Türk Kızılayı`nın Yunanistan`a yaptığı yardımlar (1939-1945)

Abstract

XIX. yüzyıla kadar savaş meydanlarında yaralanan, hastalanan veya esir düşen askerleri koruyacak uluslararası bir kurum, kuruluş veya bir antlaşma mevcut değildi. Hasta ve yaralı askerleri tedavi eden sağlık çalışanları da savaş meydanlarında öldürülüyordu. Sağlık çalışanını normal askerden ayırt edecek herhangi bir işaret veya sembol kullanılmıyordu. Bundan dolayı yaralılar ve sağlık çalışanlarına savaş meydanında yapılan muamele içler acısıydı. Jean Henry Dunant 1859 yılında ticari bir mesele için Napolyon'la görüşmek istemiştir. Dunat, Napolyon'u savaş meydanında ararken gördüğü hasta, yaralı, aç, susuz askerlerle karşılaşınca oldukça şaşırmıştır. Dehşet verici olan bu manzara günlerce savaşan ve o halde ölüme terk edilen askerlere kimsenin yardım etmemesiydi. Bunun üzerine hasta ve yaralı askerlere yardım edecek tarafsız bir kuruluşun olması gerektiğini düşünmüş, gördüklerini `Bir Solferino Hatırası` adlı eserinde toplamıştır. 1863 yılında bir grup arkadaşıyla beraber `Beşler Komitesi'ni` toplamış, akabinde 1864'te Cenevre Konferansını toplamayı başarmıştır. Hasta ve yaralı askerlere yardım edecek haç sembolünü kıyafetlerinde, araç-gereç ve hastanelerinde kullanacak olan tarafsız olan Kızılhaç (Salib-i Ahmer) kurulmuştur. Osmanlı Devleti de Cenevre kararlarını imzalayarak 1868 yılında Hilal-i Ahmer (Kızılay) Cemiyetini kurmuştur. Hilal-i Ahmer Cemiyeti, Kızılhaç gibi faaliyet alanlarını arttırmış ve zamanla Kızılay adını almıştır. 1877-1878 Osmanlı-Rus Savaşı, Trablusgarp Savaşı, Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşında cephedeki hasta ve yaralı askerlere yardım etmekle kalmamış; sivillerin de gıda, barınma ve korunma gibi ihtiyaçlarını karşılamıştır. II. Dünya Savaşı'nda işgal edilen Yunanistan diğer ülkelerden yardım talep etmiştir. Yardım talebi üzerine Türkiye, Kızılay vasıtasıyla açlık ve hastalıkla mücadele eden Yunanistan'a dostluk ve yardım elini uzatmıştır.

Until the 19th century, there was no international institution, organization or treaty to protect soldiers wounded, ill, or captured on the battlefield. Health care providers who treated sick and wounded soldiers were also killed on battlefields. Things like sign or symbol were not used that will distinguish the health care providers from the normal soldier. Therefore, the treatment of the wounded and health care providers on the battlefield was painful. In 1859, Jean Henry Dunant requested to meet Napoleon to discuss a commercial affair. When Dunant was searching for Napoleon, he was surprised to the sick, wounded, hungry and thirsty soldiers which he saw on the battlefield. What was appalling was that no one helped the soldiers who fought for days and were then left to die. Thereupon, he thought that there should be a neutral organization to help the sick and wounded soldiers and he gathered what he saw in his work `Memory of Solferino`. In 1863, he convened the Committee of Fives with a group of friends and subsequently succeeded to convene the Geneva Conference in 1864. The impartial Red Cross (Salib-i Ahmer), which uses the cross, symbol in their clothes, equipment and hospitals was established to assist the sick and wounded soldiers and In 1868, the Ottoman Empire signed the Geneva resolutions and established the Hilal-i Ahmer (Red Crescent) Society. The Hilal-i Ahmer increased its activities like the Red Cross and in time became Kızılay. In The 93 War, Turco-Italian War, Balkan Wars, World War I and the War of Independence, Kızılay not only helped the sick and wounded soldiers; but also helped the civilians in terms of needs of food, shelter and protection. Greece, which was occupied during World War II, requested assistance from other countries. Thereupon Turkey through the Turkish Red Crescent has extended a hand of friendship and assistance to Greece which fight hunger and disease.