Kapitalizmde metalaşan sanatın sosyolojik çözümlemesi

Abstract

Sanatın metalaştırılmasını belirleyen kapitalist ekonomik ve politik düzen kendi sanat akımını oluşturmuştur. Bu yeni düzen içerisinde kapitalizm tüm sanata ait kuralları yeniden tanımlayarak ve yorumlayarak kendi sanat yaratmış ve sanata yapay bir değer katmıştır. Sanatçının ürettiği en önemli şey olan eser, fert ve toplum için oldukça kolay bir tüketim nesnesi şeklini almıştır. Mevcut düzen ve referans noktaları yerini maddi ve ölçülebilir referanslara bırakmıştır. Muhaliflerin kapitalist düzene karşı koymak için önceleri kendilerini ifade etmek için kullandıkları sanatsal faaliyetler şimdi kapitalist süzenin bir parçası olma yolunda hızla ilerlemektedir. Sanatsal açıdan herhangi bir anlam ifade etmeyen eser, bir kapitalist düzen içerisinde önemli bir değer olabilmektedir. Sanatçı, eserini maddi gerçekler şekilde okumakta ve bunu karşı tarafa kabul ettirdiği ölçüde değerlidir. Kapitalist düzende eser, sanatçının emeğini hiçe saymakta, meta olarak parasal değeriyle var olmak zorunda bırakılmaktadır. Bu durum sanat ve sanatçıların tüm estetik kaygılarını kenara itmelerine zorlamaktadır. Bu çalışmada kapitalist düzen içerinden yeniden yorumlanan ve kuralları yeniden tanımlanan sanatsal faaliyetler tartışılmıştır.

The capitalist economic and political order that determines the commodification of art has formed its own art trend. In this new order, capitalism created its own art by redefining and interpreting the rules of all art and adding an artificial value to art. The work, which is the most important thing produced by the artist, has taken the form of a very easy consumption object for the individual and society. Existing order and reference points have been replaced by material and measurable references. The artistic activities used by the opponents to express themselves before the opposition to the capitalist order are now rapidly becoming a part of the capitalist filter. The work, which does not make any sense in artistic terms, can be an important value in a capitalist order. The artist reads his work in the form of material facts and is as valuable as he makes it accepted. In the capitalist order, the work disregards the labor of the artist and is forced to exist as a commodity with its monetary value. This forces art and artists to push aside all their aesthetic concerns. In this study, artistic activities which are reinterpreted from the capitalist order and whose rules are redefined are discussed.