months). Pain at rest, night pain, tenderness on the epicondyle, hand grip strength, ultrasonographic common extensor tendon thickness, Quick Disabilities of the Arm, Shoulder and Hand (Quick DASH) questionnaire, Patient-Rated Tennis Elbow Evaluation (PRTEE) questionnaire and Short Form 12 (SF-12) scores were recorded.9 (42,9%) male and 12 (57,1%) female patients participated to the study. Mean age was 49,67 years and mean body mass index was 24,67 kg/m2 and there were no statistically significant differences between groups (p>0,05). The two groups were divided homogeniously regarding evaluation parameters before treatment (p>0,05). Statistically significant difference was noted for the pain at rest in the laser group and for the night pain in the ESWT group. The physical component of SF-12 showed statistically significant improvement in the ESWT group. Positive results of tenderness on the epicondyle, hand grip strength, quick DASH and PRTEE questionnaires were observed after treatment both in ESWT and laser group. However, intergroup analysis of the parameters showed no superiority of ESWT or laser therapy (p>0,05).This study takes place for being one of the counted researches on LE comparing ESWT and laser therapy. On the basis of our results, these two treatment modalities may be effective clinically and radiologically to the patient in short term follow up. However, further researches evaluating different dose and frequencies of therapies with a great number of patients are needed.