Bursa ili birinci basamak hekimlerinde egzersiz reçeteetme ve sağlıklı yaşam danışmanlığı değerlendirilmesi

Abstract

Çalışmamıza 197 birinci basamak hekimi katıldı. Katılımcılara, 25sorudan oluşan ve yaklaşık 15 dk süren bir anket uygulandı. Anketaraştırmacı tarafından katılımcıyla yapılan yüz yüze görüşme sırasındadolduruldu. Çalışmaya katılma kriterleri çalışmaya katılmaya gönüllü olmakve birinci basmakta çalışıyor olmak iken çalışmadan dışlanma kriteri iseçalışmaya katılmaya gönüllü olmamak olarak belirlendi.Toplamda 197 hekimin katılmıştır, hekimlerin 120'si erkek 77'si kadın.Katılan hekimlerimizin 160'ı pratisyen hekim, 21'i uzman hekim, 16'sı asistanhekimdir. Çalışmaya katılan hekimlerin 105'i spor yaparken, 87 kişi ise sporyapmıyor idi. Sigara kullanan hekimler 152 kişi idi. Kadın ve erkek hekimlerarasında hastalarına egzersiz reçete etme yaklaşımları açısından anlamlı birfarklılık saptanmadı. Genç hekimlerin egzersiz reçete etme bilgi düzeylerinindaha yüksek olduğu görülmüştür. Egzersiz reçete etme eğitimi alanhekimlerin egzersiz reçete etme konusunda kendilerine daha fazla güvendiğisaptanmıştır. Asistan hekimlerin bu konuda kendilerine daha az güvendikleridiğer yandan spor yapan hekimlerin egzersiz reçete etme konusundakendilerine daha fazla güvendikleri saptanmıştır. Hekimlerin bilgi düzeyleri ileyazılı egzersiz reçetesi düzenlemeleri arasında anlamlı bir ilişki saptanmasada, bu konuda kendine güvenen hekimlerin daha fazla yazılı egzersizreçetesi düzenlediğini saptanmıştır. Hastalarını ≥10dk muayene edenhekimler ile diğer gruplar arasında (≤5dk, 6-9dk) hastalarına yaklaşımlarıaçısından anlamlı farklılık olduğu görülmüştür.Hastalarına daha uzun süre ayıran, egzersiz reçete etme eğitimi alanve kendine bu konuda güvenen hekimlerin tüm hastalarına egzersizdanışmanlığı yapma eğiliminde ve yazılı egzersiz reçetesi verme eğilimindeoldukları saptanmıştır.

One hundred and ninety seven first physicians participated in ourstudy. Approximately 15 min questionnaire consisting of 25 questions wasapplied. The questionnaire was filled with in person interviews by theresearcher. The criteria for participation in the study were to be volunteers toparticipate in the study and to be working in the first place, while theexclusion criteria were determined not to volunteer to participate in the study.A total of 197 physicians (120 male, 77 female) participated in thestudy. 160 of our attending physicians are general practitioners, 21 specialistphysicians and 16 assistant physicians. 105 of the physicians participating inthe study do sports, 87 physicians don‟t do sports. 32 out of 105 physiciansdo not exercise regularly. One physician was diagnosed with DM, 31 with HT,5 with CAD.152 physicians smoke. There was no significant differencebetween male and female physicians when prescribing exercise. The resultsshow that, young physicians had higher knowledge of prescribing exercise,physicians who have training on prescribing exercise were more confident inprescribing exercise. Assistant physicians are less confident in prescribingexercise. However, there was no significant difference between the attitudesof the specialists, practitioners and assistant physicians. We found thatphysicians who do sports were more confident in prescribing exercise. Therewas no significant relationship between physicians' knowledge level andwriting exercise prescriptions. We found that physicians who are confidentabout prescribing exercise issue more written exercise prescriptions. Wefound a significant difference between the physicians who examined theirpatient‟s ≥10min and other groups (≤5min, 6-9min). We found that thephysicians who examined ≥10min tended to evaluate all patients in terms ofexercise counseling.It was found that physicians who allocated their patients for a longerperiod of time, who were trained in prescribing exercise and were confident inthis issue tend to provide exercise counseling to all patients and give writtenexercise prescriptions.