Doksorubisin uygulanan sıçanlarda apelin-13 molekülünün karaciğere etkisi

Abstract

Bu çalışmanın amacı sıçanlarda doksorubisin verilerek oluşturulan karaciğer hasarının, apelin-13 verilerek histopatolojik ve biyokimyasal olarak giderilip giderilmediğini göstermektir.Çalışmada 30 adet erkek Wistar albino cinsi sıçan kullanıldı. Sıçanlar her grupta 10 sıçan olacak şekilde 3 gruba ayrıldı; 1.Grup(kontrol grubu): 14 gün boyunca her gün 3ml/kg intraperitoneal olarak salin verildi. 2.Grup(DOX grubu): 5 mg/kg doksorubisin 4 günde 1 toplam 20 mg/kg olacak şekilde intraperitoneal olarak uygulandı. 3.Grup(DOX+apelin-13): 5 mg/kg doksorubisin 4 günde 1 toplam 20 mg/kg olacak şekilde intraperitoneal olarak uygulandı. Deneyin 2. haftasının başlangıcından itibaren 7 gün boyunca 15 µg/kg apelin-13 intraperitoneal olarak verildi. Deney sonunda sıçanlara ksilazin 5mg/kg, ketamin 100 mg/kg verilerek anestezi altında sakrifiye edildi. Yapısal (Hematoksilen-eozin, Masson trikrom, Pikro sirius ve NF-κB antikoru) ve biyokimyasal (ALT, AST, TAS, TOS ve hidroksiprolin) değerlendirmelerin yapılması için karaciğer dokusu ve kan numuneleri alındı.Hematoksilen-eozin ile boyanan karaciğer dokularında kontrol grubunda normal histolojik yapı görülmüştür. DOX verilen grupta hepatositlerde piknotik çekirdek, sentrilobüler nekroz, sinüzoidal dilatasyon ve yaygın dejenerasyon gözlendi. Apelin-13 verilen grupta tüm parametrelerde belirgin iyileşme gözlenmiştir. Masson trikrom ve Pikro sirius boyamalarında 3 grup arasında belirgin farklılık saptanmamıştır. NF-κB antikoru ile yapılan immünohistokimyasal boyamada DOX grubunun kontrol grubuna göre daha yoğun boyandığı saptanmıştır. Apelin-13 verilen grupta sadece DOX verilen gruba göre NF-κB ile boyanma yoğunluğunun azaldığı gözlenmiştir. Yapılan biyokimyasal değerlendirmelerde DOX grubunda kontrol grubuna göre ALT, AST, hidroksiprolin ve TOS düzeylerinde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir artış saptandı. DOX grubunda TAS düzeylerinde kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptandı. DOX+apelin-13 verilen grupta DOX grubu ile kıyaslandığında ALT ve TOS değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir azalma saptanmıştır. DOX ve DOX+apelin-13 grupları arasında AST, TAS ve hidroksiprolin değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık saptanmamıştır. DOX+apelin-13 grubunda kontrol grubuna göre hidroksiprolin değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı bir artış saptanmıştır. Kontrol grubuna göre DOX+apelin-13 grubunda ALT, AST, TAS ve TOS değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır.Elde ettiğimiz veriler doğrultusunda apelin-13 uygulamasının, DOX'a bağlı oluşan karaciğer hasarını; reaktif oksijen radikallerinin miktarını azaltarak belirgin bir ölçüde azalttığını gözlemledik.

The aim of this study is to show whether liver damage caused by doxorubicin in rats is resolved histopathologically and biochemically by treatment of apelin-13.Thirty male Wistar albino rats were used in this study. Rats were divided into 3 groups with 10 rats in each group; Group 1 (control group): 3ml/kg intaperitoneal saline was given daily for 14 days. Group 2 (DOX group): Every 4 days, 5 mg/kg doxorubicin was given intraperitoneally, with a total of 20 mg/kg. Group 3 (DOX+apelin-13): Every 4 days, 5 mg/kg doxorubicin was given intraperitoneally, with a total of 20 mg/kg. 15 µg/kg apelin-13 was given intraperitoneally for 7 days from the beginning of the 2nd week of the experiment. At the end of the experiment, rats were sacrificed under anesthesia by administering xylazine 5mg/kg and ketamine 100mg/kg. Blood and liver samples were taken for biochemical (ALT, AST, TAS, TOS and hydroxyproline) and histopathological (Hematoxylin-eosin, Masson trichrome, Pikro cirius and NF-κB antibody) evaluations.Normal histological structure was observed in the control group in liver tissues stained with hematoxylin-eosin. In the DOX group, hepatocytes showed pycnotic nucleus, centrilobular necrosis, sinusoidal dilation and diffuse degeneration. DXB+apelin-13 group showed significant improvement in all histological parameters. There was no significant difference between the 3 groups in Masson trichrome and picro cirius staining. In immunohistochemical staining with NF-κB antibody, the DOX group was found to be stained more intensely than the control group. It was observed that the intensity of staining with NF-κB decreased in the group given apelin-13 compared to the group given only DOX. In biochemical evaluations, there was a statistically significant increase in ALT, AST, hydroxyproline and TOS levels in the DOX group compared to the control group. There was a statistically significant decrease in TAS levels in the DOX group compared to the control group. A statistically significant decrease in ALT and TOS levels was found in the group given DOX+apelin-13 compared to the DOX group. There was no statistically significant difference between DOX and DOX + apelin-13 groups in AST, TAS and hydroxyproline levels. There was a statistically significant increase in hydroxyproline levels in the DOX+apelin-13 group compared to the control group. There was no statistically significant difference in ALT, AST, TAS and TOS levels in the DOX+apelin-13 group compared to the control group.Results of the current study indicates that MSC administration may alleviate DXB-induced liver damage via reducing oxidative stress.