Fibromiyalji hastalarında pregabalin ve egzersiz tedavilerinin elektromyografik nosiseptif fleksör refleks üzerine etkisininaraştırılması

Abstract

Amaç: Fibromiyalji Sendromu (FMS) yaygın kronik ağrı, depresyon, uyku bozukluklarıgibi bulgularla seyreden non-artiküler yumuşak doku romatizmasıdır. Etiyopatogenezi tamanlaşılamamış olsa da santral, periferik, genetik ve çevresel faktörleri içeren teoriler üzerindedurulmaktadır. Çeşitli farmakolojik ve non-farmakolojik tedavi seçenekleri bulunmaktadır.Bu çalışmada amaç fibromiyaljide pregabalin ile birlikte egzersiz ve sadece pregabalintedavilerinin elektromiyografik nosisetif fleksör refleks (NFR) eşiği üzerine etkisiniaraştırmaktırYöntem: Çalışmaya Mustafa Kemal Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve UygulamaHastanesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniğine başvuran, 2010 ACR kriterlerine görefibromiyalji tanısı konulan, 18-55 yaş arası toplam 40 hasta alındı. Hastalar randomizeedilerek bir gruba pregabalin tedavisi, diğer gruba pregabalin tedavisine ek olarak egzersiztedavi verildi. Her iki grup tedavi başlangıcında ve 1. ay tedavi bitiminde değerlendirildi.Hastaların hassas nokta sayısı, vizüel analog skala (VAS) değerleri, fibromiyalji etki anketideğerleri, Beck-Depresyon ölçeği (BDÖ) ve NFR eşik değerleri ile değerlendirme yapıldı.Bulgular: Her iki grupta NFR eşiği başlangıç değerlerine göre istatiksel olarak anlamlıyükseldi (p<0.001). Grupların tedavi öncesi ve tedavi sonrası NFR eşikleri arasında anlamlıfark saptanmadı (p=0.610, p=0.555). Çalışmaya katılan tüm hastaların tedavi öncesi NFReşiği ile VAS istirahat, VAS hareket ve FIQ skorları arasında güçlü negatif korelasyonsaptandı (sırasıyla r = -0.62, r= -0.69, r = -0.60) Tedavi öncesi NFR eşiği ile BDÖ skoruarasında ise orta düzeyde negatif korelasyon saptandı (r = -0.35)Sonuç: FMS tedavisinde pregabalin klinik skorlarda iyileşme sağlamakta ve NFR eşiğindeartmaya yol açmaktadır.Anahtar kelimeler: Fibromiyalji, nosiseptif fleksör refleks, pregabalin, egzersiz

Objective: Fibromyalgia Syndrome (FMS) is a non-articular soft-tissue rheumatism withcommon findings such as chronic pain, depression, sleep disorders. Although theetiopathogenesis is not fully understood, the theories including central, peripheral, geneticand environmental factors are emphasized. Various pharmacological and nonpharmacologicaltreatment options are available. The aim of this study was to investigate theeffect of pregabalin plus exercise and pregabalin therapy on electromyographic nociceptiveflexor reflex (NFR) treshold in fibromyalgia patientsMethods: A total of 40 patients between 18-55 years of age who were admitted to theMustafa Kemal University Medical Faculty Research and Practice Hospital PhysicalMedicine and Rehabilitation Polyclinic with the diagnosis of fibromyalgia according to the2010 ACR criteria were included in the study. The patient was randomized to receive onegroup of pregabalin therapy and the other group to receive pregabalin therapy in addition toexercise therapy. Both groups were evaluated at baseline and at the end of the first month oftreatment. Patients were evaluated with the number of tender points, visual analog scale(VAS) values, fibromyalgia effect questionnaire, Beck Depression Scale (BDI) and NFRtreshold.Results: In both groups, the NFR threshold was statistically significantly higher than thebaseline values (p <0.001). There was no significant difference between the pre-treatmentand post-treatment NFR thresholds of the groups (p = 0.610, p = 0.555). There was a strongnegative correlation between pre-treatment NFR threshold and VAS rest, VAS motion andFIQ scores (r = -0.62, r = -0.69, r = -0.60, respectively). There was a moderate negativecorrelation between pretreatment NFR threshold and BDI score (r = -0.35)Conclusion: In FMS treatment, pregabalin improves clinical scores and leads to an increasein NFR threshold.Keywords: Fibromyalgia, nociceptive flexor reflex, pregabalin, exercise