Okçularda mental stres ve kaygı durumunun posturel stabilite ve atış başarısı üzerine etkisinin salınım analizi ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada çocuk sporcularda kaygı durumları ile ilişkili olarak, stres durumunda performanslarının nasıl etkilendiğini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Manisa ilinde Gençlik Spor Kulübüne kayıtlı ve ailesinin onam verdiği 11-14 yaş arası 22 (6 kız, 16 erkek) lisanslı okçu ile çalışma planlandı. Katılımcıların kaygı durumlarını ve stres anındaki kaygı durumlarını ölçmek için `Anksiyete Duyarlık İndeksi-3` (ADİ-3) ve `Durumluk-Sürekli Anksiyete Envanteri` (DSAE) ölçeğinin çocuk versiyonu kullanıldı. Stres oluşturmak için `Trier Social Stres Test` çocuk versiyonun aritmetik bölümü kullanıldı. Stres belirteci olarak dakikadaki kalp atım sayısı veri olarak kabul edildi. Katılımcılara pedobarografi cihazı ile hem stres uygulamadan önce yapılan hem de stres uyguladıktan sonra yapılan ok atışları öncesi statik postural kontrol değerlendirmesi yapıldı. Performansı değerlendirmek için stres öncesi ve sonrası olmak üzere iki kez, 18 metreden hedefe 10 ok atışı yaptırıldı. Atışlar sırasında göğüse takılan sensör ile (Polar RS400) anlık kalp atım sayısı kaydedildi. Çalışma sonucu elde edilen veriler `SPSS for Windows 15 programında` değerlendirildi. Bulgular: Çalışmada genel kaygı durumunun atış başarısı ile ters yönlü korelasyon gösterdiği gözlendi; stres sonrası atış puanlarının ADİ-3 toplam puanı (r:-0,513; p=0,021) ve sosyal alt grup puanı ile (r:-0,634; p=0,003) ve DSAE sürekli kısmında ölçülen kaygı durumu ile (r:-0,458; p=0,042) anlamlı ilişkili olduğu saptandı. Stres uygulaması ile kalp atım hızında anlamlı artış ve postural kontrolde anlamlı bozulma tespit edilmediği gibi, stres öncesi ve stres sonrası atış başarısı arasında da anlamlı fark saptanmadı. Sonuçlar: 11-14 yaş grubu çocuklarda genel kaygı durumu arttıkça, stres uyaranı karşısında atış başarısının olumsuz yönde etkilendiği gösterildi

Aim: In this study, we aimed to investigate how their performance is affected by stress in relation to anxiety in children athletes. Material and Method: It was planned to work with 22 (6 girls, 16 boys) licensed archers who were registered to the `Youth Sports Club` and obtained consent from those parents. The training hall was used to collect data. `Anxiety Sensitivity Index-3` (ASI-3) and children version of `State-Trait Anxiety Inventory` (STAI) were used to measure the general anxiety of the participants. The arithmetic part of the `Trier Social Stress Test` child version was used to create stress. The number of heart beats per minute was considered as a stress marker. Postural sway assessment was performed before and after the stress by using pedobarography device. In order to evaluate the performance, 10 arrows were shot from 18 meters to the target twice before and after stress. The heart rate was recorded with the chest-mounted sensor. `SPSS for Windows 15` program was used to statistical analysis. Results: It was observed that general anxiety was correlated with shot success; post-stress shot scores with the total score of ASI-3 (r:-0,513; p= 0,021) and social subgroup score (r: -0,634; p= 0,003), and anxiety status measured in the STAI trait part (r: -0,458; p=0,042). There was no significant increase in heart rate and postural sway with stress and there was no significant difference between pre-stress and post-stress success. Conclusion: It was shown that as the general anxiety level increased in the 11-14 age group, the success of the shot was negatively affected by the stress stimulus