4+1 planlı yazma ve değerlendirme modelinin Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazma becerilerine ve bağdaşıklık araçlarını kullanma düzeylerine etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı; Türkçeyi yabancı dil olarak öğrenen öğrencilerin yazma becerilerinin geliştirilmesinde ve bağdaşıklık ögelerini kullanımlarını artırmada 4+1 Planlı Yazma ve Değerlendirme Modelinin etkisini ortaya koymaktır. Çalışma nicel ve nitel araştırma yöntemleri birlikte kullanılarak karma desene uygun hazırlanmıştır. Çalışmanın nicel boyutunda eşit olmayan gruplar ön test son test desenli yarı deneysel model kullanılmış, nitel boyutunda ise doküman incelemesi yapılmıştır. Araştırma ölçüt örneklemeye uygun olarak, Kilis 7 Aralık Üniversitesi Türkçe ve Yabancı Diller Öğretimi Uygulama ve Araştırma Merkezinde (Kilis TÖMER) B2 ve devamında C1 kurunda Türkçe öğrenen 20 deney ve 20 kontrol grubu öğrencisiyle yürütülmüştür. Yazma dersleri deney grubunda 4+1 Planlı Yazma ve Değerlendirme Modeline uygun olarak, kontrol grubunda ise Kilis TÖMER programına uygun olarak işlenmiştir. Uygulaması 12 hafta süren çalışmada nicel veriler; Kişisel Bilgi Formu, Planlı Yazma ve Değerlendirme Ölçeği, Planlı Yazma ve Öz Değerlendirme Ölçeği ile; nitel veriler ise Bağdaşıklık Değerlendirme Formu ve Öğrenci Görüşme Formu ile toplanmıştır. Nicel verilerin analizinde SPSS 17.0 programından yararlanılmış ve frekans, ANOVA, Bağımsız Örneklem T-Testi ve Bağımlı Örneklem T-Testi analizleri yapılmıştır. Nitel verilerin analizinde ise betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır.Araştırma sonucunda, Türkçe öğrenen yabancı öğrencilerin yazma becerisinde zorlandıkları, bağdaşıklık ögelerini kullandıkları ancak uygulanan 4+1 Planlı Yazma ve Değerlendirme Modeliyle öğrencilerin hem yazma becerilerinin geliştiği hem de bağdaşıklık ögelerini kullanma oranlarının arttığı tespit edilmiştir.ANAHTAR SÖZCÜKLERYabancılara Türkçe Öğretimi, Yazma, Yazma Becerisi, Planlı Yazma ve Değerlendirme Modeli, Bağdaşıklık.

This study aimed to determine the effect of the 4+1 Planned Writing and Evaluation Model on the writing skills and coherence device usage of students learning Turkish as a foreign language. It was designed as mixed type study using both quantitative and qualitative methods. A quasi-experimental method with pre- and post-tests for the unequal groups was used in the quantitative part, and the literature was reviewed for the qualitative part. The study was conducted with 20 students in the experimental group and 20 students in the control group who were learning Turkish at the B2 level at the Kilis 7 Aralık University Turkish and Foreign Languages Research and Application Center. The writing classes were provided using the 4+1 planned writing and evaluation model with the experimental group and the Kilis Turkish Education Center (Kilis TÖMER) program with the control group. In the 12-week study, the quantitative data were collected using an introductory information form, a planned writing and evaluation scale, a planned writing and self-evaluation scale. The qualitative data were collected using a coherence evaluation form and a student interview form. The quantitative data were analyzed with SPSS 17.0 software using frekans, ANOVA, the independent samples t-test and the paired samples t-test. The qualitative data were subjected to descriptive analysis. This study determined that foreign learners of Turkish have difficulty writing and do not use coherence devices intensely; however, the 4+1 planned writing and evaluation model improved the students' writing skills and increased their usage of coherence devices.KEYWORDSTeaching Turkish to foreign, Writing, Writing Skills, Planned Writing and Evaluation Models, Coherence.