Yolsuzluk ve kamu harcamaları arasındaki ilişki: Türkiye örneği

Abstract

İktisat literatürüne uzun yıllar hakim olan devletin ekonomiye minimum müdahalesi anlayışının 1929 Büyük Buhranı ile birlikte değişmesi, Kamunun ekonomi üzerinde harcamalar yolu ile müdahalesinin önemini arttırmıştır. Kamunun hem kendi ihtiyaçlarını karşıladığı hem de bir politika aracı olarak kullandığı kamu harcamalarının, memurlar eliyle gerçekleştirilmesi ve insan faktörünün bu süreçte etkin rol oynaması kamu gücünün kişisel çıkarlar için kullanılması olarak kısaca tanımlanabilen yolsuzluk olgusunu tartışılması ve araştırılması gereken bir konu olarak önümüze çıkarmaktadır. Bu itibarla çalışmada hem literatürde yer alan yolsuzluğun kamu harcamaları ve kamu harcamalarının alt bileşenleri üzerindeki etkisinin araştırıldığı teorik ve ampirik çalışmalara yer verilmiş hem de ampirik olarak 1995 ile 2018 yılları arasında Türkiye örneği üzerinde yolsuzluğun toplam kamu harcamalarına etkisi araştırılmıştır. Belirtilen yıllar itibariyle çalışmanın sonuçlarına bakıldığında ise yolsuzluk endeksindeki %1'lik artış (yolsuzluk algısındaki iyileşme), kamu harcamalarının milli gelir içindeki payında %0,35 artışa sebep olmuştur.

The change in the understanding of the state's minimum intervention in the economy with the Great Depression of 1929, which dominated the economic literature for many years, has increased the importance of public intervention in the economy through expenditures. The fact that public expenditures, which both meet its own needs and use them as a policy tool, is carried out by civil servants and the human factor plays an active role in this process, raises the issue of corruption, which can be briefly defined as the use of public power for personal interests, should be discussed and investigated.In this respect, in this study; both theoretical and empirical studies that investigate the effect of corruption in the literature on public expenditures and sub-components of public expenditures are included and the effect of corruption on the example of Turkey's total public expenditure between 1995 and 2018 have been investigated empirically. When the results of the study are considered in the mentioned years, the 1% increase in the corruption index (improvement in perception of corruption) caused a 0.35% increase in the share of public expenditures in the national income.