Dudak damak yarıklı bireylerde çiğneme ve perioral kasların elektromiyografik aktivitelerinin incelenmesi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, dudak damak yarıklı hastaların masseter, temporal, mental ve superior orbikülaris oris kas aktivitelerinin maksillofasiyal yapılarla olan ilişkisinin incelenmesidir.Çalışmanın materyali 12 yaş ve üzeri 87 hastadan oluşmaktadır. Hastalar, 21'i maksiller retrognatisi bulunan iskeletsel Sınıf III, 17'si tek taraflı dudak damak yarığı, 11'i çift taraflı dudak damak yarığı ve 38'i de normal gelişim gösteren iskeletsel Sınıf I maloklüzyonu bulunan hasta olmak üzere 4 gruba ayrılmıştır. Tüm hastaların sefalometrik ölçüm değerleri ile masseter, temporal, mental ve superior orbikülaris oris kaslarının elektromiyografik aktiviteleri istirahat, maksimum istemli diş sıkma ve yutkunma durumunda; orbikülaris oris kasının ayrıca, gülme ve pipetle su içme esnasında ölçülerek kaydedilmiştir. Gruplar arasındaki farklar tek faktörlü varyans analizi (ANOVA) ile karşılaştırılmış ve Pearson Korelasyon katsayısı sefalometrik ve elektromiyografik ölçümler arası ilişkilerin belirlenmesi için kullanılmıştır.Çalışmamızın bulgularına göre, çiğneme kaslarının fonksiyon sırasındaki EMG aktivitelerinde gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark görülmezken, istirahat sırasında en yüksek aktivite Sınıf III grupta gözlenmiştir. En düşük kas aktivitesi kontrol grubunda gözlenmekle birlikte, DDY'li gruplarda istirahat kas aktiviteleri tüm gruplarla benzerlik göstermektedir. Perioral kasların istirahat halindeki ve fonksiyon sırasındaki EMG aktiviteleri arasında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamış, ancak hem DDY'li gruplarda hem de Sınıf III grupta sayısal olarak daha yüksek kas aktiviteleri ölçülmüştür.Bulgularımız masseter, temporal, mental ve orbikülaris oris kas aktivitelerinin maksillofasiyal morfoloji ile ilişkili olduğunu göstermektedir.

Aim of this study is to evaluate relationship between the activity of massetericus, temporalis, mentalis and superior orbicularis oris muscles and maxillofacial structures in cleft lip and palate patients.87 patients above the age of 12 were included into this study and divided into 4 groups. 21 of the patients have skeletal class III with maxillary retrognathia, 17 of them have unilateral cleft lip and palate, 11 of them have bilateral cleft lip and palate, 33 of them have skeletal class I malocclusion with normal development. Cephalometric measurements and electromyographic activity of massetericus, temporalis, mentalis and superior orbicularis oris muscles are measured and recorded during rest position, maximum intercuspidation and swallowing positions. Besides, electromyographic activity and cephalometric measurements of orbicularis oris muscle are measured and recorded during laughing and drinking water with pipet. Difference between the groups is compared with single factor variance analysis (ANOVA) and Pearson's correlation coefficient is used in order to determine relationship between cephalometric and electromyographic measurements. According to the results of this study, there is no statistically significant difference between groups with regard to electromyographic activity of masticatory muscles during function. During rest position, class III group had highest activity among other groups. Although the least activity is in control group, the muscle activity in cleft lip and palate patients is similar with all groups during rest position. There is no statistically significant difference between groups with regard to electromyographic activity of perioral muscles during rest position and function but both the cleft lip and palate patients and class III patients have more muscle activities numerically.Our results show that, there is a relationship between masseter, temporal, mental ve orbicularis oris muscle activities and maxillofacial morphology.