Jacques Rancière`de hiyerarşilerin yıkımı ve yeni bir eşitlik okuması

Abstract

Jacques Ranciere'in hiyerarşilerle giriştiği sorgulama ve onun radikal eşitlik fikri üzerine odaklanan bu çalışma, bu sorunsalı üç bağlamda ele almaktadır. Bu üç bağlam, politika, sanat ve pedegojidir. Hiyerarşik bir sorgulamaya girişilmeden önce, giriş bölümünde, Çağdaş Fransız düşünürlerinin, çağdaş felsefede yarattığı etki değerlendirilmiş ve Ranciere'in bu noktadaki kritik konumu, felsefi uslübu ile ilişilendirilerek sunulmuştur. Bu bağlamda, birinci bölümde, Ranciere'in mevcut politik ilişkilerde kendini gördüğü konumun bir sunumu yapılmıştır. İki ana bölümden birini teşkil eden hiyerarşilerin sorgulandığı bölümde, politik hiyerarşilerin sorgulanmasında, Ranciere'in Althusser, Platon ve Marx ile olan hesaplaşmasına yer verilmiştir. Sanatsal hiyerarşilerin sorgulanmasında ise, Platon(imajların etik rejimi) ve Aristoteles'in(temsil rejimi) öncülüğünü yaptığı sanat rejimleri sorgulanmış, sanattaki devrimci kırılma olarak estetik sanat rejimine yer verilmiştir. Hiyerarşik sorgulamanın son bağlamı olarak pedegoji ele alınmıştır. Burada ise, hocanın bilgiden kaynaklı otoritesi ile aptallaştıran bir pedegojik sistem arasındaki yakınlık üzerine durulmuş ve bunun aksi olarak eşitliğe dayalı bir pedegojinin imkânı olan Cahil Hoca figürü değerlendirilmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise hiyerarşileri bu kadar keskin eleştirilere tabi tutan Ranciere'in bu alanlarda(pedegoji, sanat ve politika) eşitlik inşası ele alınmıştır. Bu bağlamda, Ranciere'de bu üç alanın ortak gönderime sahip olduğu duyulurun paylaşımı ve uyuşmazlık kavramlarına odaklanılmıştır. Sonuç kısmındaysa, Ranciere'in hiyeraşilere karşı bu radikal eleştirilerinin haklılığı ve aynı radikalliğe sahip eşitlik düşüncesinin imkânı üzerine bir değerlendirmeye yer verilmiştir.

This study, which focuses on the questioning of hierarchies by Jacques Ranciere and his idea of radical equality, addresses this problem in three contexts: politics, art, and pedagogy. Before attempting a hierarchical questioning, in the introduction, the impact of contemporary French philosophers on contemporary philosophy is evaluated and Ranciere's critical position at this point is presented concerning his philosophical style. In this context, in the first part, the position at which Ranciere sees himself for the current political relationships has been presented. In the part on questioning the hierarchies, which is one of the two main parts, Ranciere's discussion with Althusser, Plato, and Marx is included in the questioning of political hierarchies. In the questioning of artistic hierarchies, regimes of art led by Plato (ethical regime of images) and Aristotle (representative regime) were questioned and the aesthetic regime of art as a revolutionary break in art has been included. Pedagogy has been assessed as the last context of hierarchical questioning. Here, the relationship between the schoolmaster's knowledge-based authority and a stupefying pedagogical system has been highlighted and as a contrast, the figure of `Ignorant Schoolmaster`, which is the opportunity of a pedagogy based on equality, has been assessed. In the last part of the study, the construction of equality in these fields (pedagogy, arts, and politics) by Ranciere, who criticized hierarchies so sharply, has been discussed. In this context, the sharing/distribution of the sensible and the concepts of conflict for which these three fields have common references in Ranciere have been focused. In the conclusion, Ranciere's justification of these radical critiques of hierarchies and an assessment of the possibility of equality with the same radicality have been given.