Birinci basamak sağlık hizmet sunucularının hizmet sunumunda yaşadıkları iletişim sorunları ve iletişim - empati beceri düzeyleri ilişkisi

Abstract

Amaç: Araştırmanın amacı, birinci basamak sağlık hizmet sunucularının hizmet sunumunda iletişim sorunu yaşama durumları ve iletişim – empati beceri düzeyleri ilişkisinin belirlenmesidir.Gereç ve Yöntem: Çalışma kesitsel tipte bir araştırmadır. Manisa ili Yunusemre ve Turgutlu ilçelerindeki birinci basamak sağlık çalışanlarıyla yürütüldü. Çalışmada herhangi bir örneklem yöntemi kullanılmayıp, tüm çalışanlara ulaşılmak hedeflendi (N=349). Araştırma grubunun %86'sına (N=300) ulaşıldı. Verilerin toplanmasında üç form kullanıldı; Sosyodemografik anket formu, İletişim Becerilerini Değerlendirme Ölçeği, Empatik Eğilim Ölçeği. Verilerin analizi için SPSS 25.0 paket programı kullanıldı. Verilerin değerlendirilmesinde ki kare ve student t test gibi tekli analizler ve lojistik regresyon analizi ile değerlendirildi.Bulgular: Katılımcıların %74'ü hasta/hasta yakınları ile yaşam boyu iletişim sorunu yaşadıklarını ifade ettiler. Son bir ay dikkate alındığında üç çalışandan biri hastalar ile; üç çalışandan ikisi ise hasta yakınları ile iletişim sorunu yaşadıklarını belirtti. Bireyler tarafından en fazla yaşanan sorun%93 oranında sözlü iletişim/dil sorunu olarak tanımlandı. Çalışmada en fazla sorun eğitim, sosyoekonomik düzeyi düşük olan veya anadili farklı olan hastalar ile yaşandığı belirlendi. Ayrıca çalışmada iletişim beceri düzeyinin yüksek olanların ve hekim olanların diğerlerine göre daha az hasta ve hasta yakınları ile iletişim sorunu yaşadıkları belirlendi. Empatik eğilim ile iletişim becerisi arasında orta düzeyde pozitif, anlamlı bir ilişki bulunmaktadır (r=0,297; p=0,000<0,05).Sonuçlar: Birinci basamak sağlık çalışanlarının 3/4 ünün iletişim sorunu yaşamaktadır. En çok yaşanan iletişim sorununun sözel iletişim/ dil sorunudur. İletişim becerisi ve empati eğilimleri arttıkça iletişim sorunu yaşama durumları azalmaktadır.Anahtar Sözcükler: Empati, Empatik Eğilim, İletişim, İletişim Sorunu.

Aim: This study aimed to determine the communication problems living situations of primary health care providers and the relationship between communication and empathy skill levels.Method: This study is a descriptive type of research. It was carried out with primary health care professionals in the provinces of Yunusemre and Turgutlu, Manisa. No sampling method was used in the study and it was aimed to reach all employees (N=349). 86% of the research group (N=300) was reached. The data were collected by using three forms; Sociodemographic questionnaire, Communication Skills Assessment Scale, Empathic Tendency Scale. SPSS 25.0 package program was used for analysis. In the evaluation of data, single analyzes such as chi-square and student t test and logistic regression analysis were used.Findings: 74% of the participants stated that they had lifelong communication problems with their patients / patients. Considering the last month, one in three employees had patients; two of the three employees stated that they had communication problems with their relatives.93% of the problems experienced by individuals were defined as verbal communication / language problem. In the study, the most problematic education, socioeconomic level is low or the mother tongue was identified with different patients. In addition, it was determined that the patients with high level of communication skills and physicians experienced communication problems with fewer patients and their relatives. There is a moderately positive, significant relationship between empathic tendency and communication skills (r = 0.297; p = 0.000 <0.05).Results: 3/4 of primary health care workers have communication problems. The most common communication problem is the verbal communication / language problem. As communication skills and empathy tendencies increase, communication problem situations decrease.Key Words: Empathy, Empathic Tendency, Communication, CommunicationProblem.