Sıçanlarda retinal iskemi reperfüzyon hasarı oluşturulması ve bu hasara trimetazidinin etkisinin histopatolojik olarak incelenmesi

Abstract

ÖZET Son yıllarda çeşitli dokularda iskemi reperfiizyon hasarına ilişkin yayınlar bulunmaktadır. TMZ de antioksidan ve antiiskeraik olarak koruyucu etkileri nedeniyle miyokardiyal iskemi reperfıizyon hasarında uzun yıllardır araştırılmıştır. Ancak bu ilacın retinal iskemi/reperfuzyon hasanndaki etkisi üzerine az sayıda, çalışma bulunmaktadır. Bu çalışmada deneysel olarak sıçanlarda göz iskemi modeli oluşturularak retina! iskemr/reperfiizyon hasarında SOR'nin rolü ve antioksidan olarak bilinen TMZ'nin bu hasara etkisini histopatolojik olarak araştırıldı. Çalışmamızda 21 adet Wistar albino sıçan kullanıldı. Sıçanlara dört damar bağlama yöntemi ile iskemi reperfıizyon hasarı oluşturuldu ve 7 gruba ayrıldı (n=3). Sıçanlara 30 ve 90 dakika iskemi ve bunu izleyen 4 saat reperfıizyon yapıldı. Kontrol gruplarına intrapaeritoneal 3cc. %0.09 NaCl, tedavi gruplarına ise reperfuzyondan 5 dakika önce ve iskemiden 30 dakika önce olmak üzere intraperitoneal 2.5 mg/kg TMZ verildi. Deney bitiminde örnekler arka yaklaşımla optik sinir ve kiazma ile birlikte çıkarıldı. Histolojik çalışma ışık mikroskobisi düzeyinde gerçekleştirildi. Sonuçların istatistiksel analizleri Mann= Whitney U testi ile değerlendirilmiştir. Sonuçlar; sıçanlarda dört damar bağlama yöntemi ile 30 ve 90 dakika iskemi ve bunu izleyen 4 saat reperfiizyon sonunda sıçan retinasında deneysel olarak iskemi reperfıizyon hasarı ışık mikroskobisi düzeyinde gösterildi. İskemi/reperfuzyon hasan ve TMZ'nin bu hasara karşı koruyucu etkisi istatistiksel olarak kanıtlandı. Histolojik düzeyde hücre dejenerasyonlarına TMZ'nin etkisinin sınırlı olduğu gözlenmiştir. İskemi öncesi TMZ uygulanmasında histolojik açıdan hasarın geri dönüşü daha belirgindir. İskemi/reperfuzyon hasarında iskemi ve reperfiizyon süreleri hasarın derecesinin ortaya konmasında primer belirleyicilerdir. 46

SUMMARY A lot of literature emerged in recent years on isehemia/reperfusion injury in different tissues. The effect of TMZ has long been investigated because of its antioxidant and antiischemic properties on myocardial isehemia/reperfusion injury. However a limited number of investigations exist about the effects of this drug on retinal isehemia/reperfusion injury. In this study the role of SOR on isehemia/reperfusion injury in experimental rat model and the antioxidant activity of TMZ against this injury was histopathologically investigated. Twenty-one Wistar albino rats were used in our study. Rats were divided into 7 groups with four vessels binding method (n=3). Ischemia in 30 and 90 minutes and additional reperfusion for 4 hours is performed in rats. Intraperitonel 3 cc 0.9% NaCl is given to controls, and intraperitoneal TMZ (2.5 mg/kg) is given to therapy groups 5 minutes before reperfusion and 30 minutes before ischemia. At the end of the experience, optic nerve and chiasma were removed. Samples are prepared for histological study and analyzis were performed. Mann-Whitney U test is used for statistical studies. Results are shown with light microscope on rat retina in 30 and 90 minutes, ischemia and reperfusion period of 4 hours. Isehemia/reperfusion injury and the activity of TMZ against this injury is proved statistically. Histopathologically, it is seen that the effect of TMZ against tissue degeneration is limited. Reversibility of injury is more evident after TMZ administration before ischemia. We concluded that the periods of ischemia and reperfusion in isehemia/reperfusion injury are the primary characteristic patterns on the degree of the injury. 47