Türkiye`nin dış yardımlarında bir ulus markalama aracı olarak diyanet dış yardımları

Abstract

Dünya genelinde yaşanan doğal afetler, krizler ve olağanüstü durumlar sebebiyle, zaman zaman bazı toplumların yardıma muhtaç hale geldiği bilinen bir gerçektir. Özellikle II. Dünya Savaşı'nın yıkıcılığından sonra, dış yardımlar uluslararası gündemin ayrılmaz bir parçası olmuştur. Bu dönemde daha çok finansal yardım olarak gerçekleşen dış yardımlar, sonraki dönemlerde içerik yönünden çeşitlenerek geniş kapsamlı bir alana dönüşmüştür.Türkiye Cumhuriyeti devleti de II. Dünya Savaşı sonrası yardıma ihtiyaç duymuş ve çeşitli ülkelerden dış yardım almıştır. Ancak Soğuk Savaş sonrası döneme geldiğimizde; dış yardım yapmak, Türk dış politikasının önemli bir unsuru olarak karşımıza çıkmıştır. Türkiye'nin özellikle içinde bulunduğu bölgede çokça siyasi kriz ve çatışmaların yaşanması, kayıtsız kalmanın mümkün olmadığı bir durum ortaya koymuştur. Yapılan dış yardımların, yardım vasfını taşımanın ötesinde hem donör ülke imajına katkı sunduğu hem de bir sosyal inşa süreci olduğu gözlemlenmiştir. Bu tezde; dış yardımların, Uluslararası İlişkiler'de bir dış politika aracı olarak kullanılmaya başlandığı fikrinden yola çıkılarak, dış yardım ve ulus markalama ilişkisi ele alınmıştır. Türkiye'de ve dünyada dış yardımlar, çeşitli kurum ve kuruluşlardan örneklerle açıklanmaya çalışılmıştır. Türkiye'nin dış yardımlarında hem sivil toplum kuruluşlarının hem de kamu kurum ve kuruluşlarının önemli görevler üstlendiği görülmüştür. Bu kurum ve kuruluşların faaliyetleri sonucunda, Küresel İnsani Yardım 2018 Raporu'na göre Türkiye `en cömert ülke` konumuna yükselmiş ve bu vesilesiyle uluslararası alandaki olumlu imajını da güçlendirmiştir. Bu minvalde; Türkiye'nin dış yardımları bağlamında önemli bir paya sahip olan diyanet yardımları incelenerek, Türkiye'nin ulus marka değerine etkisi ele alınmış, bu durum Diyanet İşleri Başkanı Sn. Prof. Dr. Ali Erbaş ile yapılan mülakat ile de yetkili merci görüşlerinden faydalanarak ortaya koyulmaya çalışılmıştır.

It is a well-known fact that, due to the natural disasters, crises and extraordinary situations, some societies have needed emergency help from time to time. Especially after the devastation of World War II, foreign aid has been an integral part of the international agenda. Foreign aid, which consisted of financial aid much during this period, has diversified in terms of content in subsequent periods and has become a wide-ranging field.The state of the Republic of Turkey also was needed assistance after World War II and received foreign aid from various countries. However, when we analyze the post-Cold War period, we see that foreign aid is an important component of Turkish foreign policy. Political crises and conflicts, especially burst out in the near region of Turkey, have created a situation that is not possible to stay silent. It has been observed that foreign aids not only advantage to the target country, but also contribute to the image of the donor country. In brief, it is a social building process. In this thesis; the relationship between foreign aid and nation branding is discussed by inspiring the idea that foreign aid is being used as a foreign policy tool in International Relations. Foreign aid in Turkey and in the world have been tried to be explained with examples from various institutions and organizations. It has been seen that both non-governmental organizations and public institutions have important roles in Turkey's foreign aid. As a result of the activities of these institutions and organizations, according to the Global Humanitarian Aid Report 2018, Turkey has become the `most generous country` and has thus strengthened its positive image internationally. In this context, Diyanet Assistance, which has a significant share in the context of Turkey's foreign aid, is examined and the effect on the Turkey's nation brand is discussed. Thanks to the interview with Prof. Dr. Ali Erbaş, this issue was tried to be put forward by including the opinions of the competent authority.