Miyofasiyal ağrı sendromu tedavisinde kuru iğneleme ve balneoterapinin etkinliklerinin karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Miyofasiyal ağrı sendromu (MAS) kronik ağrılı kas iskelet sistemi hastalıklarının %50-80'ini oluşturur ve önemli bir dizabilite nedenidir. Bu çalışmadaki amacımız (MAS) tedavisinde kuru iğneleme ve balneoterapinin ağrı, basınç ağrı eşiği (BAE), servikal eklem haraket açıklığı (EHA), duygudurum, kaygı durumu, kinezyofobi, boyun fonksiyonları ve yaşam kalitesi üzerine etkilerini karşılaştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Tıp Fakültesi Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon polikliniğine Şubat 2020-Mayıs 2020 tarihleri arasında boyun ve/veya sırt ağrısı yakınması ile başvuran hastalardan, trapez kası üzerindeki tetik noktalara bağlı olarak gelişen MAS tanılı 120 hasta alındı. Hastalar kapalı zarf metodu ile randomize edilerek 40'ar kişilik 3 gruba ayrıldı. Birinci gruba kuru iğneleme tedavisi uygulandı. Trapez kası uygun antiseptik ile temizlendikten sonra muayene ile belirlenen tetik noktalar, 0,25x0,25 mm'lik steril akupunktur iğneleri ile kas bandı içindeki TN'yi buluncaya kadar iğnelendi. Daha sonra 2'şer dakika ara ile 3 kez TN'lerdeki iğneler tuz-biber yöntemi ile iğnelendikten sonra 20 dakika beklendi ve sonra iğne geri çekildi. Bu tedavi 3 hafta boyunca haftada bir kez tekrarlandı. İkinci gruba balneoterapi uygulandı. Balneoterapi, Kırşehir Ahi Evran Üniversitesi Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Merkezi bünyesinda faaliyet gösteren kaplıcada, 3 hafta boyunca, haftada 5 gün, günde 1 kez 20 dakika, toplam 15 seans uygulandı. Hastalara kaplıca tedavisi tüm vücut banyosu şeklinde saat 09.00'da 20 dakika süre ile uygulandı. Üçüncü gruba ise her iki tedavi yöntemi birlikte uygulandı.Hastaların yaş, cinsiyet, boy, kilo, beden kitle indeksi (BKİ), medeni durum, öğrenim durumu, meslek bilgileri, sigara-alkol kullanımları, ek hastalık varlığı, kullandığı ilaçlar, dominant el tarafı, ağrı süresi ve ağrı yerleşim yeri gibi bazı demografik ve klinik özellikleri kaydedildi.İstirahatte ve harekette ağrı durumunu ölçmek için Vizüel Analog Skala (0-10 cm) , BAE'ni ölçmek için algometrik ölçüm, servikal EHA'yı ölçmek için servikal gonyometrik ölçümler, depresif duygudurumu değerlendirmek için Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), kaygı düzeyini değerlendirmek için Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), hareket korkusunu değerlendirmek için Tampa Kinezyofobi Ölçeği (TKÖ), boyun fonksiyonlarını değerlendirmek için Boyun Özürlülük Sorgulama Anketi (BÖSA), yaşam kalitesini ölçmek için Kısa Form-36 (Short Form-36 = SF-36)kullanıldı. Bu ölçekler tedavi öncesi, tedavi sonrası 1. hafta ve tedavi sonrası 3. ay olmak üzere toplam 3 kez değerlendirildi. Gönüllülerin tedavi başarısını subjektif olarak değerlendirmeleri için ise Global Değerlendirme Ölçeği (GDÖ) kullanıldı. Bu ölçek tedavi sonrası 1. hafta ve tedavi sonrası 3. ay olmak üzere 2 kez değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya yaş ortalaması 40.3±8.5 yıl olan 120 hasta dahil edilmiştir. Çalışmaya katılan hastaların %80.8'si kadın, %19.1 ise erkekti. Gruplar arasında sadece yaş değişkeninde istatiksel anlamlı farklılık görülmüştür (p<0.05). Grup 1'de yaş ortalaması 37.4±9.3 yıl iken, grup 2'de 40.9±8.1 yıl, grup 3'te 42.6±7.5 yıl olarak bulunmuştur. Çalışmaya dahil edilen tüm hastaların ortalama ağrı süresi 5.47±5.07 yıl olarak hesaplanmıştır. Çalışmaya katılan hastaların ağrı süreleri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Ağrı yeri sağ trapez kas lifleri, sol trapez kas lifleri ve bilateral olarak sınıflandırılmış ve gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Tedavi öncesi değerlendirmelerde VAS-İstirahat, VAS-Hareket, BAE, tüm EHA, BAÖ, TKÖ, BÖSA, SF-36 alt grup skorları arasında gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır (p>0.05). Tedavi öncesi ölçümlerde sadece grup 1 ve grup 2 arasında BDÖ ile değerlendirilen depresif duygudurum düzeyi arasında (p=0.008) ve SF-36'nın sosyal fonksiyon alt grubunda grup 2 ile 3 arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık (p=0.029) saptanmıştır.Grup içi karşılaştırmalarda, tedavi sonrası değerlendirilen tüm parametrelerde her 3 grupta da istatistiksel olarak anlamlı düzelmeler olduğu gözlenmiştir (p<0.05).Gruplar arası yapılan karşılaştırmalarda ise tüm değerlendirme parametrelerinde genel olarak her iki tedavinin birlikte uygulandığı grup 3'te en fazla iyilik hali olduğu söylenebilir. VAS ile değerlendirilen ağrı düzeylerinde, BDÖ ve BAÖ değerlendirmelerinde ve BÖSA ile değerlendirilen fonksiyonel durumda tek başına kuru iğnelemenin tek başına balneoterapi grubuna göre daha etkili olduğu; BAE değerlendirmelerinde tek başına kuru iğneleme ile tek başına balneoterapinin istatistiksel olarak farklı olmadığı; EHA ölçümlerinde tedavi sonrası değerlendirmelerde gruplar arasında fark bulunmadığı, TKÖ ile değerlendirilen kinezyofobi tedavisinde grup 3'te en fazla iyilik hali oluştuğu tespit edilmiştir. Yaşam kalitesi açısından, mental sağlık ve genel sağlık alt grupları dışındaki değerlendirmelerde, kuru iğneleme yapılangruplarda (grup 1 ve grup 3) SF-36 alt grup skorlarında, sadece balneoterapi alan gruba (grup 2) göre istatistiksel olarak daha anlamlı skor artışları olduğu saptanmıştır.GDÖ skorları açısından, gruplar arası karşılaştırmalarda tedavi sonrası 1.haftada yapılan en yüksek değerlendirmenin grup 3'te olduğu; tedavi sonrası 3.ay değerlendirmelerinde kuru iğneleme yapılan gruplarda (grup 1 ve grup 3) GDÖ skorlarının, sadece balneoterapi alan gruba (grup 2) göre istatistiksel olarak daha yüksek olduğu saptanmıştır.Sonuç: MAS tedavisinde hem kuru iğneleme hem balneoterapi tedavileri ağrı, BAE, servikal EHA, depresif duygudurum, kaygı durumu, kinezyofobi, dizabilite ve yaşam kalitesi skorlarını düzeltmede etkilidir. İki tedavi yönteminin birlikte uygulanması tedavi başarısını artırmaktadır.Anahtar Kelimeler: Miyofasiyal ağrı sendromu, kuru iğneleme, balneoterapi, dizabilite, yaşam kalitesi

Objective: Myofascial pain syndrome (MAS) constitutes 50-80% of chronic painful musculoskeletal diseases and is an important cause of disability. Our aim in this study is to compare the effects of dry needling and balneotherapy on pain, pressure pain threshold (PPT), cervical range of motion (ROM), mood, anxiety state, kinesiophobia, neck functions and quality of life in the treatment MAS.Materials and Methods: 120 patients diagnosed with MPS due to the trigger points on the trapezoidal muscle were included in the study from patients admitted to Kırşehir Ahi Evran University Faculty of Medicine Physical Medicine and Rehabilitation outpatient clinic between February 2020 and May 2020. The patients were randomized with the closed envelope method and divided into 3 groups of 40 people. Dry needling treatment was applied to the first group. After the trapezoidal muscle was cleaned with an appropriate antiseptic, the trigger points determined by the examination were pinned until they found the TN in the muscle band with sterile acupuncture needles of 0.25x0.25 mm. Then, after the needles in the TNs were pinned with the salt-pepper method 3 times with 2 minutes intervals, 20 minutes were waited and then the needle was withdrawn. This treatment was repeated once a week for 3 weeks. Balneotherapy was applied to the second group. Balneotherapy was performed within the body of Kırşehir Ahi Evran University Physical Therapy and Rehabilitation Center, for 3 weeks, 5 days a week, 20 minutes once a day, for a total of 15 sessions. Balneotherapy treatment was applied to patients in the form of a whole body bath at 09.00 for 20 minutes. Both treatment methods were applied to the third group together.Some demographics such as age, gender, height, weight, body mass index (BMI), marital status, education status, occupational information, cigarette-alcohol use, presence of additional disease, medications used, dominant hand side, pain duration and pain location and clinical features were recorded.Visual Analogue Scale (0-10 cm) to measure pain at rest and in motion, algometric measurement to measure PPT, cervical goniometric measurements to measure cervical ROM, Beck Depression Inventory (BDI) to assess depressive mood, anxiety level to assess Beck Anxiety Inventory (BAI), Tampa Kinesiophobia Scale (TKS) to evaluate fear of movement,,Neck Disability Inquiry Questionnaire (NDIQ) to evaluate neck functions, Short Form-36 (Short Form-36 = SF-36) was used to measure the quality of life. These scales were evaluated 3 times in total:pretreatment, 1st week after treatment and 3rd month after treatment. The Global Assessment Scale (GAS) was used to subjectively assess the success of the volunteers. This scale was evaluated twice, 1 week after treatment and 3 months after treatment.Results: 120 patients with an average age of 40.3 ± 8.5 years were included in the study.80.8% of the patients participating in the study were female and 19.1% were male. There was only statistically significant difference between the groups in age variable (p <0.05). While the average age in group 1 was 37.4 ± 9.3 years, it was 40.9 ± 8.1 years in group 2 and 42.6 ± 7.5 years in group 3. There was no statistically significant difference between the duration of pain of the patients participating in the study (p> 0.05). Pain site was classified as right trapezoidal muscle fibers, left trapezoidal muscle fibers and bilateral, and no statistically significant difference was found between the groups (p> 0.05). In the pre-treatment evaluations, there was no statistically significant difference between the VAS-Rest, VAS-Movement, PPT, all ROM, BAI, TKS, NDIQ, SF-36 subgroup scores (p> 0.05). In the pre-treatment measurements, there was a statistically significant difference between the depressive mood level (p = 0.008) assessed by BDI between group 1 and group 2, and between group 2 and 3 in the social function subgroup of SF-36 (p = 0.029).In intra-group comparisons, statistically significant improvements were observed in all 3 groups evaluated after treatment (p <0.05).In comparisons made between the groups, it can be said that in all evaluation parameters, in group 3, where both treatments are applied together, it is the most favorable condition. Dryneedling alone was more effective than the balneotherapy group alone in the VAS-assessed pain levels, BDI and BAI evaluations, and functional status assessed by the NDIQ; In the PPT evaluations, dry needling alone and balneotherapy alone were not statistically different; It was determined that there was no difference between the groups in the post-treatment evaluations in the ROM measurements, and the most favorable state occurred in group 3 in the treatment of kinesiophobia evaluated with TKS. In terms of quality of life, in the evaluations other than mental health and general health subgroups, it was found that there was a statistically significant increase in SF-36 subgroup scores in the dry needling groups (group 1 and group 3) compared to the group receiving only balneotherapy (group 2).In terms of GAS scores, the highest evaluation made in the first week after treatment in group comparisons was in group 3; ın the 3-month post-treatment evaluations, GAS scores were found to be statistically higher in groups with dry needling (group 1 and group 3) compared to the group receiving only balneotherapy (group 2).Conclusıon: Both dry needling and balneotherapy treatments in MPS are effective in pain, PPT, cervical ROM, depressive mood, anxiety, kinesiophobia, disability and quality of life scores. The application of two treatment methods together increases the success of the treatment.Keywords: Myofascial pain syndrome, dry needling, balneotherapy, disability, quality of life