Eğitim harcamalarının ekonomik büyüme üzerindeki etkisi (Türkiye örneği)

Abstract

Ülkeler arasında ekonomik büyüme ilgili karşılaştırmalar yapılırken birçok farklı kriter kullanılmaktadır. Bu kriterler parasal ölçeğe dayalı unsurlar olabileceği gibi sosyal alanda özellikle beşeri sermayeye ilişkin kriterler de olabilmektedir. Sosyal sermaye içinde ise en önemli etken eğitim harcamalarının aldığı paydır. Bu nedenle eğitim harcamaları emek verimliliği üzerinde oluşacak etkinin temel yapısını oluşturmaktadır. Eğitim harcamalarının ekonomik büyüme içindeki payının nasıl şekillendiği ve etkisinin nasıl olacağının belirlenmesi bu çalışmanın amacını oluşturmaktadır. Bu çalışmada, eğitim harcamaları ve ekonomik büyüme arasındaki ilişkinin açıklanması için Zaman Serileri Analizi kapsamında Vektör Otoregresif (VAR) Model oluşturulmuş, Türkiye'nin 1997-2017 yılları arasına ait 21 yıllık verileri kullanılmıştır. Gayri Safi Yurtiçi Hasıla, Eğitim Harcamaları, Okullaşma Oranı, Eğitim Endeksi, Araştırma ve Geliştirme Harcamalarının Gayri Safi Yurtiçi Hasıla İçindeki Payı, Kamu Harcamalarının Gayri Safi Yurtiçi Hasıla İçindeki Payı, Eğitim Harcamalarının Gayri Safi Yurtiçi Hasıla İçindeki Payı değişkenlerinden yararlanılmıştır. Analiz sonucunda GSYH değişkeni ile eğitim harcamları değişkeni arasındaki ilişkinin anlamlı olduğu yani eğitim harcamalarındaki değişimlerin ekonomik büyümenin nedeni olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

There are many different criteria to compare economic growth between countries. These criteria may be based on monetary scale as well as social capital, particularly human capital. The most important factor in social capital is the share of education expenditures. For this reason, education expenditures constitute the basic structure of the impact on labor productivity. This study aims to determine how share of education in economic growth progresses and how it will impact. In this study, to explain the relationship between government expenditures on education and economic growth, in the context of Time Series Analysis, Vector Autoregressive Model was created and data from Turkey between 1997 and 2017 were used. The variables consist of Gross Domestic Product, Education Expenditures, Schooling Ratio, Education Index, Share of Research and Development Expenditures in Gross Domestic Product, Share of Public Expenditures in Gross Domestic Product, Share of Education Expenditures in Gross Domestic Product. This study concludes that the relationship between the GDP variable and the education expenditures variable is meaningful, in other words, changes in education expenditures are the cause of economic growth.