Hışıltılı çocuk ya da astım tanısıyla başvuran olgularda ilaçlara inanç ile annenin anksiyete-depresyon parametrelerinin ilişkisi

Abstract

Giriş: Astım, çocukların yaşam kalitesini etkileyerek, astımlı çocuğu olan annelerde depresyon sıklığını artırmakta ve bu durum çocuğun astım tedavisine uyumunu zorlaştırmaktadır. Çalışmamızda, hışıltılı veya astımlı çocuğu olan annelerin, çocuğa uygulanan tedaviye, ilaçlara inancı ile annelerin anksiyete ve depresyon durumu arasındaki ilişki incelenmektedir.Yöntem: Çalışmamıza, en az 3 aydır astım/hışıltılı çocuk tanısıyla izlemde olan, 3-10 yaş arası 200 çocuk ve anneleri alındı. Hasta kayıt formu dolduruldu; annelere Beck depresyon ölçeği, STAI-2 anksiyete skalası ve ilaçlara inanç anketi (BMQ) uygulandı. Çocuklar için solunum ve astım kontrol testi (ÇİSAKT) uygulanarak, çocuğun astım kontrol durumu belirlendi. Veriler SPSS 15.0 (Chicago, IL) istatistik paket program ile analiz edildi. Bulgular: Ailede astım-alerji öyküsünün, annelerdeki depresyonu artırdığı saptandı. Annelerdeki depresyon varlığı üzerine, BMQ endişe skorunun etkisi ve annelerin sürekli kaygı puanı üzerine, doğum tipi ve BMQ gereklilik skoru etkisi anlamlı bulundu. BMQ gereklilik skoru üzerine, annelerin sürekli kaygı puanı etkisi ve BMQ endişe skoru üzerine, doğum tipi ve Beck depresyon skoru etkisi anlamlı bulundu. BMQ gereklilik ve BMQ endişe skorları birbirlerini karşılıklı etkileyen bağımsız risk faktörleri olarak saptandı. Kontrollü ve kontrolsüz astım gruplarında ise hastaların yaş ve yıllık atak sıklığı ortalamaları açısından anlamlı farklılık saptandı. Sonuç: Astım kontrolünde prematurite ve yıllık atak sıklığı etkiliyken; annenin ilaçlara inancı ya da duygudurumunun etkili olmadığı görüldü. Annedeki depresyonda, ailede astım-alerji öyküsünün, sürekli kaygı puanının ve BMQ endişe skorunun; sürekli kaygi puanindaysa doğum tipinin, Beck depresyon ve BMQ gereklilik skorlarının etkili olduğu belirlendi. BMQ gereklilik ve endişe skorlarının birbirleriyle ilişkili olduğu ancak depresyon ve kaygı puanlarından belirgin etkilenmediği saptandı.

Introduction : Asthma affects the quality of life of children and increases the frequency of depression in mothers with asthmatic children, making it difficult for the child to adapt to asthma treatment. In this research, the relationship between mothers with wheezy or asthmatic children between the ages of 3-10 and their belief in treatment, medication and anxiety and depression status of the mothers are examined.Method: 200 children aged between 3-10 years and their mothers who were followed up with asthma / wheezing for at least 3 months were included in the study. Patient registration form was completed; Beck depression scale, STAI-2 anxiety scale and beliefs about medicine questionnaire (BMQ) were administered to the mothers. The asthma control status of the child was determined by applying respiratory and asthma control test for children. Data were analyzed with SPSS 15.0 (Chicago, IL) statistical package program.Results: Family history of asthma-allergy was found to increase depression in mothers. The effect of BMQ concern score on the presence of depression in the mothers and the effect of birth type and BMQ necessary score on the trait anxiety score of the mothers were significant. The effect of mothers' trait anxiety score on BMQ necessary score and the effect of birth type and Beck depression score on BMQ concern score were significant. BMQ necessary and BMQ concern scores were determined as independent risk factors that affect each other. In controlled and uncontrolled asthma groups, there was a significant difference in terms of mean age and annual frequency of attacks.Conclusion: Prematurity and annual attack frequency were effective in asthma control; mother's belief in medicines or mood was not effective. Family history of asthma-allergy, trait anxiety score and BMQ concern score were found to be effective in maternal depression. Type of delivery, Beck depression and BMQ necessary scores were effective in trait anxiety score. BMQ necessary and concern scores were correlated but not significantly affected by depression and anxiety scores.