Birinci basamağa başvuran tip 2 diabetes mellitus olan hastalarda yaşam kalitesi ile umutsuzluk arasındaki ilişki

Abstract

Giriş ve Amaç: Tip 2 Diabetes Mellitus kronik bir hastalıktır ve bu hastalarda düşük yaşam kalitesinde umutsuzluk etkili bir faktördür. Bu çalışma Tip 2 Diabetes Mellitus olan hastalarda yaşam kalitesi ile umutsuzluk arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla yapıldı.Materyal ve Metot: Araştırma tanımlayıcı ilişki arayıcı özelliktedir. Araştırmanın evrenini Erzincan il merkezinde bulunan dört aile sağlığı merkezine Kasım 2018-Mayıs 2019 tarihleri arasında herhangi bir neden ile başvuran Tip 2 Diabetes Mellituslu olan hastalar oluşturdu. Araştırmada örneklem seçimine gidilmeyip, araştırmanın yapıldığı aile sağlığı merkezlerine belirtilen tarihlerde başvuran araştırmaya alma/ dışlama ölçütlerini karşılayan 308 Tip 2 Diabetes Mellituslu hasta araştırmanın örneklemini oluşturdu. Araştırmanın verileri Tanımlayıcı Soru Formu, WHOQOL-BREF-TR ve BUÖ ile yüz yüze görüşme yöntemi ile toplandı.Bulgular: Araştırma kapsamındaki hastaların yaş ortalamasının 64.27±10.38 yıl olduğu bulundu. Hastaların WHOQOL-BREF-TR Ruhsal alan puan ortalamasının 12.01±4.39, Sosyal alan 13.09±3.64 ve Çevre-TR alan 14.25±4.46 olarak saptandı. BUÖ toplam puan ortalaması 9.073±8.55 olarak belirlendi. WHOQOL-BREF-TR Ruhsal, Sosyal ve Çevre-TR alan puan ortalaması ile BUÖ tüm alt boyut ve toplam puan ortalaması arasında negatif yönde orta düzeyde anlamlı bir ilişki bulundu (p<0.001).Sonuç: Tip 2 Diabetes Mellituslu hastaların yaşam kalitesi algılarının orta düzeyin üzerinde, umutsuzluk algılarının orta düzeyde olduğu ve umutsuzluk artıkça yaşam kalitesinin azaldığı saptandı. Aile sağlığı merkezlerinde çalışan hemşirelerin diyabetli hastaların yaşam kalitelerini artırma ve umutsuzluk düzeylerini azaltmaya yönelik rehberlik etmeleri ve destek olmaları önerilmektedir.Anahtar Kelimler: Hemşirelik, Tip 2 Diabetes Mellitus, Umutsuzluk, Yaşam Kalitesi

Introduction and Aim: Type 2 Diabetes Mellitus is a chronic disease and hopelessness in these patients is an effective factor for poor quality of life. This study was conducted to reveal the relationship between quality of life and hopelessness in patients with Type 2 Diabetes Mellitus.Material and Method: The population of this descriptive correlational study consisted of patients with Type 2 Diabetes Mellitus who presented for any reason to four family health centres in the provincial centre of Erzincan between November 2018 and May 2019. No sampling was attempted; 308 patients with Type 2 Diabetes Mellitus who presented to the family health centres where the study was being conducted between the above dates and who met the inclusion criteria were included in the study sample. The study data were collected using a Descriptive Questionnaire, the WHOQOL-BREF-TR and BHS by way of face-to-face interviews.Results: The mean age of the patients in the research was 64.27±10.38. The mean WHOQOL-BREF-TR psychological domain score of the individuals was 12.01±4.39, Social domain score 13.09±3.64 and Environment-TR domain score 14.25±4.46. The mean total BHS score turned out to be 9.073±8.55. A significant moderate negative correlation was found between the mean scores of the Psychological, Social and Environment domains of the WHOQOL-BREF-TR and the mean total and entire subscale scores of BHS (p<0.001).Conclusion: The perceived quality of life of the patients with Type 2 Diabetes Mellitus was found to be above the moderate level, their perceived hopelessness at a moderate level and as hopelessness increased, quality of life declined. Nurses working in family health centres are recommended to provide guidance and support to patients with diabetes towards improving their quality of life and reducing their level of hopelessness.Keywords: Hopelessness, Nursing, Quality of Life, Type 2 Diabetes Mellitus