Negotiating iran nuclear crisis: Transatlantic relations and beyond

Abstract

Bu çalışma her bir etkileşimi bir müzakere süreci gibi ele alarak İran nükleer krizinde Amerika Birleşik Devletleri (ABD), Avrupa Birliği (AB) ve İran arasındaki etkileşimlerin doğasını inceledi. ABD, AB ve İran'ın medyada çıkan kamu açıklamalarını topladıktan sonra bir biçim içerik analizi, Pazarlık Süreci Analizi (PSA), bu çalışmanın araştırma yöntemi olarak kullanıldı. Partiler arasındaki müzakere süreci doğasını analiz ederken her bir etkileşim için anlaşmazlık ve rekabetçilik seviyeleri karşılaştırıldı. Sonuçlar gösterdi ki, diğer etkileşimler arasında ABD-İran etkileşimi hem en yüksek anlaşmazlık seviyesine hem de en rekabetçi karaktere sahipken, anlaşmazlık ve rekabetçilik skorları bakımından bu ilişkiyi sırasıyla transatlantic ittifakı-İran etkileşimi, AB-İran etkileşimi ve ABD-AB etkileşimi takip etti. Ayrıca, yalnız olduklarında AB üyelerinin AB'nin bir organizasyon olarak davranışına kıyasla ya daha yüksek anlaşmazlık ya da rekabetçilik skorları eğiliminde olduğu bulundu. Bundan başka, ABD daha düşük bir anlaşmazlık oranına sahipti ve de İran'dan daha rekabetçiydi. AB, ABD'den daha yüksek anlaşmazlık ve rekabetçilik skorlarına sahipti. Bu çalışma ayrıca İran'ın AB'den daha yüksek oranda anlaşmazlık sergilediğini ve son olarak da AB'nin İran'dan daha rekabetçi davrandığını gösterdi.

This study examined the nature of interactions among the United States (US), the European Union (EU), and Iran on the Iranian nuclear crisis by treating each interaction as a negotiation process. After the collection of the public statements of the US, the EU and Iran that appeared in the media, a form of content analysis, Bargaining Process Analysis (BPA), was used as the research methodology of this study. The levels of disagreement and competitiveness for each interaction were compared in analyzing the nature of the negotiation process among each party. The findings showed that among the other interactions the US-Iran interaction had the highest disagreement level and the most competitive character, followed by the transatlantic alliance-Iran interaction, the EU-Iran interaction, and the US-EU interaction, respectively, in terms of both disagreement and competitiveness scores. Moreover, it was found that the EU member states alone tended to have either higher disagreement or competitiveness scores compared to the EU?s behavior as an organization. Furthermore, the US had a lower disagreement rate and was more competitive than Iran. The EU had higher disagreement and competitiveness scores than the US. This study also showed that Iran rated higher in disagreement than the EU and finally, the EU rated higher in competitiveness than Iran.